هوش مصنوعی: رنگ سیاه گل سنبل بر سفیدی گل یاسمن می‌افزاید و گل یاسمن که نوشته‌اش بر کاغذی از ناامیدی من است.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که نوشته‌اش مانند بنفشه‌ای که آب خورده زیباست، اما نمی‌دانم که نشانه‌اش از گل است یا سمن.

هوش مصنوعی: در دور چهره زیبا و روشن او، خطی از عطر مشک مانند نیم‌دایره‌ای سبز که یادآور گل نرگس است، دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: فضای صحبت کردن درباره وصف دهان او تنگ است، زیرا خود سخن در آن دهان وجود دارد و همه چیز در آنجا بیان می‌شود.

هوش مصنوعی: مرا به زیبایی رنگین پوست او می‌برند، همانند پسته و عناب، و حالتی شاد و غنایی که از لب‌های شیرینش به من دست می‌دهد، مانند شور و مستی است.

هوش مصنوعی: بیا ساقی، برایم یک جام بیاور و لباس من را هم بگیر، زیرا جام نشان‌دهنده‌ی نعمت و زندگانی است و لباس برای حفظ بدن ضروری است.

هوش مصنوعی: بهترین توصیف برای حضور من در کنار تو، مانند میوه‌ای زیبا و دلرباست که در مجلس عشق از آن لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: مثل زاهدان، من خون گل را نمی‌خورم، نه به مقدار یک کیلو و نه به اندازه یک رطل؛ چه جای رطل که ظرف شراب من خودم هستم.

هوش مصنوعی: این بدن من ارتباطی با دین حق دارد، زیرا که جان و دل من از طریق آن به حقیقت و معنویت راه پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: از شراب خم، که به نوعی مظهر دانش و آگاهی است، بنوش و در این خلال به ایمان و روح خود توجه کن، زیرا این نوشیدنی راهنمای روح است و به نوعی دین و باورهای ما به زندگی دنیوی وابسته است.

هوش مصنوعی: اگر روزی ماه از حالت خواب و غفلت خود بیدار شود، بعید نیست که به جشن و شادی‌اش امیدوار باشد.

هوش مصنوعی: در روز جشن و سرور، جامی از شادی بنوشید تا یادآور افرادی باشید که بر سرزمین‌های ما مسئولیت دارند و از ما مواظبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: خداوند سلاطین، جلال‌الدین هوشنگ، که نام بزرگ و عالی‌اش به یاد خداوند می‌ماند.

هوش مصنوعی: نظر عالم دینی معتبر است و کسی که به دنیای مادی وابسته است، با قدرتی حمایتی از اسلام برخوردار است و می‌تواند فتنه‌ها را محو کند.

هوش مصنوعی: جهان به مانند یک مهارت پیچیده است و ذات خداوند کامل و بی‌نقص است، اما انسان‌ها به خاطر تمایل به دنیا و فریب و نیرنگ، از او دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: چه بارانی از سخاوتی، که همچون چتری برای باغ، تیرهای باران را به لطافت خود می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: وقتی دریا به دست تو جواهر دهد، بدون اینکه به خاطر من باشد، این به خاطر صفات خدای بخشنده است.

هوش مصنوعی: از قهر و ظلم تو، خون به موهای سنگ‌های عقیق می‌چکد. این سنگ‌ها که دارای زیبایی‌های ظاهری هستند، در اصل از یمن می‌آیند.

هوش مصنوعی: تیغ تو به دل دشمنان آسیب زده و تیز شده است، به نظر می‌رسد که قلب دشمنت به شدت سخت و محکم است.

هوش مصنوعی: اگر کسی علیه تو نیز شمشیر آهنین به دست بگیرد، این موضوع تاثیری در تو نخواهد داشت زیرا تو فردی هستی که به راحتی می‌توانی از پس این چالش‌ها بربیایی.

هوش مصنوعی: خدای را شکر که آن بال آتشین نعل، به قدری قوی و باشکوه است که آب در پرورش او، مانند خاک سست و بی‌اعتبار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف موجودی سریع و تندپرداز می‌پردازد که مانند برق عمل می‌کند و به راحتی از موانع عبور می‌کند. این موجود با توانایی خاص خود به راحتی از سختی‌ها و مشکلات عبور نموده و در پیشرفت خود هیچ مانعی را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: اندازه و فاصله کمینه‌ای که او طی می‌کند، از ماه تا مه است و حرکت او از شام به ختن صورت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که در طویله‌اش او را بیاورند، مانند ریسمانی است که از موی پیشانی حورهای خوشبو درست شده است.

