هوش مصنوعی: فراق او در نهایت، جانم را که در درد و رنج بود، شاداب و سرحال کرد. در نهایت، همین درد باعث بهبودی من شد.

هوش مصنوعی: من چشمان زیبا و جذاب خود را از چمن بیرون نخواهم آورد تا گل نرگس در دامن باغبان برای من غمی به همراه نیاورد.

هوش مصنوعی: اینجا مثل کوه ایستاده‌ام و دامن پر از سنگ دارم. هیچ سیلی نمی‌تواند مرا از جایی که هستم تکان دهد.

هوش مصنوعی: خود را در حال شادی و سرخوشی به نمایش می‌گذارد و در برابر واعظ می‌رقصد، درست مثل اینکه به عمامه‌ام بیفزاید.

هوش مصنوعی: من دیگر تحمل عشق و زیبایی صورت‌های لاله‌گون را ندارم. ای خدا، بیشتر از این روزهای سخت را به جانم نینداز و مرا با آتش غم و اندوه نران.

هوش مصنوعی: در دل شب که بیدار مانده‌ام، افکارم به سوی مسایل بزرگ و واقعی می‌رود. از اینکه عشق و حقیقت فراوانی با من همراه است، شگفت‌زده‌ام.