هوش مصنوعی: تو به میدان آمدی و در بازی باختی، سپس شمشیری کشیدی و خون مرا ریختی و با شتاب رفتی.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه مرا کشتی، پرچمی بر فراز محل دفن من به اهتزاز درآوردی و با بی‌توجهی از کنار آن گذشتی، در حالی که بر مزارم جوش و خروش به وجود آوردی و رفتی.

هوش مصنوعی: تو با رفتنت، زندگی‌ام را به شدت تحت تأثیر قرار دادی و حالا حتی زمین زیر پاهایم هم تغییر کرده است، گویی که به دنیای دیگری رفته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر در سال‌های زندگی‌ات از بزرگ‌ترها درس بگیری و آگاهی بیشتری به دست آوری، می‌توانی با تلاش و قدرت، مانند رستم، شخصیت برجسته‌ای بشوی.

هوش مصنوعی: به آستان تو مانند هلال، سروری و عظمت خودت را به نمایش گذاشتی و با لطف خود مرا به معراج و مقام بندگی پذیرفتی.

هوش مصنوعی: در نهایت مانند نقش پایی که بر روی خاک می ماند، ناپدید شدی و رفتی.

هوش مصنوعی: من برای یافتن تو، مانند شبنم از چشمانم اشک ریختم و از خانه و کاشانه‌ام جدا شده به کوی تو آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من در راه دلت، جانم را فدای تو کردم و تمام زندگی‌ام را صرف تو نمودم، ای کسی که هنوز به درستی نمی‌شناسمت.

هوش مصنوعی: تو از من فاصله گرفتی و به وعده‌هایی که داده بودی، وفا نکردی و رفتی.

هوش مصنوعی: عشق تو بر جان من آتش افکنده و تو هیچ توجهی به حال من نکردی، همان‌طور که پروانه‌ای به سرنوشت خود اهمیت نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: در یک جا قرار گرفته‌ام مثل شعله‌ای که شبیه سمندر است و در این مکان نشسته‌ام. مثل شمعی که به خاطر تنهایی خود می‌سوزم.

هوش مصنوعی: از شدت اندوهی که به جانم افتاده، وجودم دچار سوزش و عذاب شد و تو از کنارم رفتی.

هوش مصنوعی: تو هرگز به ناله‌های عاشقان گوش نمی‌کردی و همیشه از نگاهت مانند خنجری برنده به دل‌ها می‌زدی.

هوش مصنوعی: فرمود سید که هرگز به خاطر ظلم و ستم مانع نشدی، بلکه زیان و بی‌رحمی کردی و بر جمعی رحم نکردی.

هوش مصنوعی: تو با افتادن بر زمین و ناتوان کردن دیگران، به راحتی بدون اینکه مراقب باشی، از این دنیا رفتی.