هوش مصنوعی: اگر شرابی در دسترس نیست، از دل‌تنگی‌ام می‌نوشم. و اگر نقل (شیرینی) هم نیست، از جگر درد و رنج‌ام کبابی درست کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی نباشد، غم نداشته و ناراحت نیستم؛ زیرا محبوب من نامه توست و مراد من از زندگی، نوشتار توست.

هوش مصنوعی: اگر ثروت و دارایی نباشد، زبان مانند شمشیری است که بر سر افراد بزرگ زمان حکمرانی می‌کند و آنها را تحت کنترل خود در می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگرچه از خوشی‌ها و نعمت‌های دنیا بهره‌ای ندارم، اما به اندازه‌های مختلفی از هنر و talent بهره‌مند هستم.

هوش مصنوعی: چشم کهنه آسمان را با چشمانم می‌نگرم، انگار که قلم من همان تیر شهابی است که در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر شب، آفتاب مانند نیزه‌ای بر دوات من می‌تابد و تندیس خطی که روی آن حک شده، را مورد تحقیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر بلایی بر من نازل شود، نشانه‌ای از ویژگی‌های من است، زیرا همیشه برای سرنوشت کسانی که بر آن‌ها مصیبت می‌آید، نشانه‌ای وجود دارد.

هوش مصنوعی: از وقتی که به فن و هنر وابسته شدم، از دنیای ریا و نیرنگ دور شده‌ام و دیگر از آن فضا خوشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که فضیلت به افراط و زیاده‌روی تبدیل شود و هنر به عیب و نقص بدل گردد، دیگر چیزی از فضیلت و هنر باقی نمی‌ماند و در هیچ موردی ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: من از شرق تا غرب جهان را تجربه کرده‌ام و می‌گویم که هیچ هنرمندی به دلیل فضل و نعمت به موفقیت نرسیده است.

هوش مصنوعی: آتش وجود من باید به آب آگاهی تبدیل شود تا گل معرفت نسوزد و از آن، عطر و بوی خوب به وجود آید.

هوش مصنوعی: اگرچه دینار و ثروت مانع ارتباط ما شده است، اما عشق واقعی هر لحظه بدون پرده و حجاب خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: دست من از او دور باشد مانند چوبی که در آتش می‌سوزد، زیرا من هیچ چیزی برای دادن ندارم و مانند ظرفی برای ساز نوازنده نیستم.

هوش مصنوعی: دلبر ما که قلب ما را ویران کرده، این کار را انتخاب کرده است زیرا جایی برای گنجینه‌ای که در دل ماست، جز در ویرانه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: امروز در سراسر جهان هیچ دلی پیدا نمی‌شود که از بخت بدش شکایت نکند و با تقدیر در دلخوری نباشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که مادر زمین، از روی لطف و محبت، آرزوی خوشبختی مرا برآورده کرده است، گویی برایم از عسل و شیرین‌ترین نوشیدنی‌ها، شربت خاصی تهیه کرده که مانند آب برایم مهیا شده است.

هوش مصنوعی: در سرنوشت من، خوشبختی تأثیر زیادی دارد و از جایگاه مشتری، نگاه آسمان بر من می‌تابد.

هوش مصنوعی: امام خواجه حسن به خاطر این که مانند حسین، هرگز از راه درست منحرف نشد، به خود می بالد و به این افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا فقط پیروی از قوانین شرع می‌تواند ما را به سعادت و خوشبختی برساند، سعادتی که حتی افلاک (ستاره‌ها و سیارات) نیز آرزو دارند به آن دست یابند.

هوش مصنوعی: در روز روشن، مشخص است که نظر او حقیقت را آشکار کرده و از تاریکی و پیچیدگی‌های آن بیرون آورده است.

هوش مصنوعی: اگر پرسنده‌ای از آن عالم سؤال کند، در همان ابتدا با نیکی و محبت به او پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمان مانند باد تند و بی‌رحم می‌گذرد و تو باید در چنین شرایطی آماده باشی و حرکت کنی، همان‌طور که در میدان جنگ سوارکار باید برای پیشرفت و پیروزی آماده باشد.

