هوش مصنوعی: تا به حال مسافت زیادی را طی کرده‌ام، اما هنوز از گروه و کاروان خود فاصله دارم و هنوز در دریایی پر از طوفان و هیجان غرق هستم.

هوش مصنوعی: مجلس آخر برگزار شد و دیگر نمی‌توان باده‌ای زیاد نوشید. حالا که آسمان هم خالی از می است، من هنوز تحت تأثیر آن قرار دارم.

هوش مصنوعی: من نوری از خورشید هستم و دل‌تنگ دیدار دوست‌ام. جهان را با روشنی وجودم روشن کرده‌ام، اما هنوز هم به دنبال نور و روشنی بیشتر هستم.

هوش مصنوعی: با تکیه بر توکل به امید خدا، هر روز بر روزی‌ام افزوده می‌شود و مانند موری که از خرمن گندم خوشه می‌چیند، از برکت ایام بهره‌مند می‌شوم.

هوش مصنوعی: در خرابه‌ای که گنج hidden وجود دارد، به من خوش‌آمد می‌گوید. خانه من همان جایی است که جغدها در آن سکونت دارند، اما من هنوز در آنجا زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو آمدی و من از شدت احساس و دلتنگی به شدت تحت فشار قرار گرفتم. اکنون که اینجا هستی، خواهش می‌کنم مدتی در کنار من بمان و مرا تنها نگذار، چون هنوز دردمند و رنجور هستم.

هوش مصنوعی: من ناو تو را به سمت کناری می‌رانم، خواهی یا نخواهی، همچنان که کمان در خانه‌ی بازو قرار دارد و قدرت من هنوز برقرار است.

هوش مصنوعی: مدتی می‌شود که لیوانم رفته‌رفته پر از شراب می‌شود، در حالی که کاسه چینی شکست و ناتوانی‌ام هنوز پابرجاست.

هوش مصنوعی: ای سید، تو که زندگی‌ام را با تلخی‌ها پر کرده‌ای، هنوز هم مانند نیش زنبور بر جانم اثر می‌گذاری و طعم شیرینی را با وجود تلخی‌ها از من می‌گیری.