هوش مصنوعی: در آن زمان همه افراد آگاه و متفکر دچار سردرگمی شدند و کنجکاوان و جستجوگران جهان، به ناگاه گمراه و نادان شدند.

هوش مصنوعی: نیکان و هوشیاران، دورتر از واقعیت قرار دارند و درک درستی از امور ندارند. در عوض، افرادی که نادان و بی‌خبر هستند، خود را تیزهوش و بصیر می‌پندارند و در نهایت، رسوا می‌شوند.

هوش مصنوعی: برای نشان دادن توانایی‌ها یا ظواهر، هیچ چیز به تنهایی یا به صورت مستقل وجود ندارد و همه چیز به نوعی به یکدیگر وابسته است.

هوش مصنوعی: آنچه که وجود دارد و حتی فراتر از آن، در پس صد پرده نیز پنهان است.

هوش مصنوعی: من خود را در نگاه‌ها به نمایش گذاشتم و نامم را بر هیچ و پوچی گذاشتم.

هوش مصنوعی: بی‌توجهی و بی‌خودی را از دید دور کرد و چشم‌ها را از دیدن آن ناتوان ساخت.

هوش مصنوعی: چرا ادامه می‌دهی که من تنها هستم، ای عمو؟ آیا خودت را به خوبی نمی‌شناسی؟

هوش مصنوعی: قطره‌ای از آب ناپاک، در طول روز و شب، سبب شده که تو به طغیانی دچار شوی و بر اساس آن زندگی‌ات را بنا کنی.

هوش مصنوعی: ای عشق من، تا کی می‌خواهی خود را در این صورت بر من بپوشانی؟ ای دنیا، تا کی می‌خواهی ما را فریب دهی و به غرور بکشانی؟

هوش مصنوعی: باید هر روز و شب خودت را از زشتی‌ها پاک کنی، ای فرد مورد اعتماد.

هوش مصنوعی: ای تو شور و هیجان، خودت را به کثرت مشغول نکن و از واژه‌های من و ما دوری کن.

هوش مصنوعی: تو با این زیبایی و ظرافت زبانی که داری، نشان می‌دهی که می‌توانی به راحتی خود را به بهترین شکل ممکن نشان دهی.