شمارهٔ ۷۸ - حمامی
شوخ حمامی که دارد همچو آتش روی گرم
می شود از باد حمامش رگ و پی چرب و نرم
شمارهٔ ۷۷ - صراف: با مه صراف گفتم خویش را یارت کنمشمارهٔ ۷۹ - حمامی: شوخ حمامی که از جان هستم آتش کار او
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شوخ حمامی که دارد همچو آتش روی گرم
می شود از باد حمامش رگ و پی چرب و نرم
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به شخصی اشاره دارد که به خاطر گرمای حمام و هوای گرم آن، چهرهاش مانند آتش داغ میشود. این شخص همچنین به خاطر مرطوب بودن و چربی بدنش، احساس نرمی و راحتی میکند. به نوعی، شاعر فضایی گرم و دلپذیر را در حمام توصیف میکند.