هوش مصنوعی: باد سحرگاهی پیامی از گل به بلبل رساند و بلبل از شنیدن این خبر به رقص و سماع درآمد.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، باد به لاله‌ها جان داده و آنها را مانند آتش روشن کرده است، به طوری که خاک باغ به وسیله آب بهشتی و کوثر سیراب شده است.

هوش مصنوعی: نسیم لطیف صبحگاهی، بر روی آب گل‌ها می‌روید و عطر خوش عنبر را بر روی شعله‌های گل لاله پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: بوی خوش لاله مانند عطر عنبر است و درون غنچه‌اش مانند مجمر (زنا) پر از آتش و حرارت است.

هوش مصنوعی: آسمان چمن به طور ظاهری زیبا و پر از گل‌های درخشان است، به گونه‌ای که هر گل مانند ستاره‌ای از ستاره‌های آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از زیبایی و لطافت گل، که نشانه نازکی است، سوزن تیزی به کیسهٔ زر دوخته شده است.

هوش مصنوعی: غنچه به قدری خوشحال است که حتی از خنده‌اش لبش به هم نمی‌آید، چون شادی زعفران در دلش اثر گذاشته است.

هوش مصنوعی: سوسن آزاد بی‌پروا به سراغ باد رفت و راز پنهان غنچه را که در دل داشت، فاش کرد.

هوش مصنوعی: بنفشه با گل و سوسن در باغ از حسادت و رقابت با یکدیگر دعوا کردند و آنچنان بر سر این موضوع با هم مشاجره کردند که نتوانستند سر خود را بالا بگیرند و از وضعیت بهتری برخوردار شوند.

هوش مصنوعی: ابر به خاطر ترس از برق به زره می‌پوشد و غنچه به خاطر خطر نیزه‌ی خار، کلاهِ محافظ بر سر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر صبح و شام، آب از کنار او جاری می‌شود و در اطرافش، سبزه‌ای می‌روید که مانند خنجری به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانه به شکل غیرمنتظره‌ای به ما حمله می‌کند و جالب اینجاست که ممکن است گل‌ها نیز در برابر این حمله از خود محافظت کنند.

هوش مصنوعی: جایی شبیه به یک مجلس پر از زیبایی‌هاست، مانند گلی که در چمن می‌روید. از صدای پرندگان در آن فضا، هزار خواننده و موزیک‌دان حس می‌شود.

هوش مصنوعی: در صبح زود، از صدای خوش قناری که آواز می‌خواند، لذت ببر و بدان که باغ در این ساعت پر از عطر و رایحه عود است.

هوش مصنوعی: نرگس بیمار در حال مستی و خوشحالی به زیبایی و سرخوشی می‌نگرد و با نوشیدن شراب، حالش بهتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در دوران اولیه عشق و محبت، گل لاله در کاسه‌ای جلوه‌گری می‌کند، اما زمانه با سختی‌ها و سنگ‌دلی‌هایش به آن ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: گل‌ها هر کدام به رنگ و طرح خود زیبا هستند و چنانچه عطر و بوی خوشی داشته باشند، می‌توانند توجه و اعتبار بالایی کسب کنند.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ، شریعت را به عنوان پناهی برای شخصی به نام خواجه علی قرار داده است که به او افتخار می‌کند و این شریعت از جانب پیامبر آمده است.

هوش مصنوعی: سرمشق و الگوی راستگویی و صداقت مانند ابوبکر، حیا و شرم مانند عثمان، دانش و علم مثل علی و انصاف و عدالت نظیر عمر.

هوش مصنوعی: مجاهدی که اگر ماه نظرش را بخواهد، مانند خورشید از سمت غرب برمی‌خیزد و به شرق می‌تابد.

هوش مصنوعی: گردش قمر داوری باعث افزایش رونق و زیبایی محراب، مسجد و منبر شده است.

هوش مصنوعی: مانند شکر، کلام او شیرین و دلنشین است. وقتی که آب زبانی در حضور او به وجود آمد، شرم و عرق بر چهره‌اش نشسته و شکرین‌تر شد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که ستاره سعد بزرگ در آسمانش بدرخشد و او را به عنوان فردی کوچک و برجسته معرفی کند.

