هوش مصنوعی: سربلندانی که در جهان وجود دارند، تنها به خاطر نیکوکاری و احسان خود شناخته می‌شوند. مانند سرو که در باغ به زیبایی خود جلوه‌گر است و تنها زیبایی‌اش را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: خانه این مردم را مانند مسجد جمعه تصور کن، زیرا زینت چادر و قالین فقط به زیبایی فضای بیرونی آن مربوط می‌شود و بس.

هوش مصنوعی: اگر در خانه آن‌ها بروی و احساس پشیمانی کنی، چیزی که در آنجا هست نیز تنها احساس پشیمانی است و بس.

هوش مصنوعی: اگر طمع کنی، جیب‌ات به تکه‌تکه شدن می‌افتد، چرا که هر چیزی که به دست می‌آوری، تنها یک پوشش خالی و بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: در این مجلس، تماشای آنچه که هست، فقط به دیدن یک کاسه آب و گاهی یک تکه نان خلاصه می‌شود.

هوش مصنوعی: میان مردگان این گروه تفاوتی وجود ندارد. اگر این قوم امتیازی داشتند، تنها به خاطر جانشان است و بس.

هوش مصنوعی: آنها با لذت و شوق می‌نوشند و هنگام خوردن، دندان‌های خود را به کار می‌برند، انگار که همیشه و تنها به خاطر خوشایندی آب و خوراکی را مصرف می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر سید در خانه‌ی اهل بخشش و مهمان‌نوازی باشد، تنها صحبت‌ها و گفتگوهایی که در این مکان رخ می‌دهد، تحت کنترل دربان است و هیچ چیز دیگر.