هوش مصنوعی: برای دیدار و هدیه دادن به عزیزانم، جانم را از تنم جدا می‌کنم. یوسف خود را به تنهایی از این شرط و بندها رها کنم.

هوش مصنوعی: ماتم کودکانه‌ای است که مانند خنده گل، ماندگار نیست. من می‌خواهم غنچه را قبل از اینکه شکوفا شود، از باغ بیرون ببرم.

هوش مصنوعی: من هیچ امیدی به بوسه‌ای از لب خود ندارم، این حرفی نیست که بتوانم از دهانم بیرون بیاورم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در میان کسانی که به خون خود غلتیدند، برای خود را شهید نکنم، نمی‌توانم در روز قیامت سر خود را از کفن بیرون آورم.

هوش مصنوعی: آتش من باعث می‌شود که پروانه و زهره به وجد بیایند و من با شجاعت شمع را از جمع جدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی او در نظر من ظاهر می‌شود، مانند شمعی خواهد بود که نورش را پخش می‌کند، اما اگر به دو نیم تقسیم شود، همچون شمعدانی خواهد شد که از یک پایه جدا شده است.

هوش مصنوعی: من فردی نیستم که مانند شمع در مجلس به خاطر سوختن خود اشک بریزم.