هوش مصنوعی: ای شمع، بدون اینکه از من چیزی بخواهی، به سوی خانه‌ام بیا. اگر صبح نمی‌توانی بیایی، شب هم اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: برای تو همه چیز را فراهم کرده‌ام تا زندگی شادی داشته باشی. دلم می‌خواهد با لبخند به تو نزدیک شوم و تو را شاد ببینم.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند خط‌هایی زیبا بر چهره‌ات است و مانند گردن پرنده‌ای زیبا بر افراشته است. بیا و شادی و خوشی را در دست بگیر و از شراب و لذت زندگی بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: عقل و هوش من از من دور شده‌اند، بنابراین در گفت‌وگو با من شوخی نکن و با احترام برخورد کن.

هوش مصنوعی: ای طبیب، چرا از دوستی و محبت من دوری می‌کنی؟ من به خاطر دلتنگی و درد عشق سوختم و نیاز به کمک تو دارم. بیا و به من کمک کن!