هوش مصنوعی: هر روز و شب، شتر با شوق و شادی به سوی فرات و نجف حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای ساربان، دلمان را شاد کن و سفر به سمت کوفه و بغداد را آغاز کن.

هوش مصنوعی: من به شوق یادآوری سامره، به مانند سامری درآمده‌ام و به دنبال دوستی هستم تا با او در سفر و مسیر زندگی همراه شوم.

هوش مصنوعی: سامره جان، روح و essence جهانی را تشکیل می‌دهد و بدن این دنیا، حقیقتاً مانند روح این دنیا در جایی پنهان شده است.

هوش مصنوعی: من در هوای شمعی که در سامره می‌درخشد، مانند پروانه‌ای هستم که به دور آن پرسه می‌زند و دیوانه‌وار به جلو می‌روم.

هوش مصنوعی: سامره، جایی پر از گل و سرسبزی بود و من مثل یک بلبل در آنجا زندگی می‌کردم، اما سال‌ها دوری و غم فراق نصیبم شد.

هوش مصنوعی: من در سامره زندگی می‌کنم و مانند یعقوبِ پیر هستم که یوسف گم‌شده‌اش را در مصر جستجو می‌کند، در حالی که بشارت‌هایی از او دریافت می‌کنم.

هوش مصنوعی: از دوری او چشمان من بی‌رمق و ناتوان شدند؛ هم بینایی و هم دیدم خاموش و تاریک گشت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من به شدت از ظلم و بی‌عدالتی برادران یا همقطاران خود رنج می‌برم و مانند یوسف که به خاطر حسادت برادرانش در چاه پنهان شد، من نیز در وضعیتی سخت و غیرقابل تحمل به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: ای کاش یوسف من در چاه نیفتاده بود؛ از دوری او ناله‌ام به آسمان رفته و همچون ماه درخشید.

هوش مصنوعی: ای کاش تو در زندان یوسف نبودی و آفتابت از دیدگان پنهان نمی‌شد.

هوش مصنوعی: مهدی در چاه مخفی شده و دجال در حال گشت و گذار در دنیا است.

هوش مصنوعی: ای دوستان مهدی، این انصاف نیست که در برابر دجال پنهان شده و وفا نکنید.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان خدا را مشاهده کرد ای بزرگواران، در حالی که این انسان‌های ضعیف و این باغ پنهان را می‌بینیم؟

هوش مصنوعی: آیا کسی می‌تواند زیبایی و لطافت بلبل را در چمن مشاهده کند، در حالی که جایگاه او تحت تاثیر سایه سنگین و هولناک زاغ قرار گرفته است؟

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان از آشیانه به پرواز هما نگاه کرد وقتی که آنجا را بوم و پرنده‌ای دیگر به تسخیر خود درآورده است؟

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند ببیند که گروهی از افراد در تلاش و تکاپو هستند و یک شیر نر در حال پنهان شدن است.

هوش مصنوعی: یوسف در چاه افتاده و برادرش بنیامین در حال گریه و ناله است.

هوش مصنوعی: دیگر خبری از سلیمان نیست و دیو بر تخت نشسته است، آه و ناله که چه بر سر ما آمده!

هوش مصنوعی: احمد در غار نشسته است و گروهی بت پرست در حریم کعبه، دست به دست هم داده‌اند.

هوش مصنوعی: حیدر در خانه و در محراب، به میدان بازیگری حقه‌بازان، بازگشته است.

هوش مصنوعی: ای نسیم صبح، ای باد صبا، خوش آمدی! تو از سامره می‌آیی و برایت هزاران سلام و خوشامد می‌گویم.

هوش مصنوعی: ای نسیم، به خود بگو که چه چیزی داری که این استخوان‌های خشک و بی‌جان را دوباره جان ببخشی.

