هوش مصنوعی: تو مانند من که آواره و بی‌خانمانم، بر دل من آتش زدی و به خاطر بی‌مهری‌ات، محبت را هم در شعله‌های این آتش سوزاندی.

هوش مصنوعی: به شمع بگو که با پروانه‌اش چه داستانی را تجربه کرده که امشب باعث سوختن یک جان آزرده شده است.

هوش مصنوعی: تو هر زمانی را به اندازه‌ی روز قیامت طولانی‌تر کرده‌ای.

هوش مصنوعی: هر کس به اندازه‌ای که مقدر شده است، در روزی که جان می‌دهد، به زیبایی و شکوهی مانند سرو و رنگی شبیه به گل ارغوان، نصیب می‌شود.

هوش مصنوعی: از زمانی که حسن و عشق را در کنار هم قرار دادند، به عاشق اشک‌های سرخ و رنگ زرد به خاطر این پیوند عطا کردند.

هوش مصنوعی: از روی خودکفایی و بی‌نیازی، جوانی که خود را بی‌نیاز می‌داند، به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: زاهدان در خانقاه‌، مانند شمعی هستند که از خامی می‌سوزند و ناله می‌کنند. پرهیز کردن از خوشی‌های دلبران و لذت‌های زندگی، در واقع نشانه‌ی بدمشهری و بدنامی است.

هوش مصنوعی: به گفته عاشقان، این داستان درباره شواهد و نشانه‌هایی است که از عشق حمایت می‌کنند. اگر کسی این کتاب را بخواند، حتی اگر آدم معمولی باشد، به عمق معانی آن دست پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی داستانی از آشنایی با جزئیات را نخوانده باشد، نمی‌تواند به درستی از آن خبر داشته باشد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر نبودن تو، به نگاه سمی‌ات به من می‌افتد و نمی‌دانم تا کی باید از روی قهر و غضب خودت را دور نگه‌داری.

هوش مصنوعی: مرا به صحبت بکش تا آشفتگی بزرگی در دنیا بوجود بیاید. سوالی از من بپرس تا هیاهو در شهر به پا شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد فردی با قدرت خاصی توانسته است پیام یا احساسات عمیق را به گونه‌ای بیان کند که حتی کسانی که زبان نمی‌دانند نیز متوجه شوند.

هوش مصنوعی: یک شب در حال عبور از کعبه بودم که ناگهان صدای آواز دلنوازی از یک سمت به گوشم رسید.

هوش مصنوعی: اگر آن شخص تندخو از من بپرسد، ای آقا، که نظیر کیست، من پاسخ نمی‌دانم؛ زیرا وقتی که می‌آمدم، او را نمی‌شناختم.

هوش مصنوعی: در حالتی سخت و ناخوشایند، انسانی ناتوان را دیدم که در مسیر زندگی با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است.