هوش مصنوعی: یک نفر به شدت غرق در افکار و فلسفه های خود شده و خود را از سفه و نادانی می داند.

هوش مصنوعی: ذهن او محدود به اطراف و جهات نیست و کارش توضیح و تشریح زندگی حیوانات و گیاهان است.

هوش مصنوعی: جهان از گذشته تا کنون به دو صورت می‌تواند وجود داشته باشد: یا به طور آگاهانه و معنادار خلق شده، یا برحسب اتفاق و بدون هدف به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: این شخص گرچه از دستورات خداوند بی‌خبر است، اما تنها گاهی نماز می‌خواند.

هوش مصنوعی: دلایل زیادی برای جدا کردن روح از جسم او وجود دارد، اما او به دلیل هزاران زنجیر، اسیر است.

هوش مصنوعی: طفره رفتن و فرار از مسئولیت‌ها در کار دین تاثیر منفی می‌گذارد و این خودش نشان‌دهنده ضعف در انجام وظایف دینی است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که بعضی افراد درباره دیگران نظر می‌دهند و به آن‌ها نصیحت می‌کنند، اما خودشان نمی‌توانند مشکلات و نقص‌های خود را ببینند یا حل کنند. به عبارتی دیگر، همواره در نظر دادن درباره دیگران راحت‌تر از این است که خود را اصلاح کنیم.

هوش مصنوعی: اما موجودات غیرزنده و صورت‌ها از ذات خود آگاهند، ولی در حقیقت از آن بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: شخصی با سخنان زیبا و دلنشینش موضوعات درمانگر را مطرح می‌کند، اما در عین حال به وضعیتی اشاره می‌کند که درمانی برای درد آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر از او درباره نماز و روزه بپرسند، به یقه لبخندی می‌زند و پیشانی‌اش چین می‌خورد.

هوش مصنوعی: فلانی، این موضوع را از مردم عادی بپرس نه از من که عالم و دانشمند هستم.

هوش مصنوعی: به کسانی که به فضیلت و علم و دانش علاقه دارند بگو که بر روی اعمال عبادی مانند نماز، روزه، غسل و وضو تمرکز نکنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که بر علم و دانش خود تکیه داری، اگر نیاز به هدایت ندارد، بسیاری از معلمان را هم از نادانی خود بی‌نیاز می‌کنی.

هوش مصنوعی: شما با افکار و برداشت‌های خود، حالت خاصی از دلسوزی و پرسش را ایجاد کرده‌اید.

هوش مصنوعی: اسمش استدلال و دلیل است، تو مهره‌ها را چید‌ه‌ای و در این بازی شکست خورده‌ای.

هوش مصنوعی: در طول ماه‌ها و سال‌ها، با این نوع استدلال‌ها، خطاهای زیادی دیده‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برخلاف آنچه تو درک کرده‌ای، گروهی دیگر دلایل و استدلال‌های بسیار متنوع و زیادی ارائه داده‌اند.

هوش مصنوعی: از میان تمامی واقعیت‌ها، فقط یک حقیقت وجود دارد، اما در آن نیز تردید و شک‌های زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: چرا درک و فهمی که به دست آمده، به کمال نخواهد رسید؟ زیرا ماهیت او تنها در صورتی می‌تواند به نام نهاده شود که در قالب وهم، تصویر و خیال دیده شود.

هوش مصنوعی: وقتی نمی‌دانی در پشت دیوار چه چیزی وجود دارد یا چه کسی به خانه‌ات می‌زند، از نااگاهی و عدم شناخت برخوردار هستی.

هوش مصنوعی: عزیز من، امشب چه حالی خواهی داشت؟ یا فردا کجا خواهی رفت؟

هوش مصنوعی: وقتی که به وضعیت بی‌مکانی عالم ارواح و عقل‌های مقدس آگاه شدی

هوش مصنوعی: وقتی به درک و فهم خود رسیدی، مانند کوه قاف محکم و استوار خواهی شد، اما اگر از این درک فراتر بروی، ممکن است به بی‌خود و لاف زنی دچار شوی.

هوش مصنوعی: از کجا این خبر به تو رسید که از بالای آسمان‌ها تا زیر زمین، می‌گویم؟

هوش مصنوعی: وقتی تو به شجاعت و جسارت فکر می‌کنی، به نظرت می‌آید که از ابتدا تا انتهای زندگی، به دستاوردهای زیادی دست یافته‌ای.

هوش مصنوعی: ای فرد پرحرف، تاکنون چندان به عقل و خرد توجه نکرده‌ای؟ این همه فضولی‌هایی که می‌کنی، چرا انجام می‌دهی؟ تو که از فرزانگی و خرد برخورداری، چرا اینگونه بی‌مورد سخن می‌گویی؟