هوش مصنوعی: به خاطر عشق و محبت تو، در نهایت humble و خاشع شدیم. مانند آفتابی که در آسمان می‌تابد و همه‌جا را روشن می‌کند، به دنیا آمدیم و به زندگی ادامه دادیم.

هوش مصنوعی: در آینه وجودم، هر ذره‌ای که از تو باقی مانده است، در نهایت نمایان می‌شود و نشانه‌ای از وجود تو را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: چرا در غم خود گریه نکنم، در حالی که آن معشوق زیبا، مانند رنگ حنا، از دستان من رفته و محو شده است؟

هوش مصنوعی: از برکت چشیدن خوشی‌ها و زیبایی‌ها، جز حسرت نصیبم نشد و به جز غم و داغی که از گلزارها به دل دارم، چیزی دیگری را نتوانستم ببرم.

هوش مصنوعی: نه روزهایی برای لذت بردن دارم و نه چیزهایی برای سفری به بیرون از این شهر ناامید.

هوش مصنوعی: زیبایی تو چنان است که خط و زلف زیبایت به شکلی از هم پیچیده به چهره‌ات جلوه‌ای خاص بخشیده، و همین زیبایی باعث شده است که سرنوشت تو تحت تأثیر عوامل کوچک و نامحسوس قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: در این زندگی، همیشه با مشکلات و سختی‌ها روبرو بوده‌ام و به دلیل چالش‌هایی که سرنوشت برایم به وجود آورده، بارها احساس شکست کرده‌ام.