هوش مصنوعی: من مانند بید مجنون هستم که فقط به خودم توجه دارم. حتی اگر آتش به پایم بزنند، مانند شمع تکان نمی‌خورم و از جای خودم حرکت نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من مانند یک کاسه گرداب هستم و به خاطر طمع و آرزوهایم به ابرها وابسته نیستم. به دیگران نشان می‌دهم که از درون خودم، چقدر آب و زلالی دارم.

هوش مصنوعی: من به کسانی که اهل قدرت و ثروت هستند بی‌اعتنایی می‌کنم، چرا که توانسته‌ام به استقلال و بی‌نیازی خود دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از ویرانه‌ای در شهرستان، جغدی را می‌بینم که گرد و غبار به دورش می‌چرخد. من هم روانه دامن صحرا و سرزمین خودم می‌شوم.

هوش مصنوعی: در فروشگاه من کالاهایی وجود دارد که هیچکس به سراغ آنها نمی‌آید و من نیز نمی‌توانم آنها را بفروشم. اکنون وضعیتی پیش آمده که از عرضه و فروش این کالاها خجالت می‌کشم.

هوش مصنوعی: من خود را از مجالس و شلوغی‌های دنیا دور کرده‌ام و از این میخانه‌ها تنها هدفم این است که محتویات قلب خود را به همراه ببرم.

هوش مصنوعی: در قفس گرفتار شدم و صیاد از حال من بی‌خبر است. درد و رنج من ناشی از این است که به طور نادرست در دام افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: روزی به من روزی خواهد رسید، اما امروز به خاطر که فردا چه بر سرم خواهد آمد، نگران هستم.