هوش مصنوعی: تا زمانی که سبزه در باغ زیبایی تو شکفته و به زیبایی‌های تو زینت بخشیده است، جمال تو به ویژگی‌های نیک زیبایی آراسته است.

هوش مصنوعی: در شب و روز، من به یاد تو هستم و حالت خمیده‌ات مانند نشانه‌ای از زیبایی‌ات در چشم من نقش بسته است.

هوش مصنوعی: این چشم بسیار چیزها را دیده، اما مثلی مانند تو ندیده است.

هوش مصنوعی: دامن تو از دل پاک‌تر است؛ نگو که من در مقایسه با رقیبان زشت‌روی، نفسی آلوده دارم.

هوش مصنوعی: امروز حال و روز خود را برای تو بیان می‌کنم. در عشق تو زبانزد هستم، اما از رسیدن به تو بی‌بهره‌ام.

هوش مصنوعی: اگرچه یعقوب در مواجهه با مصیبت، احساس ضعف می‌کند، اما هیچ چیزی نمی‌تواند او را از محبت و ایمانش به یوسف دور کند.

هوش مصنوعی: شوخی من این است که مانند فاخته‌ای هستم که همیشه در کنار او قرار دارم و مانند طوطی، بی‌وقفه حرف می‌زنم و به ظرافت‌های کلام او توجه دارم.

هوش مصنوعی: هر لحظه، با نگاه گرم و محبت‌آمیزش، مرا از هر طرف به سمت خودش می‌کشد و این نرگس جادویی که اشاره به زیبایی و جاذبه‌اش دارد، باعث چنین حالی شده است.

هوش مصنوعی: صدای دل‌انگیز نرگس که به آرامی و به زیبایی در حال حرکت است، دل را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی از خانه بیرون می‌روم، مانند شمع می‌درخشم و در این بین، دوستانم مانند پروانه‌ها به گرد من می‌چرخند و برای نزدیک شدن به من تلاش می‌کنند.

هوش مصنوعی: حتی اگر در مسیر او قرار بگیرم و بگویم که با افسوس، رفتن او چه شباهتی به راه رفتن طاووس دارد، باز هم فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: نگاه کردن به آهوی فراری و ترساننده، حس و حال خاصی را القا می‌کند.

هوش مصنوعی: من خوشحالم که مانند یک جام در میخانه، وقتی که آسمان شروع به خواندن می‌کند، دوباره بر جای خود نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: واعظ نمی‌تواند با تمام افسون‌های خود، دلم را از جایی که هست بدزدد و به جایی دیگر ببرد، زیرا او فقط سخنانی عجیب و غریب می‌گوید.

هوش مصنوعی: خسرو در طول عمرش هیچ وقت نصیحتی را نشنیده است.