هوش مصنوعی: من برای عشق آن معشوق زیبا به پناهگاهی در کوی او پناه برده‌ام و خانه‌ای از نقره برای خود ساخته‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر جاذبه‌های دنیای مادی، در این مسیر مانده‌ام و از این راه به سفر کرده‌ام، شهری و بیابانی را با اشک‌های دریایی خود پر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا وقتی که آبروی من آسیب نبیند، از هر طرف آماده استقبال و مشاهده هستم.

هوش مصنوعی: مثل برزخی که روی آتش نشسته، من بی‌قرار و پرجنب و جوش در شگفتی‌ها به سر می‌برم و امروز در مکانی خاص سکونت گزیده‌ام.

هوش مصنوعی: مانند تار سیم، هر لحظه با پیچ و تاب‌های زیادی مواجه می‌شوم، زیرا به خوبی دنیا را دیده‌ام و تجربه کرده‌ام.