گنجور

بخش ۶۲ - جواب زن به شوهر خود

زن جوابش داد کای مرد خدا
ای که هستی در عبادت پارسا
آنچه فرمودی درستوست ای رفیق
لیک گم کردی در این وادی طریق
آنکه او از تو توکل خواسته
هم وی این دکان کسب آراسته
فهو حسبی را شنیدستی از آن
و ابتغوا من فضله را هم بخوان
آن توکل از دل دانای توست
کسب و حرفت کار دست و پای توست
خواستند از دل توکل ای همام
وز جوارح کسب با سعی تمام
رو زمین از خار و از خس پاک کن
آب ده پس دانه اندر خاک کن
تکیه کن آنگه به لطف کردگار
گو خدایا دانه از خاکم برآر
قفل بر زن بر درد کان به شب
وانگهی بسپار دکان را به رب
از توکل هیچکس بابا نشد
تاره تزویج را پویا نشد
تا نگردی گرد تزویج و سفاد
کی توکل در برت کودک نهاد

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زن جوابش داد کای مرد خدا
ای که هستی در عبادت پارسا
هوش مصنوعی: زن به او پاسخ داد: ای مردی که در عبادت و زهد خود بسیار جدی و نیکو هستی،
آنچه فرمودی درستوست ای رفیق
لیک گم کردی در این وادی طریق
هوش مصنوعی: دوست عزیز، آنچه که گفتی حقیقت دارد، اما در این مسیر راه را گم کرده‌ای.
آنکه او از تو توکل خواسته
هم وی این دکان کسب آراسته
هوش مصنوعی: آن کسی که از تو خواسته که به او اعتماد کنی، خود نیز این تجارت را به خوبی راه‌اندازی کرده است.
فهو حسبی را شنیدستی از آن
و ابتغوا من فضله را هم بخوان
هوش مصنوعی: این عبارت به بیان این موضوع اشاره دارد که خداوند برای کسی که به او پناه برده، کافی است و او می‌تواند از نعمت‌های الهی بهره‌مند شود. یعنی کسی که به خدا اعتماد کند و از فضل او طلب کمک کند، در حقیقت در راه صحیح قدم گذاشته است.
آن توکل از دل دانای توست
کسب و حرفت کار دست و پای توست
هوش مصنوعی: اعتماد به نفس و توکلت، ناشی از دانش و آگاهی توست و فعالیت و تلاش تو، حاصل زحمات و کارهایت است.
خواستند از دل توکل ای همام
وز جوارح کسب با سعی تمام
هوش مصنوعی: می‌خواهند از دل توکل و اعتماد برخیزند، ای همام، و از اعضای بدن با تلاش کامل کار و کوشش کنند.
رو زمین از خار و از خس پاک کن
آب ده پس دانه اندر خاک کن
هوش مصنوعی: زمین را از خار و علف‌های هرز پاک کن، سپس به آن آب بده و دانه را در خاک بکار.
تکیه کن آنگه به لطف کردگار
گو خدایا دانه از خاکم برآر
هوش مصنوعی: به خداوند تکیه کن و از او بخواه که دانه‌ای از زمین برای من برویاند.
قفل بر زن بر درد کان به شب
وانگهی بسپار دکان را به رب
هوش مصنوعی: درد و غم را در شب بگذار و آن را به خدا واگذار کن، تا او در آرامش و درستی با آن روبه‌رو شود.
از توکل هیچکس بابا نشد
تاره تزویج را پویا نشد
هوش مصنوعی: هیچ کس از تکیه بر خداوند نمی‌تواند به فردی مستحکم و مستقل تبدیل شود و زندگی مشترک را هم به پیشرفت و پویایی نرسانده است.
تا نگردی گرد تزویج و سفاد
کی توکل در برت کودک نهاد
هوش مصنوعی: تا زمانی که در مسیری از ازدواج و همراهی قرار نگیری، نمی‌توانی به کسی اعتماد کنی و او را در دل خود جا دهی.