هوش مصنوعی: خداوندا، همچون شمع، نیرو و جانم را تازه کن و به جسم ضعیف من قدرت و توان عطا فرما.

هوش مصنوعی: روزگار پیری و کهولت، زندگی من را مانند خزان درآورده و دیگر نمی‌توانم از نو شکوفا شوم. درخت ارغوان من که روزگاری با کرامت و زیبایی بارور بود، اکنون در پیری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: من دستانی دارم خسته و فرسوده، ای خدا، کمکم کن و مرا از درگیری‌ها و چالش‌های زندگی محافظت کن.

هوش مصنوعی: من به خاطر ستایش و یاد تو به نوشتن مشغول هستم و تمام عمرم را صرف این کار کرده‌ام. اما خواهش می‌کنم نگذار که نام خودم از یاد برود و زبانم را به فراموشی بسپارد.

هوش مصنوعی: لبانم را چون لعل قرمز و پرخون می‌سازم، و از ندامت و پشیمانی هرگز نمی‌گذارم که دست تهی‌ام از ارزش و گوهری باشد که دندان‌هایم برایم به ارمغان آورده‌اند.

هوش مصنوعی: تو می‌توانی روحی تازه به تن خسته و افسرده من ببخشی و فصل زرد و خزان باغ وجودم را به روزهای سرسبز و شاداب تبدیل کنی.

هوش مصنوعی: من چند کالا از سرزمین خوشی جمع کرده‌ام، ولی آن‌ها را از نگاه خریداران پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: مرا همچون یک بزرگ‌زادگان در باغ هستی، مقام و ارجمندی بده و در بین بلبل‌های سبز، خانه‌ام را زینت ببخش.