هوش مصنوعی: حضور تو سبب می‌شود که ما از دقت و آگاهی خود غافل شویم، گویی توجه‌مان به تو معطوف شده و دیگر چیزی از اطراف نمی‌فهمیم.

هوش مصنوعی: وقتی که به شادی و نشاط می‌رسیم، زبان ما ساکت نخواهد ماند و احساسات ما به خوبی بیان خواهند شد. در این وضعیت، طبیعت خود را نشان می‌دهد و مانند غنچه‌ای که در بسترش شکوفا می‌شود، ما نیز در حال بروز و ابراز خود هستیم.

هوش مصنوعی: ای نگهبان دین، به خودت برس و به کار خودت توجه کن، زیرا ما در حال حمل پیاله‌ای از شراب هستیم که بر دوش ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو ما را به هلاکت می‌کشی و در عین حال می‌خندی؛ گوارایی نوشیدن تو برای ما مانند زهر است.

هوش مصنوعی: تا وقتی از میخانه بیرون رفته‌ایم، در صف می‌فروشی ما، مشکلی به وجود آمده است.