هوش مصنوعی: در آغاز صبح، این پادشاه بزرگ که قدرتش را به دیگران می‌بخشد، برای به دست آوردن سلطنت و فرمانروایی، اسبش را طلب کرد.

هوش مصنوعی: از این دشت پر از دروغ و نیرنگ گذشت و با شکوه و عظمت از میان جمعیت عبور کرد.

هوش مصنوعی: به مردم بگو به پا خاسته و با شور و هیجان به دنیا اطراف خود نور و روشنی ببخشند، همان‌طور که خورشید درخشش و روشنایی به جهان می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمان و زمین حرکت کردند و این برای مردم سمرقند به طور کامل واضح شد.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها همچون لشکری در آسمان هستند و مانند ماه بر سر ما نیکی و رحمت می‌بارند.

هوش مصنوعی: مردم از این خبر خوشحال شدند و به آسمان‌ها صدا زدند که شادی و سرور را جشن بگیرند.

هوش مصنوعی: گل‌های سمرقندیان مانند زمانی که به باغ می‌آیند، شکفته و زیبا شدند که به باغبان رسیدند.

هوش مصنوعی: بزرگان شهر به استقبال او یکدیگر را دعوت کردند و برایش احترام گذاشتند.

هوش مصنوعی: وقتی خبر رسید که پادشاه نیکو، خیر مردم، به ده بیدیان نزدیک شده، ساکنان ده از این خبر آگاه شدند.

هوش مصنوعی: همه ی سرکشان اکنون اطاعت می‌کنند و همه از صمیم قلب و جان به او خدمتگذار شده‌اند.

هوش مصنوعی: سپاهی که در گذشته از محاسبه و شمارش خارج بوده و به خواب رفته، حالا دیگر نمی‌تواند به درستی ارزیابی شود.

هوش مصنوعی: با جدیت و تلاش همچون موری که به خدمت مشغول است، با یکدیگر پیمان و عهدی محکم بسته‌ایم.

هوش مصنوعی: نگاه‌های آن‌ها مثل زهر بر آب افشانی می‌کند و در دقت و مهارت‌هایشان مانند یک تیغ کار می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر کوه هم از آهن ساخته شده باشد، باز هم مانند فرهاد کسی نمی‌تواند در برابر آن ایستادگی کند و به مقابله برآید.

هوش مصنوعی: دلیران چون معشوق‌های زیبا، برای مبارزه و خون‌ریزی شمشیرهای خود را تیز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: چشم‌های آن‌ها به قدری جذاب و فریبنده است که با یک نگاه می‌توانند دشمنان را به دام بیندازند.

هوش مصنوعی: پیر و جوان در کنار هم زندگی می‌کنند و در یک خانه با هم جمع می‌شوند، مانند اینکه تیر و کمان در کنار هم قرار دارند.

هوش مصنوعی: وقتی خواجه رازق این داستان را شنید، به شدت پریشان شد و سریعاً به خواجه مهدی رفت.

هوش مصنوعی: شخصی می‌گوید که شنیده است که فرمانروای آسمان، در ساغر (جام) خود، اختیار و کنترل را به دست گرفته است.

هوش مصنوعی: او هنوز در دید عموم به مردم نشان داده نشده است که چگونه نجابت و محبت دارد.

هوش مصنوعی: هنوز آن درخشش پر از جنگ و جدل به دشت ما نرسیده و شعله‌ور نشده است.

هوش مصنوعی: گروهی که دنیا را به فساد و غارت می‌کشانند، به خاطر اطاعت از ما، در کنار ما هستند.

هوش مصنوعی: ما این گروه را بدون هیچ ملاحظه‌ای به دست خواهیم گرفت و سرهایشان را قطع خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: به لطف و کرم شاه بزرگ و پاک، هیچ هدیه‌ای برای ما بهتر از این وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با تمام وجود به آن پادشاهی بپیوندیم و با اطاعت کامل، روح بزرگانی را در کنار خود آوریم تا شفیع ما باشند.

هوش مصنوعی: او پادشاهی بزرگ و بخشنده است که مانند خورشید در آسمان، شانس و اقبال خوبی دارد.

