هوش مصنوعی: من زندگی‌ام را در این سرزمین پر از نعمت و احترام می‌گذرانم، جایی که درختان میوه‌دارش از هر سرو باغی زیباتر هستند.

هوش مصنوعی: در آغاز عشق، عاشق به مرگ فکر نمی‌کند و زندگی‌اش را به خوشی و لذت مانند شیرینی کودک می‌گذرانده است.

هوش مصنوعی: مردان خدا در صبحگاهان شوق و اشتیاق بیشتری برای عبادت و نزدیکی به خدا دارند، درست مانند اینکه در روزهای خزان، وقتی که طبیعت به خواب می‌رود، بهار با شکوفایی و نشاط خود جانی دوباره به جهان می‌بخشد.

هوش مصنوعی: روز قیامت، علم و دانش تو شاهد بر اعمالت خواهند بود. بنابراین در اینجا، چه در شب و چه در روز، خودت را ناراحت نکن و نگران نباش.

هوش مصنوعی: این افراد در برابر زهر و خطرات ناشی از طمع، هیچ دغدغه‌ای ندارند و همچنان به زیبایی و جذابیت‌های فریبنده جذب می‌شوند، مانند اینکه جذب سرمه‌ای شوند که از چشم‌های افعی می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سایه‌ی درخت بید مجنون برتر از زنجیرهایی است که مجنون را می‌بندد و اینجا نازنین، به طور خاص و به طور حیرت‌انگیزی، دچار لرزش و تردید است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از دنیای مادی بهره‌مند شوی، باید مانند درخت میوه‌دار باشی که از بچه‌ها خواسته‌های زیادی دارد.

هوش مصنوعی: خدایا، تو در دو دنیای این عالم کار و سر و کار داری. لطفا پرده‌پوشی نکن و مگذار که من در آنجا شرمنده باشم و در اینجا هم خجالت بکشم.

هوش مصنوعی: در محفل خصوصی ما جایی برای کسانی که بی‌معنا صحبت می‌کنند نیست و در اینجا اعمال نادرست و مجازات، در انتظار افرادی است که از خط خارج شوند.

هوش مصنوعی: در مکانی که شعر و ادبیات برقرار است، افراد با روحیه‌های ناشاد نمی‌توانند بهره‌ای ببرند. قلم شاعران مانند شمعی است که در کنار مزار قرار دارد.

هوش مصنوعی: اشعار من در سرزمین‌های اصفهان و هند شنیده می‌شود، اما من به عنوان کسی که از ترکستان آمده‌ام هیچ‌گونه ارجی برای خود در اینجا قائل نیستم.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که تلاش‌ها و زحمات ظاهری، مانند استفاده از مسواک و داشتن ظاهری مرتب توسط زاهدان، تأثیری در عمق اندیشه‌ها و درک واقعیت‌ها ندارد. به عبارتی دیگر، ایده‌ها و شناخت عمیق از جهان و مفاهیم بزرگتری مانند "کوکب دنباله‌دار" به سادگی به دست نمی‌آید و نیاز به تفکری عمیق‌تر دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره دارد که با مو و خطی زیبا و وسوسه‌انگیز خود، دل و جان شاعر را اسیر کرده است. شاعر به توجه به خطرات و تهدیدات در این رابطه هشدار می‌دهد و به نوعی از معشوق می‌خواهد که در این عشق محتاط باشد، زیرا ممکن است عواقب ناخوشایندی پیش بیاید، مانند برخورد ناخواسته با خطراتی که ممکن است وجود داشته باشد.