هوش مصنوعی: اگر توجه و محبت او به طور واقعی بر ما بیفتد، زندگی دوباره‌ای به ما می‌بخشد که همچون آب حیات از درخشش سراب به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر خشم او به زبان سیاست برآید، همچون پرنده‌ای خواهد بود که نسلش را قطع می‌کند، مانند سدی که مسیر آب را مسدود می‌سازد.

هوش مصنوعی: ای آقا، تو که از مهربانی آسمان و بزرگی برخورداری، باید در دل تو عشق و محبت باشد.

هوش مصنوعی: چون سرمه‌ی خاک پای تو، به دلیل خاصیتش، نور بینایی خورشید را به چشم می‌دهد.

هوش مصنوعی: برای استقبال از تو، چشمان ابرها و گوش‌های صدف‌ها، پر از مرواریدهای زیبا و شیرین آماده شده‌اند.

هوش مصنوعی: حسود تو مانند میخی در خیمه است که مدام سرزنش می‌کند؛ به همین خاطر، حوادث و مشکلات به او حمله کرده و او را در موقعیت سختی قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: دریایی پر از شگفتی‌هاست که کف آن به خاطر تو به جوش و خروش آمده، زیرا جزر و مد آن به جای آب، طلا در حال جریان است.

هوش مصنوعی: نگرانی و ترس از تو باعث شده که خونم در رگ‌هایم همچون حبابی بی‌جان و افسرده شود، زیرا من به خاطر حیا وشرم از تو، نتوانستم به تو نزدیک شوم و احساساتم را بروز دهم.

هوش مصنوعی: کسی که به دمشق می‌رود، هرگز فکر سفر به جایی دیگر را نمی‌کند، مگر اینکه شخصی محترم و با عظمت در آن‌جا منتظر او باشد.

هوش مصنوعی: آه از عراق که از مشهد نجف خاکش بوی خوش تربت را می‌دهد.

هوش مصنوعی: توانایی و ارزش تو را هم کسی می‌داند که ارزش در را می‌فهمد؛ مانند بینایی که می‌داند چگونه علم و دانش را به دست آورد.

هوش مصنوعی: هرچند که دینار (پول) ارزشمند و زیباست، اما در برابر اراده و تلاش تو مانند صفر بی‌ارزش است. اگر همت تو بالا باشد، هیچ چیزی نمی‌تواند جایگاه تو را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: در زمان‌های سخت و کمبود نعمت، تنها کسانی که از علم و دانش بهره‌مند هستند می‌توانند به کمک بیایند و شما唯一 کسی هستید که این در را به روی دیگران باز می‌کنید.

هوش مصنوعی: وقت آن فرا رسیده است که باد خزان با شدت و قاطعیت، درختان را از ریشه برون کند و قوافل آن‌ها را به زمین بریزد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌های باغ، من منزوی و تنها هستم. مانند خطیبانی که در میان چمن‌ها به سخنرانی مشغولند، غازها و مرغ‌ها در حال پرواز و سر و صدا هستند.

هوش مصنوعی: آسمان به وسیله ابرها مانند یک پوشش از پوست می‌شود و زمانه، خورشید را با نقابی می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: وقتی که سیل بر رود خشک بیفتد، ساز و نغمه‌هایی دل‌نواز به گوش می‌رسد و زمانه با ناله‌های یک ساز بوسه‌ای تازه و زندگی‌ بخشی به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شیر خطرناک به خاطر ترس از جانش به طرف آتش می‌رود و خود را از دید پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نیازی به بحث و پرسش درباره ناصر و حسن نیست، زیرا قبل از اینکه سؤال کنیم، محبت و لطف تو خود به خود پاسخ را می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا به طور مستقیم و ثابت در حرکت باشد و هر چیز در حال گذر باشد، چرخ روزگار هم با سرعت در حال چرخش خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای وجود تو همیشه درست و راست باشد و جهان به خاطر تو پایدار بماند. برای تو دعا می‌کنم که دعایم مستجاب شود.