هوش مصنوعی: زیس که سفر به پایان برسد، آرامش و راحتی هم پیدا نمی‌شود؛ زیرا بخشی از دشواری‌ها و مشکلات، به سفر مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: این مسافر همیشه در حال حرکت است و از آسایش و آرامش دور است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هیچ چیزی جز قیاس و مقایسه نیست و اگر به این شیوه فکر کنیم، در واقع مانند ابلیس عمل کرده‌ایم که از قیاس‌های نادرست در استنباط و نتیجه‌گیری استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: جعفر، امام راستین، گفت که ابلیس لعین از چیزهایی که من به آن‌ها قضاوت می‌کنم برتری ندارد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان زیبایی و لطافت یک باغ زیبا را با زشتی و خشکی خاک بی‌حاصل مقایسه کرد؟

هوش مصنوعی: در این جهان، انسان در تمام اوقات و شبانه‌روز به سوی خانه‌اش حرکت می‌کند و این مسیر پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: در دنیای خالص و بی‌آلایش، اما ای عموی عزیز، به زودی شخصی چابک و سریع به سمت تو می‌آید.

هوش مصنوعی: در این دنیا باید به سوی هدف و مقصد خود حرکت کنی، زیرا سرانجام این دنیا تو را به آن سوی مقصدی که در نظر داری می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر تو نیز در مسیر زندگی تلاش کنی و شب و روز زحمت بکشی، نه از تو رنجی خواهد بود و نه خستگی.

هوش مصنوعی: این سفر به عراق و شام نیست و برای طی کردن آن نیاز به تلاش و اقدام جدی ندارد.

هوش مصنوعی: راه رسیدن به حقیقت و زندگی جاودان، مسیری است که در آن نیاز به راهنمایی و کمک همیشگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم که پاهایم آسیب ببینند و بار سنگین را تحمل کنند. نمی‌خواهم که به خاطر این بار سنگین، راهی سخت و دشوار پیش رویم.

هوش مصنوعی: این راهی که در آن قدم می‌گذاری، ناشی از اشتیاق و اراده توست. پس بی‌جهت به کاروان دیگران که بدون بار و مسئولیت حرکت می‌کنند، توجه نکن.

هوش مصنوعی: وقتی شوق و اشتیاق در دل حاکم شود، نه رنج و غم جایی دارد. در این حالت، انسان با سبکی و آرامش زندگی می‌کند و خبری از درد و محنت نیست.

هوش مصنوعی: ای کسانی که در این دنیا از وزنه‌های اضافی رها هستید، از خداوند بخواهید که فرصتی فراهم کند تا خود را از این دنیا جدا کنید و راهی دیگر بسازید.

هوش مصنوعی: ای مسافران، بیدار باشید! شب شده و دزد از وضعیت شما باخبر شده است.

هوش مصنوعی: دوستان و همراهان رفتند و در خواب به سر می‌برند، پل همچنان شکسته است و آن سوی پل هنوز آبی است.

هوش مصنوعی: خوشحال آن کسی است که در زمان جدایی از این دنیا نه به چیزهای زیاد وابسته باشد و نه به چیزهای کم.

هوش مصنوعی: از خواب که بیدار می‌شوم، احساس سبکی می‌کنم. نه غم محبوب در دل دارم و نه نگرانی درباره سفر و کاروان.

هوش مصنوعی: نه از دزدش ترسی دارد و نه از نگهبانی، نه کسی او را به یاد دارد و نه او کسی را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای دوستان وفادار، توجه کنید که وقت رفتن به سرزمین جاودانی رسیده است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در این راه بی‌پایان آرام گرفته‌ایم، اما زمان آن فرا رسیده که بیدار شویم. اکنون وقت آن است که از خواب غفلت بیرون بیاییم چون در این مسیر خطراتی وجود دارد که می‌تواند به ما آسیب برساند.

هوش مصنوعی: لuggage heavy را از روی گذرگاه بردارید تا افرادی به دنبال کاروان نیایند.

هوش مصنوعی: این بخش را به خود نگیرید و از دوش خود این بارهای سنگین و ناخوشایند را بردارید.

هوش مصنوعی: ای برادر، آنچه که تو در اختیار داری، تنها خیالات و تصورات است و هیچ چیز واقعی نیست.

هوش مصنوعی: با آزمون چیزهای نادیدنی، دیده‌ها نمایان شدند و چیزهایی که پنهان بودند، در آزمایش خود را نشان دادند.

هوش مصنوعی: ای قادر و توانا که برای آزمایش، این تصویر زیبا را به گونه‌ای معکوس و متفاوت به نمایش گذاشتی.