هوش مصنوعی: او هم به ما رنج و درد می‌دهد و هم برای ما درمان و شفایی می‌آورد. هم زخم می‌زند و هم التیامی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: به همین دلیل خداوند به پیامبر عزیز و محبوب خود انسانیت و روح حیات را بخشید.

هوش مصنوعی: اگر نبود وجود مقدس تو، من نه خاک را می‌آفریدم و نه آسمان‌ها را.

هوش مصنوعی: بدون تو زندگی در این جهان هیچ ارزشی ندارد و حتی برای دیگران هم چیزی از خوبی و برکت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: آن پادشاه بزرگ شهر بطحا فرمود که اگر علی (ع) مانند شیر نر نبود، هرگز در این مقام نمی‌نشست.

هوش مصنوعی: آفتاب سوزان آن آسمان بزرگ، دشمنان را به شدت می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: آن کسی که در میدان بزرگی و عظمت، به تنهایی و با قدرت حاکم است، شاهرخی است که از ازل به مقام والایی رسیده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه رابطه‌ای بین بدنت و جان من وجود دارد، تو را از سرزمین خودم به اینجا نفرستادم.

هوش مصنوعی: پادشاه هم冠 دارد و هم تاج، و همچنین به او سلاح‌های جنگی مانند نیزه و خنجر نیز تعلق دارد.

هوش مصنوعی: باید او را هم مشاور دلسوز و هم فرمانده‌ای قوی و هم کسی که قدرت شکستن سختی‌ها را داشته باشد، قرار دهیم.

هوش مصنوعی: این شاعر درباره یک پزشک سخاوتمند و مهربان صحبت می‌کند که با نفس‌هایش بویی از زندگی و جان را منتشر می‌کند. این جمله به نوعی اشاره به تأثیر مثبت و شگفت‌انگیز او بر روی دیگران دارد، به طوری که حضورش حس خوبی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: وجود او شبیه به صبر و تلخی در دل است، مانند فولادی که برای از بین بردن داغ و زخم به کار می‌رود.

هوش مصنوعی: برای این که آن عضو بیمار را از بدن جدا کند و او را از صدها درد و مشکلات آزاد سازد.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت دلربا است، اما ترکیب زیبایی او از دو عنصر متضاد آب و آتش تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: اگر چشمان زیبا وجود داشته باشد، پس آهوی زیبای چین که با ناز و غمزه‌ای دلکش می‌رقصد، از پشت سرش نظاره کن.

هوش مصنوعی: او همواره در حال عذاب و درد است و در طول روز و شب با متناقضاتی مانند محبت و تنفر در لبانش روبرو می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که لبانش از آب کوثر پر است و زیبایی و طراوت خاصی دارد، اما در چهره‌اش نشانه‌هایی از آتش و بحران وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرچند او به زیبایی و شکوه خود افزوده است، اما مشکلات و ناآرامی‌های جهان باعث آزار او شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه او بازویی نقره‌ای دارد، اما با آن دست، خونین و آغشته به درد و رنج است.

هوش مصنوعی: خون من از انگشتان او می‌چکد؛ هم جان و هم سر من فدای او باد.

هوش مصنوعی: من از خون خودم پر می‌کنم جام او را، و برای لعل‌های زیبا و خطرناک او جانم را فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من از محبت او به شدت آزار دیده و همچنان در جاذبه و رحمت بی‌پایانش گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: در دستان آن معشوق، خنجری را مشاهده کن و ببین که آن خنجر نیز از خون من مرطوب است.

هوش مصنوعی: در دل این وضعیت، به جسمم که در خون غوطه‌ور است نگاه کن، که سرم به خاطر فشار و ناتوانی به طرف پایین آویزان شده است.

هوش مصنوعی: جانم را فدای خنجر تیز تو می‌کنم، من جان سپرده‌ایم به لبخند زیبای تو.

هوش مصنوعی: دوباره بر بدنم خنجر بزن، همان‌طور که قبلاً زدی، باز هم خنجر بزن.

هوش مصنوعی: من به قدرت و زیبایی دستان و بازوهای تو افتخار می‌کنم، زیرا هم در کارهای سخت و هم در صفات و خصوصیات تو جلوه‌ای خاص وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر از دردهایم شکایت کنم، به صدای نالم اعتنا نکن، زیرا این ظلمی که بر من می‌رود، کمتر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از دل‌خوشی‌های شهیدان ناله‌ای زیبا به گوش می‌رسد و به همین خاطر من هم از عمق دل ناله‌هایی را برمی‌آورم.

هوش مصنوعی: من گله‌مندم و آرزو دارم که او خوشحال شود، اما سختی‌های او بر من چندین برابر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای بدن من فدای تیر و خنجر تو و سر من شیفته خاک در خانه‌ات.

هوش مصنوعی: به درگاه تو سر فرود آورده‌ام، ای جان من، هر چه بخواهی بر سرم بگذار و آن را بپذیر.

هوش مصنوعی: ای دوستان، بیایید جام‌ها را به جلو بیاورید و آنها را به آن معشوقه‌ی شوخ و نامهربان تقدیم کنید.

هوش مصنوعی: امشب آن معشوق خوش‌نما از خون من شراب می‌نوشد و به دوستان، جامی به یاد جام جم می‌گذارد.

هوش مصنوعی: خدایا، من به دل پر از درد و آشفتگی نیاز دارم تا بتوانم ناله‌ها و شکایت‌های خود را بازگو کنم.

هوش مصنوعی: من با دل شکسته و اندوه فریاد می‌زنم و محبوب من به من می‌خندد. جانم را فدای یار دوست‌داشتنی و شیرین‌کارم می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای کسی که به شکار عشق من پرداخته‌ای، ای محبوب نازکدل و شوخ طبع من.

هوش مصنوعی: پادشاهان همگی مانند صیادانی هستند که به دنبال تو می‌گردند و فرمانروایانی که در چنگال تو اسیر شده‌اند.

هوش مصنوعی: این گدا را هم اکنون شکار کن و سینه‌اش را نشانه تیر خود قرار بده.

هوش مصنوعی: تیر محبت تو فقط در قلب من اثر می‌کند، ای لب تو که هم مثل لعل زیباست و هم شبیه مرجان.

هوش مصنوعی: ای خوش آن روز و خوش آن دوران که آن جوانمرد از پس پرده بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: تا جانم را برای او فدای او کنم و جانم را تقدیم آن معشوق زیبا کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای آن است که این سخن را به حال خود رها کن، زیرا افرادی در حال گوش دادن و انتظار شنیدن هستند.