هوش مصنوعی: در زمان او، در مورد جلوگیری از کارهای نادرست، تنها وظیفه‌ای که بر عهده فرشتگان است، پرسش از کسانی است که کار نادرستی انجام می‌دهند.

هوش مصنوعی: به خاطر غیرت او، نسیم خنکی در باغ به دور گل‌های معطر نمی‌چرخد و گل‌های نسرین نیز عاری از زیبایی و طراوت می‌مانند.

هوش مصنوعی: از خشم او، زهره (سیاره زهره) چه جراتی دارد که روز را در آسمان آبی شرقی پنهان کند؟

هوش مصنوعی: بسیار بلندمرتبه‌ای که قامت تو باعث شده تا آسمان در آب چشمهٔ خورشید پنهان شود، مانند نیلوفر آبی.

هوش مصنوعی: از محبت نظر تو، ماه درستی است که نیم‌فاصله‌ای از علم تو به وجود آمده و عقل همچون نخستین جوهر دریا است.

هوش مصنوعی: تو نور عقل و خرد هستی که جهان را حفظ می‌کند، وگرنه کشتی آسمان بی‌سرنوشت و ناقص خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر به شکل غیرمستقیم درباره تو گفتم، خود خورشید به وضوح نشان می‌دهد که هیچ تمثیلی در مورد تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از نظر شفاف و روشنت، یک ذره کوچک هم هست؛ اما از طرفی، مثل صدها خورشید درخشان است. قلم تو، تنها یک نقطه است، اما در واقع می‌تواند به صدها محور و زاویه مختلف اشاره کند.

هوش مصنوعی: در جایی که به نام تو سخنرانی می‌کنند، شانس و سرنوشت بر روی پایه‌های آسمان، منبر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: مکانی که تو در آن قرار داری، معانی عمیق و پنهان را به دنیای جلوه‌گری نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر ارزش تو شناخته نشود، انسان در برابر تو ناتوان خواهد بود و اگر نظر تو در کارها در نظر گرفته نشود، اوضاع به شدت نیازمند و بغرنج خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی با قهر و خشونت به ما رفتار کند، محبت و عشق ما را به آتش می‌کشد و در نهایت فقط خاکستر و نابودی باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: دست تو مانند دریاست و عمق وجودت همچون آب دریا است. در آن زمان که لطف و محبت را از دست می‌دهی، این دو ویژگی به یکدیگر پیوند می‌خورد.

هوش مصنوعی: گاهی از شجاعت و دلیری، خاک بر سر می‌ریزند و گاهی از بزرگواری و کفایت، آب را به وسیله‌ی دست به دریا می‌برند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، من نکته‌ای را بیان می‌کنم تا بدانی که تو قاضی و داور این پذیرش هستی.

هوش مصنوعی: من در این سرزمین غریب و تنها هستم، و جز محبت تو هیچ یاری و حمایتی ندارم.

هوش مصنوعی: اگر از تو با لطف و مهربانی نگاهی بیابم، تمام اسرار و علوم روشن و مشخص خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر ناصر از رنج و غم بمیرد، نگران نباشید، چون نام او تا روز قیامت با گفتار زنده خواهد ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که حقیقت خود را آشکار کند، دیگر نیازی به بیان و توضیح ندارد؛ زیرا خود حقیقت به وضوح قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: از حقیقت گفتار من روشنایی به وجود آمد و از نور فکر من، روشنی و جلا پیدا کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل کل سخنان مرا شنید، به آنها باور کرد. اما حسود عقل ندارد و نمی‌تواند به این سخنان ایمان بیاورد.

هوش مصنوعی: سرنوشت همیشه به شکل کلی و اجمالی حاکم است، اما تقدیر در جزئیات و تفصیل، در عالم وجود برقرار است.

هوش مصنوعی: به هیچ‌وجه نباید چیزی از ارزش تو فراتر برود و هر آنچه بر اساس سرنوشت پیش می‌آید، باید در راستای حکم و اراده تو باشد.