شمارهٔ ۷۲ - پیک
با آن نگار پیک مرا ذوق بندگیست
کارم چو آفتاب به عالم دوندگیست
زنگ فلک ز ناله من گشت پر صدا
دستم نمیرسد به میانش چه زندگیست
شمارهٔ ۷۱ - کمانگر: شوخ کمانگرم که دلم هست خسته اششمارهٔ ۷۳ - پیک: آن نگار پیک باشد دلربای شوخ و شنگ
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با آن نگار پیک مرا ذوق بندگیست
کارم چو آفتاب به عالم دوندگیست
هوش مصنوعی: عشق من به آن معشوق، مانند احساسی است که یک بنده در برابر معشوق خود دارد و فعالیتهای من در زندگی، شبیه به حرکت آفتاب در آسمان است.
زنگ فلک ز ناله من گشت پر صدا
دستم نمیرسد به میانش چه زندگیست
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر نالهها و شکایتم پر سر و صدا شده است، اما من نمیتوانم به آن دست یابم؛ چه زندگی سخت و طاقتفرسایی دارم.