هوش مصنوعی: اگر کسی که جوانی را می‌شوید و پاک می‌کند، زیر دست او دریا و زمین هستند و همه چیز در اختیار اوست، مانند آبی که به راحتی در جاهای خشک و تر جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای شستن پاهایش به لب دریا برود، می‌تواند با کاسه‌ای که دارد، آن‌قدر مروارید و زیورآلات از آب بیرون بیاورد که پر شود.

هوش مصنوعی: لباس خونین خود را برای شستن آماده کرده‌ام، مثل گلی که بر دستم هست و به زیبایی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: من خدمت او را بر خود می‌گذارم و به اندازه‌ی یک کدنگ (کارگر) در تلاش هستم تا دیگر نیازی به کسی برای برآوردن خواسته‌هایش نداشته باشد.

هوش مصنوعی: من همچون تخته‌ سنگی در برابر او ایستاده‌ام، هرچند از دکان خودم هر چه می‌سازم به در می‌رسد.