هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف حالتی می‌پردازد که یک درویش یا فقیر، به خانه او می‌آید. درویش، فردی شوخ و شاداب است که در حالتی ناباوری و حیرت به سر می‌برد. او در اینجا به عنوان یک تاجر، لباس‌هایش را کنار می‌گذارد و به نوعی به منزل شاعر قدم می‌گذارد. این تصویر نشان‌دهنده نوعی از خودمانی و صمیمیت در برخورد با دیگری است.