هوش مصنوعی: ما در فضایی هستیم که آن را پادشاه می‌دانیم و خود را وابسته به سفره او می‌دانیم.

هوش مصنوعی: عداوت و دشمنی از طرف این خانواده نیست، پس چه سودی دارد که یک ذره در برابر آفتاب قرار گیرد؟

هوش مصنوعی: پادشاهان باید با پادشاهان همسر شوند، مانند شیر که با شیر جفت‌گیری می‌کند، زیرا این عمل یک نوع انتقام‌گیری است.

هوش مصنوعی: کسی که با دشمنی در دلش ندارد، چگونه می‌تواند به آتش صفی از خار و خس آسیب برساند؟

هوش مصنوعی: زبان پس از آنکه خواجه مهدی شروع به صحبت کرد، چنین بود و پاسخی که به او داد.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که من در میان این جمعیت غارتگر، از چه نسل و رسالتی هستم.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که در برخی مسائل، ممکن است که تصمیمات یا سخنانی که به نظر ساده می‌رسند، در واقع ناشی از یک مصلحت و تدبیر عمیق‌تری باشند. انسان‌های عادی ممکن است این موضوعات را ساده و بی‌اهمیت تلقی کنند، اما در واقع حقیقت پیچیده‌تر از آن است که به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هیچ فکری نکن، که بخارا کجاست و ما کجاییم.

هوش مصنوعی: مردم این ناحیه به کارهای خود مشغولند و از مشکلات و ناتوانی‌هایشان دست نکشیده‌اند و به تلاش و کوشش ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: او گفت: خواجه رازق، پاسخ من در دست توست، اما امشب ارواح مرا به خواب برده‌اند.

هوش مصنوعی: از هر سو آتش را بجان آوردند و هر چه بود، حتی درختان بید را نیز سوزاندند.

هوش مصنوعی: از آسمان صدای ناله و اعتراض به گوش می‌رسد و خاکستر آن را به دست باد سپردند.

هوش مصنوعی: در دل من هیچ چیز غیر از عشق وجود ندارد و از این خواب آشفته و ترسناک رهایی می‌خواهم.

هوش مصنوعی: امروز من احساس ناراحتی ندارم؛ روح‌های ما از من استقبال می‌کنند.

هوش مصنوعی: بهتر است که از این مکان خارج شویم و وداعی با وطن کنیم و به سمت دیگری برویم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و از جای خود بلند شد و راه خود را پیش گرفت.

هوش مصنوعی: با وجود همه‌ی عظمت و مقام پادشاه و لشکرش، وقتی که جام می را به عنوان تکیه‌گاه قرار دادند، این همه شکوه و جلال به یکباره بی‌اهمیت شد.

هوش مصنوعی: مردم از هر طرف به دیدن شاه آمده‌اند و با شادی و خوشحالی به سمت او حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هرکدام از آن‌ها با هدایا و بخشش‌های ارزشمندی به آن درگاه رسیدند که نشان از جان و دلشان داشت.

هوش مصنوعی: همه احساسات و شرایط خود را به وضوح نشان دادند و سرزمین‌های خود را آشکار کردند.

هوش مصنوعی: مردم نشانی از جمعیت و افرادی که در آنجا حضور دارند نمی‌بینند، و این نشان‌دهنده غیبت یا دوری آنهاست.

هوش مصنوعی: پادشاهی که همیشه به مهربانی و محبت می‌پردازد و با دوستیش دشمنان را نیز مورد لطف قرار می‌دهد، در جهان همواره والا و بلندآوازه است.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای با احترام درخواست کرد که سلام ما را به بزرگان برساند.

هوش مصنوعی: به او بگو که اینجا جای شماست و مردم به عنوان مهمان در کنار شما جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر صاحب خانه با مهمان خود بدرفتاری کند، به این معناست که او نیز در برابر میهمان رفتار ناپسندی از خود نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: این ماجرا هرگز برای نیاکان ما یا بزرگان شما اتفاق نیفتاده است.

