هوش مصنوعی: ای خدا، تو امید ناامیدان هستی و از توست که تاریکی شب به روشنی صبح تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که از شروع و آغاز کارها و از آغاز زمان باخبر هستی، و همچنین از پایان و عاقبت آن نیز شناختی نداری.

هوش مصنوعی: ای روشنی‌بخش زندگی، به خاطر تو شاخسار وجودم سرسبز و شاداب است.

هوش مصنوعی: ای کسی که روزی دهنده در هر جا هستی، ای کسی که به خطاکاران عذر و بخشش آموزش می‌دهی.

هوش مصنوعی: ای آرامش‌دهنده هر دل غمگینی، تو از تو می‌توان هر دشواری را به راحتی پشت سر گذاشت.

هوش مصنوعی: ای بهشت زیبا و دلپسند من، تو محبوب من هستی و جان من نیز به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر عشق تو، این دنیا و آسمان به دور تو می‌چرخند، نور و روشنی‌ای که از چهره‌ات ساطع می‌شود، مانند روشنی ماه و خورشید است.

هوش مصنوعی: ای کسی که نامت سبب حیات هر موجود زنده‌ای است و به یاد تو، هر جانداری زنده می‌ماند.

هوش مصنوعی: از تو گل‌ها در باغ سرخ شده‌اند و ناف‌های آهوها عطر خوشی دارند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبا و گلی تو باعث شده که چهره‌ام رنگ و بوی گل بگیرد و پرنده‌ی عاشق، خود را به خاطر مهر و محبت تو تسلیم کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که من از چشمه ی بخشش و سخاوت تو آب نمی‌نوشم، زیرا از ترس این‌که نتوانم از برکات و نعمت‌هایت بهره‌مند شوم و آنها را به درستی بهره‌برداری کنم، خودداری می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که هستی، تنها نمایی از وجود توست. تو در واقع وجود نداری و آنچه از وجودت باقی‌مانده در اختیار توست.

هوش مصنوعی: چشم نرگس به خاطر تو در حالت نشئه است و در حال دل‌تنگی به سر می‌برد، در حالی که سرو آزاد و لاله نیز از غم و اندوه رنج می‌برند.

هوش مصنوعی: سرو بلند با وقار در خدمت تو ایستاده و قمری در مسیر تو جان خود را فدای عشق تو کرده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که ما را از بند رهایی می‌بخشی، ای یاور کسانی که ز پا افتاده و ناتوانند.

هوش مصنوعی: ای تو درمان دردهای بی‌درمان، ای تو شفای دل‌های آتشین و پر درد.

هوش مصنوعی: تو خود بهترین مترجم برای بی‌زبانان هستی و می‌دانی که هر کلامی را بدون نیاز به زبان می‌توان رساند.

هوش مصنوعی: ای شبان، تو چراغ و روشنی تاریکی روزها هستی و پایان شب‌های تار را تنها از تو می‌توان یافت.

هوش مصنوعی: حقایق بی‌نظیر خداوند به قدری بزرگ و باارزش است که باید به تک‌تک جلوه‌هایش که نشان‌دهنده اسماء او هستند، احترام بگذاریم.

هوش مصنوعی: مقام و ارزش آن شخص به خاطر این نامه افزایش یافت و وجود او باعث پدید آمدن این شور و هیجان گردید.

هوش مصنوعی: کسی که در دل و جانم طغیانی به خاطر او وجود دارد، ما از حالت مستی و نشئه عشق او به وجود آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: در آخرین دوران، نگهبان و مولای عالم همچنان از نعمت و برکات خود بهره‌مند است و این فیض به‌طور مداوم ادامه دارد.

هوش مصنوعی: یک نوری از او ظاهر شده است که برتر از هفت و شش نور می‌باشد و به عنوان افتخاری برای نسل چهارم و هفتم محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: این شخص غریب و بی‌کس را به یاد بیاور و برایش از رنج و زحماتی که کشیده، بگذر.

هوش مصنوعی: به این ناله و فریاد او رحم کن و ببین چه ظلمی بر او رفته است و حقش را از او گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که در آب غرق شده، آرزوی نجات از دریا و رسیدن به ساحل را دارد. او امیدوار است که این نجات، منجر به رهایی‌اش از وضعیت خطرناک و اضطراب‌زا شود.

هوش مصنوعی: یک آدمی را که در بند و اسیری است رها کن و دل غمگین و ناراحت او را شادمان کن.

