سیدای نسفیشمارهٔ ۲۳
شاها بودم نشسته در خلوت خود
امید گسسته بودم از راحت خود
چون سایه به خاک راه یکسان بودم
از لطف تو راست کرده ام قامت خود
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شاها بودم نشسته در خلوت خود
امید گسسته بودم از راحت خود
هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که در جای خود و به دور از شلوغی‌ها نشسته بودم، امیدم از راحتی و آسایشم بریده و قطع شده بود.
چون سایه به خاک راه یکسان بودم
از لطف تو راست کرده ام قامت خود
هوش مصنوعی: من مانند سایه‌ای بر زمین بودم و به لطف تو توانسته‌ام قامت خود را راست کنم.