هوش مصنوعی: شما تا چه زمانی قرار است بی وفا باشید و با ما غریبه رفتار کنید؟

هوش مصنوعی: این طور نیست که شما تصمیم بگیرید، بلکه این خداوند است که حق را از باطل جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کار را آسان انجام دهید، چه اشکالی دارد؟ مهم این است که به روح بزرگانی که در گذشته بوده‌اند، توجه و احترام بگذارید.

هوش مصنوعی: هر جا که میل و خواسته‌ی آن‌ها باشد، برای ما و شما کار آسان‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر خوش‌اقبالی و پیام‌آوری سریع، زمین با شوق فراوان به استقبال آمد و با شتاب حرکت کرد.

هوش مصنوعی: چون پیام‌آور از جاده‌ای پرنور و داغ به ده برگشت، با حالتی خسته و ناتوان نفس می‌کشید.

هوش مصنوعی: چشمش را باز کرد و به سمت راست و چپ نگاه کرد، سپس زبان آتش به آسمان رسید.

هوش مصنوعی: به خاطر گرمای زیاد، آفتاب به زیر زمین پناه برده و در آنجا، گاو ماهی را کباب می‌کند.

هوش مصنوعی: شراری که مانند اژدهاست، یک سرش بر روی زمین و سر دیگرش در آسمان است.

هوش مصنوعی: به هر طرف فرار می‌کنند و بزرگ‌تر از آن هستند مانند روباه و گرگی که از لشکر شاه می‌گریزند.

هوش مصنوعی: وقتی که ده درخت خودپسند در آتش افتادند، مانند چوب خشک‌هایی که شعله‌ور می‌شوند، به آتش رانده شدند.

هوش مصنوعی: اگر شخصی بزرگ و با مقام، دچار طغیان و سرکشی شود، مثل درخت چنار که به خاطر خودخواهی می‌سوزد، در نهایت نتیجه‌ی این طغیان، به خود او آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: زلفی که به خاطر سرکشی و نافرمانی به هم ریخته است، در واقع به خاطر خودخواهی و گردن‌کشی، به آتش عشق تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: پیام‌آور از ده به سرعت آمد و مانند دود در فضا گم شد.

هوش مصنوعی: کسی با کلماتش به جمعی وارد می‌شود و مانند شمعی که محیط را روشن می‌کند، فضای صحبت را گرم و پرنور می‌سازد.

هوش مصنوعی: در ابتدای کار، خداوند به جمعیت اعلام می‌کند که عواقب و وضعیت قیامت به زودی برای همه روشن خواهد شد.

هوش مصنوعی: آتش در آن سرزمین زبانه می‌کشد و این آتش تنها یک شعله معمولی نیست، بلکه نشانه‌ای از خشم و دشمنی است که همه جا را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: آن قوم که از ادب و معاشرت دور بودند، در نهایت خداوند بر آنها خشمگین شد.

هوش مصنوعی: در روزگارشان، همه چیزشان نابود شد و دارایی‌هایشان به غارت رفت.

هوش مصنوعی: زمین که روزی در آن نباتات و گل‌ها می‌روید، در نهایت به خاکی تیره و بی‌ثمر تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که دچار مشکل یا مصیبتی می‌شود، باید بداند که این نتیجه اعمال خودش است.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان تأثیر موسیقی و نواهای آن بر احساسات و حالات درونی انسان می‌پردازد. در اینجا اشاره شده که نواهایی که از تنبور بیرون می‌آید، به واسطه‌ی حال و وضع روحی و احساسی شخصی که آن را می‌نوازد، گوش‌ها را نوازش می‌دهد و تأثیرات عمیقی بر شنونده می‌گذارد. به عبارتی، موسیقی می‌تواند حالت‌های روحی را منتقل کند و به نوعی واکنشی به احساسات درونی افراد ایجاد نماید.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و آن جامی را بیاور که به خاطر حرارت نفس تو داغ است و از آن صحبت با خار و خس (به معنای چیزهای ناچیز و بی‌ارزش) می‌شود.

هوش مصنوعی: به من عطا کن که دل من در حضور تو شاد شود و غرورم به همراه کلاهم بسوزد و از بین برود.