هوش مصنوعی: ناامیدی و بی‌پناهی را به کسانی که در گمراهی هستند، تبدیل کن و به آنها نشان بده که چگونه می‌توانند راه درست را پیدا کنند.

هوش مصنوعی: آتش را از میان کاه و خاشاک خاموش کن و برای بنده‌ای، حلقه‌ای در گوش بگذار.

هوش مصنوعی: مؤمن باید به کمک کسانی که در تنگنا هستند بیاید و در را به روی آن‌ها بگشاید، حتی اگر این افراد کافر باشند.

هوش مصنوعی: رشته‌ای که به خاطر شکار بسته‌ای را باز کن و بر دل فردی که خسته و نگران است، رحم کن.

هوش مصنوعی: گشایش پر از قفس، همانند گشایش در، نیازمند یک لحظه جرات و شهامت است. وقتی که در قفس باز می‌شود، آزادی و پرواز آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: توان پرواز او را آزاد کن، چونکه اجازه پرواز را به او دادی.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای به باغ برو و درهای آن را باز کن تا با دوستت لحظاتی را بگذرانید و شادی را به اشتراک بگذارید.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای پرنده‌ای بر شاخه‌ای نشسته است و گلی از باغ را بر سر خود دارد.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی آنچه را که در دل داری فاش کنی، یا بر روی درختی آواز بخوانی، پس بهتر است سکوت کنی.

هوش مصنوعی: اجازه بده تا در زیر سایه خود، به دیوار چمن نزدیک شوم و از زیبایی آن بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: گاه و بیگاه، گل را می‌نگرم و شور و شوقی بر جان بلبل می‌افزایم.

هوش مصنوعی: گاهی انسان با نگاه کردن به چهره‌های دیگران، به پرواز خیال و احساس خود می‌پردازد و به صداهای زیبای آن‌ها گوش می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به سمت همصدایی برود، صدایش مانند نوای یک زنگ خواهد شد و حال و روز روحش را که پر از غم است، روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای خدا، ای مهربانی که لطف تو از حد و اندازه فراتره، دست نوازش تو آرامبخش دل‌های زخم‌خورده است.

هوش مصنوعی: من فردی گمشده و ناآگاه هستم، مانند شناگری در دریایی بی‌کرانه و بدون ساحل.

هوش مصنوعی: من یک انسان ضعیف و بیچاره‌ام که خانه‌ام در آتش سوخته و تمام هستی‌ام نابود شده است.

هوش مصنوعی: این من هستم، پروردگارا، که از هر در طرد شده‌ام و مؤمنی که در دست کافر باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: ای خدای من، تو شکار من را در قفس نگه داشته‌ای و ای خدا، آن پرنده‌ای که در دل دارم، بال‌هایش شکسته است.

هوش مصنوعی: ای یاری که بی‌کسان را یاری می‌دهی، به فریاد من بی‌نوای عاجز برس، ای صدای امید هر فقیر.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که در ابتدا راه را به اهرمن (نماد شر) دادم و او را به درون این حصار راه دادم.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که در مسیر زندگی، هم نیروهای مثبت (هوا) و هم نیروهای منفی (اهریمن) در کنار هم قرار دارند. در این لحظه، کنترلی بر اوضاع دارم که به من امکان می‌دهد بر رفتار و انتخاب‌هایم تأثیر بگذارم.

هوش مصنوعی: دل تو مانند یک قلعه است، آن را ویران نکن. روح تو همچون پرنده‌ای از عالم قدس است، پس آن را به آتش نکش.

هوش مصنوعی: ای خدا، این خانه را خودت ساختی و خودت به آن دیوار و در داده‌ای.

هوش مصنوعی: این کجا می‌تواند جایی مناسب باشد، ای بخشنده‌ی بزرگ، در حالی که خانه‌ی خدا مقام و مکانی برای شیطان است؟

هوش مصنوعی: به این ویرانه نگاه کن و ببین که چه بر سرش آمده است، و دشمن خود را از این مکان دور کن.

هوش مصنوعی: در خانه خود با دشمنان نپرداز و نگذار که دیگران خانه‌ات را ویران ببینند.

هوش مصنوعی: به ویژه اینکه صاحبخانه‌ای مثل تو که با عظمت است، هر عظیمی که با تو مواجه شود، کوچک و ذلیل به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر خانه‌ی دیگران به دست تو ساخته و آباد شده است، حال خودت را ببین که چقدر به ویرانی رفته است.