هوش مصنوعی: من سخنانی در مورد بوی پیراهنی می‌زنم، اما بوی آن پیراهن و احساس آن با وجود من قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: برای محافظت از خود در برابر هر بدی، حتی یک غبار هم کافی است تا هزاران خاک پاک را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: ای نسیم صبح، پس از هزاران سلام، از زیبایی‌ات بگو به آن پادشاه این پیام را برسان.

هوش مصنوعی: کشور بی‌صاحب و بی‌مدیریت است، ای پادشاه، برکت و حمایت الهی را فراموش نکن، زیرا پایه‌های حکومت نباید بر راه‌های نادرست بنا شود.

هوش مصنوعی: برف بر باغ دنیا نشسته و آفتاب تو کجا پنهان خواهد ماند؟

هوش مصنوعی: خورشیدش بر فراز کوه می‌درخشد و به دور از پرتوهای ماه و ستاره‌هاست. در اینجا، زیبایی و عظمت این پادشاه به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: زمین پر از ظلم و ستم شده است، فقط کافی است نگاهی به حال مظلومان بیندازی.

هوش مصنوعی: ای فرزندان آدم، به پدر این یتیمان رحمت کن و بر سرشان دستی بکش تا آرامش یابند.

هوش مصنوعی: راه حق بر ما بسته شده است، ای حق، این مسیر را برای ما بگشای.

هوش مصنوعی: زمانه از آثار الهی خالی شده است، ای دفتردار! لطفاً صفحه‌ها را ورق بزن و این وضعیت را تغییر بده.

هوش مصنوعی: ای سرور من، قلبم فدای قد تو است. آیا می‌توانم روزی تو را ببینم؟

هوش مصنوعی: آیا در شب ظهور چهره محبوب، دوای این دردها، طبیب می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: ای پزشک، تو تنها کسی هستی که می‌توانی به درد بی‌درمان من پایان دهی و من را از رنجی که هیچ‌گاه تمام نمی‌شود، نجات دهی.

هوش مصنوعی: ای کسی که یاد تو آه و ناله‌ام را جریحه‌دار کرده است، ای کسی که به خاطر جدایی، روزها و شب‌هایم تیره و تار شده‌اند.

هوش مصنوعی: ای خلیفه‌ی حق و ای پادشاه دین، تو روشنی چشم و روح پیامبر موعود هستی.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند خورشید روشنی بخش دنیاست، اما این خورشید در ابر پنهان شده است.

هوش مصنوعی: تو چهره‌ات را از نگاه‌ها پنهان کرده‌ای، ولی نور تو هم بر خوبان می‌تابد و هم بر بدان.

هوش مصنوعی: هرچند خورشید پشت ابرها پنهان شده و چهره‌اش را زیر نقاب مستتر کرده است، اما همچنان وجودش حس می‌شود.

هوش مصنوعی: از نور او جهان روشن است، در روزها نمایان و در شب‌ها پنهان.

هوش مصنوعی: تغییرات دریا از نظم خاصی پیروی می‌کند که به ترتیب امور جهان و زندگی انسان‌ها کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: پرندگان به خاطر آن نغمه دلنشین بیدار شده‌اند و گل‌های تازه شکوفا شده‌اند، باغ به زیبایی آراسته گردیده است.

هوش مصنوعی: تو روشنی بخش جهان ما هستی، تو روز ما و همچنین جشن نوروز ما هستی.

هوش مصنوعی: ای همسر و فرزندم، برای من شادی و قربانی جانم هستید، اما من نمی‌توانم به شما کمک کنم و تنها در سایه شما قرار دارم.

هوش مصنوعی: من به دامن تو چنگ زدم ای بزرگ نسب، و به خاطر تو، به عنوان یک دختر به تو وابسته شدم ای مرد نیرومند عرب.

هوش مصنوعی: وقتی که در آغوش او پناه می‌گرفتی، حالا از آنجا دور شده‌ای.

هوش مصنوعی: دل را از غم آزاد کردی و جان را از سختی‌ها رها ساختی، ای که صفا و زیبایی تو بی‌نظیر است، به تو سلام و صد درود.