هوش مصنوعی: بهار، تو با لطف و زیبایی‌ات باعث زینت و رونق باغ‌ها هستی، حتی در دشتی که پر از خار است، باز هم دامن‌ات پر از گل‌هاست.

هوش مصنوعی: ای که همچون ابراهیم مورد امتحان قرار گرفته‌ای و همچون اسماعیل جان‌ها را برای قربانی آماده کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در صبح زود، افرادی با نیت‌های راست و دروغ به سراغ تو می‌آیند و امیدوارند که از لطف و مهربانی تو بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: امروز کوچه‌ها و باغ‌ها با چشم‌هایی به راه تو دوخته شده‌اند و در باغچه‌های خیابان‌ها صفی از درختان و گل‌ها به انتظار ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: کاسهٔ خالی از شراب، عمر خود را سپری می‌کند و چرخ روزگار نیز زمان‌های زیادی را پشت سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: جام گل، از شبنم چشمه زندگانی پر شده است و سروها به رنگ سرسبزی در کنار باغ‌ها ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: در روزگار آخر، زود باشد که سرانجام با خاک یکسان شوی. پس بیدار باش، و غافل نباش و از خواب غفلت بیدار شو.

هوش مصنوعی: موی دلبران به مانند ریشه درختان به زمین وصل می‌شود و در نهایت باعث خفگی و از بین رفتن زیبایی‌های سبز و گل‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: دشمنان ضعیف را نمی‌توان زیر پا گذاشت، زیرا توانایی ضربه زدن دارند و همچون شیرانی هستند که در جنگل‌ها و بیابان‌ها قدرت خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: عشق مجنون او را به سمت لیلی می‌کشاند و او در این راه تمام تلاشش را می‌کند. در این حال، در دلش نداشته‌ها و غم‌هایش مانند چاکی در لباسش خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: عزیزم با موهای زیبایش قصد دیدنت را دارد، خانه را تمیز کن که مهمان‌ها در راهند.