هوش مصنوعی: از درخشش نیزهٔ نورانی تو، دشمن را شکست دادم؛ زیرا که شکست شهاب، نشانهٔ پیروزی بر اهریمن است.

هوش مصنوعی: اگر مثل یک پرنده در آسمان به فکر و خیال بپردازی، در نهایت از مسیر خود خارج می‌شوی و به بن‌بست می‌رسی.

هوش مصنوعی: در پناه پاییز، در زره‌ی تیز و سرکش، ترس و اضطراب به مانند دشمنی که به جان خود می‌لرزد، نهفته است.

هوش مصنوعی: چنار هزار بار از درد و رنج ناله می‌کند، زیرا او به قدری از خشم تو آسیب دیده که مانند درخت نارون، بی‌دست و ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: پس از این، در زمان حکومت تو انصاف و عدالت برقرار خواهد شد و هیچ کسی نمی‌تواند نشانه‌ای از ناتوانی و آسیب‌پذیری در عشق و زیبایی نشان دهد، چرا که مانند غنچه‌ای است که نسیم نمی‌تواند آن را بیازارد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در فضای خوش‌گذرانی و شادمانی که با حضور ساقی و موسیقی همراه است، هیچ خطری از سوی ناپاکی‌ها و دزدان وجود ندارد. او به آرامش و امن بودن این لحظات در کنار دوستانش تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: هر جا که باشم، در این دنیا، به خاطر زیبایی و فکر تو، گروهی تشکیل شده است و تو همچون چراغی در این جمع می‌درخشی.

هوش مصنوعی: شده‌ای آن‌قدر معروف و سرشناس به خاطر نام تو که مانند اویس قرنی در دنیا معروف شده‌ای.

هوش مصنوعی: دنیا به مانند باغی است که به خاطر زیبایی و شادابی تو، پر از گل و سرسبزی شده است و در این باغ، شاعران و ستایشگران زیادی مثل من وجود دارند که به زیبایی‌ها و عظمت تو می‌بالند.

هوش مصنوعی: دل نمی‌تواند در مورد غیر تو سخن بگوید، چون حریم کعبه چنان محترم است که هیچ چیز دیگری لایق چنین احترامی نیست.

هوش مصنوعی: من به طور کامل از غم و اندوهی که در سفر تجربه کرده‌ام، شکایت دارم و می‌خواهم بگویم که این احساس باعث ایجاد ناراحتی و گزند شده است.

هوش مصنوعی: می‌نویسیم و تصویر می‌سازیم بر اساس غم‌هایی که از خوشی‌ها آمده است، چرا که در این میان زیبایی و لذت نیز وجود دارد که می‌توان با موزیک به زندگی بخشید.

هوش مصنوعی: من سخنی زیبا و دلنشین بیان کرده‌ام که مانند نخ درخشان و باارزش است و در این نظم، مرا از پذیرش او نسبت به قیمت و ارزشی که دارد، منع کرده است.

هوش مصنوعی: به خداوند نگاهی بیفکن که چگونه به من توجه دارد، زیرا آسمان مرا در امتحان خود قرار داده است.

هوش مصنوعی: من که با بیان شیوا و فصاحت خود در مصر شناخته شده‌ام، از تو می‌خواهم که با کلامت، مرا از زندان غم و اندوه نجات دهی، چرا که خانه من پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: ناصر با دعاهایی که می‌خواند، مانند درّ روشن و قیمتی از دریا شعر به وجود می‌آورد، و سخنان او از زیبایی به مانند ساحل بهشتی عدن است.

هوش مصنوعی: همیشه در این مکان، شمعی از حضور عیسی (نماد نور و هدایت) در مرکز دایرهٔ آسمان، مانند لگن یا ظرفی پر از نور و روشنی خواهد بود.

هوش مصنوعی: آسمان با محبت تو همیشه مهربان باشد، زیرا کسانی که به تو بدخواهی می‌کنند، همچون شمعی در ظرف خاموشند و نمی‌توانند زبان به بدگویی باز کنند.