هوش مصنوعی: ای چهره‌ات مانند شعله‌های شمع در خانه‌ها می‌تابد و گردهمایی‌ها در هر سو از پروانه‌های مرده پر شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به یاد ایام گذشته‌اش می‌افتد، جز ذکر زلف محبوبش چیز دیگری بر زبان نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: لحظات خوشی که در زندگی ما گذشت، به پایان رسیده است و اکنون از ظرف‌های شراب هیچ صدایی شنیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی با طمع و چشم‌داشت به چیزی نزدیک شود، در نهایت این طمع او را محروم خواهد کرد و کسی که به زیبایی و جذابیت ظاهری می‌پردازد، در واقع با شانه زدن و آرایش کردن باعث می‌شود که آن دست طمعکار بدون دریافت چیزی برگردد.

هوش مصنوعی: اگر در خیال شکار به دام بیفتی، زمین سبز مانند مژه‌ها در چشمانم است و دانه‌ها برایم می‌ریزند.

هوش مصنوعی: اگر از سردرگمی خود کمی آرامش بگیرم، به مانند آبی که در چمن به حرکت در می‌آید، به بلبل‌ها خانه‌ای فراهم می‌کنم.

هوش مصنوعی: سیدا به آرامی خواب راحت را از دنیاپرستان گرفته است و من نیز از چشمان دیوانگان آسوده‌ام.