هوش مصنوعی: یک شب، لشکری از شیاطین به پا خاستند و جهان را در بر گرفتند، مانند اینکه طبیعت کافور سرد شده است.

هوش مصنوعی: باد به شدت از هر طرف به حرکت درآمد، گویی مردم در حال فرار بودند، مثل قوم عاد که دچار عذاب شدند.

هوش مصنوعی: هر کسی که آتش شوق و علاقه‌ای را برانگیزد، خود نیز در آن آتش می‌سوزد و درد آن را احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: درختان با طبع خوب و سرسبز خود، شاخ و برگ‌های چنار را به زیبایی شکوفا کرده‌اند و گل‌های نارنجی روی آن‌ها نمایان شده است.

هوش مصنوعی: حرارت زمین از تابش خورشید به‌وضوح نمایان شد، مانند درخشش شدید نوری که بر سطح یک سطح صاف می‌افتد.

هوش مصنوعی: سرما به مردم حمله‌ور شد و آنها مانند طلبکارانی شدند که به دنبال چیزهایی هستند که از دست داده‌اند. باد گرم و سوزان نیز در این میان به وزیدن درآمد.

هوش مصنوعی: مردم مانند غنچه‌هایی هستند که به خاطر غم و ناراحتی از دوری و جدایی، پژمرده شده‌اند و دیگر نمی‌توانند شاداب و سرزنده باشند.

هوش مصنوعی: زاهدانی که به عبادت خدا مشغول بودند، حالا در آتش نشسته‌اند و کسانی که به دنبال خدا بودند، به پرستش آتش روی آورده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در این زمان قیامت فرا برسد، تمام مردم خودشان به انتخاب دوزخ می‌روند.

هوش مصنوعی: کسی که در مورد آتش صحبت کند، باید دهانش پر از سنگ‌های قیمتی و زیبایی باشد.

هوش مصنوعی: دل‌های نرم مانند مومی هستند که در گرمای شمع، به سختی می‌رسند. این نشان‌دهنده تأثیر احساسات و عشق بر دل‌ها است که گاهی به شدت می‌تواند تغییر کند.

هوش مصنوعی: آب جاری در فواره منجمد شد و فضای چمن پر از شمعدان‌ها گردید.

هوش مصنوعی: از آب‌های یخ‌زده که به جوی‌ها می‌ریزد، جوی‌ها مانند شیر روان می‌شوند و حوض‌ها حالتی نرم و لطیف مانند پنیر به خود می‌گیرند.

هوش مصنوعی: پرندگان خوش‌صدا و زیبای چمن، با ویژگی‌های سمندر، بر شاخه‌های آتشین وطن نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: دل ماهی و مرغ آبی در آب به یاد دریای آتش که کباب شده است، می‌گوید. یعنی آن‌ها در محیط خود غرق شده‌اند و از خطرات و مشکلاتی که در جای دیگری وجود دارد غافل شده‌اند.

هوش مصنوعی: پرندگان باغ به وداع از چمن نشسته‌اند، چرا که چون پروانه‌ها در حال بال زدن و پرواز هستند.

هوش مصنوعی: شب به دور از نور مهتاب و در اندیشه‌ای عمیق درباره خورشید، فرار کرده است.

هوش مصنوعی: سپند، به خاطر غم و اندوه، همچون خاکی سوخته و داغ، به خاکستر تبدیل شده و به حالت نابودی رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر از آتش صدایی بلند بپیچد، مانند شپشکی در حال سوختن، پرده‌ای از شعله بالا می‌رود.

هوش مصنوعی: روزگار سختی بر ما گذشته و مانند چکشی که برای ایجاد آتش نیاز دارد، در این زمانه حتی سنگ‌ها نیز برای ایجاد آتش به جنگ یکدیگر آمده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به وضوح نشان‌دهنده حالتی از نگرانی و بی‌تابی است. گوینده در حال توصیف وضعیتی است که در آن از شب تا روز تحت فشار و اضطراب بوده و حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای از آرامش یا راحتی برایش وجود نداشته است. انگار که همه مصیبت‌ها و سختی‌ها او را در زیر فشار قرار داده و نمی‌گذارد که به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: از شمع نوری به وجود آمد که مانند فانوس روشن است و پروانه‌ها در کنار آن به تماشا آمده‌اند، گویی که دور هم جمع شده‌اند تا کبابی بپزند.

هوش مصنوعی: سمندر به جان خسته و دلگیر کمک می‌کند و او را به سمت آتش می‌کشاند تا بر درد و غم خود غلبه کند.

