هوش مصنوعی: در میان مردم هیچ دل نازکی نیافتم که بتواند با درد و زخم‌های کشته شده و نداشتن درمان، همدردی کند.

هوش مصنوعی: به هر کجای دنیا که رفتم، نتوانستم جایی را مثل منزل حاتم پیدا کنم که این همه مهربانی و بخشش داشته باشد.

هوش مصنوعی: رفتم به کسانی که در مقام و قدرت هستند تا خود را بیارایم، اما هیچ لباسی جز جامه عزای خود نیافتم.

هوش مصنوعی: اهل دنیا در حال نشستن و افسوس خوردن هستند و در چشمانشان غمی عمیق دیده می‌شود، اما من هیچ نشانه‌ای از غم و اندوه در گوشه ساغرشان نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: مثل نفس که در سینه هر کسی جا دارد، در عمق دل هر کس نفوذ کردم و از روز حساب، هیچ اندوهی احساس نکردم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه حجاب و موانع زیادی از دل‌ها برداشته شده است، دیگر شرم و حیا را در چشمانم نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: به کعبه رفتم تا هدفم را پیدا کنم، اما جز نگاه خودم، هیچ چیز دیگری مثل چشمه زمزم نیافتم.