هوش مصنوعی: پر و بال پروانه به آرامی از بین رفت و دلی که درونش احساس سردی بود، آهی عمیق کشید. شمع نیز به پایان نزدیک شده بود.

هوش مصنوعی: مردم وطن به حمام رفتند و آب‌ها پر از جمعیت مردان و زنان شد.

هوش مصنوعی: از میان مردم صدا بلند شد که بازار آتش‌فروش‌ها گرم شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که یخ بر روی آئینه می‌نشیند، دیگر تأثیری بر دل‌های لطیف نمی‌گذارد. دل‌های گرم و پر از احساس، از دست این یخ لطمه‌ای نخواهند دید.

هوش مصنوعی: از زمانی که آتش‌نشان‌ها و آهنگران مشغول به کار شدند، همگی در تلاش و فعالیت‌اند و در حال انجام کار خود هستند.

هوش مصنوعی: نانوا به خاطر سرما به کار حضور ندارد و نان را بر پشت خود در تنور گذاشته است.

هوش مصنوعی: بدن‌ها تحت تاثیر سرما قرار گرفته و در تنگنای هوای سرد به زحمت می‌افتند، در حالی که آسمان شرایطی گرم و خنک را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: به دلیل سرما، مردم هنوز به هم ریخته و مضطرب هستند و هنوز دودی از آتش نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: شعله‌ای از دست خنک به راه افتاد و در هر کجا که رفت، آتش را به همراه خود برد.

هوش مصنوعی: من از شدت سرما به زحمت افتادم و به دربار پادشاه جهان آمدم.

هوش مصنوعی: آسمان آن مقام والایی دارد که در آن، همواره حال و هوای جهان زیر سلطه‌اش است.

هوش مصنوعی: هر پادشاهی که در آسمان زمین به سلطنت نشسته باشد، تحت حمایت و نعمت خداوند قرار دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به وصف شخصیتی بزرگ و برجسته می‌پردازد که مانند عیسی مسیح، دارای ویژگی‌های خاص و والا است. این فرد در چنین مقام و منزلتی قرار دارد که حتی نور خورشید نیز زیر سایه‌اش قرار گرفته و از او تأثیر می‌پذیرد. به طور کلی، سخن از عظمت و مقام والای این شخصیت است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف یک شخصیت برجسته و مهم می‌پردازد که نه تنها از نظر ظاهری زیبا و دلربا است، بلکه نقش مهمی در حمایت از دین و مملکت اسلامی دارد. او به عنوان یک پشتیبان و حامی قوی برای سرزمین خود شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: کلاه زیبای او از دور مانند خورشید درخشان بر بالای کوه طور دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: دستار آن پادشاه همچون دالی است که در حالتی شبیه هلال، از سمت قبله هویدا می‌شود.

هوش مصنوعی: قد او مانند نهال گل سرخ است که حرکتش دلنشین و جذاب است.

هوش مصنوعی: درد و رنج او باعث شده است که مردم مانند لاله‌های سرخ در یک گلزار بشکفند، در حالی که چهره‌اش همواره شاداب و نیکوست.

هوش مصنوعی: هر کسی که به ملاقات او برود، در نظر دیگران با روحی مهربان و چهره‌ای گرم و دوستانه شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به این درگاه بیفتد، از سختی‌ها و ناملایمات زندگی در امان خواهد بود.

هوش مصنوعی: او درباره من با شوق و اشتیاق صحبت کرد و مرا ستایش کرد، وگرنه زبانم فقط به محبت و از دهنم به نیکی سخن نمی‌گفت.

هوش مصنوعی: بیا ای آقا، نامه را به پایان برسان و دعای خود را در این لحظه‌ی پرهیجان انجام بده.

هوش مصنوعی: خداوند، تو در دل من بهترین و محبوب‌ترین فرمانروایی و به من لطف کن تا به راه درست هدایت شوم.

هوش مصنوعی: او از حوادث و مشکلات دنیا محافظت می‌شود، زیرا ذات او همیشه در امان است.

هوش مصنوعی: مانند پیامبری که به باغی پر از امید و آرزو می‌آید، باشد که همواره روزگار شاداب و خرم باقی بماند.

هوش مصنوعی: ساقی، آن شراب داغ و پرشور را بیاور که وقتی در جمع شاهانه می‌نوشیم، حال و هوای مجلس را گرم و دلپذیر کند.

هوش مصنوعی: به من عطا کن که در وجودم آتش باقی نماند و از سرما غافل نشوم.