هوش مصنوعی: به دنیا نگاه کن و حال و روز آن را ببین، که چقدر پر از غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: آسمان همیشه در تلاش و دوندگی است و زمین همواره در حال اطاعت و خواری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: آتش همواره در حال سوختن و شعله‌ور است و باد آن را در اضطراب و حرارت بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: آب تا وقتی که به خود نرسد، این‌قدر ناراحت و بی‌قرار نخواهد بود و مدام بر زمین نمی‌کوبد.

هوش مصنوعی: ابرها در حال باریدن هستند و در طول روز و شب، رعد و برق با صدای بلند و مداوم خود، فضا را پر می‌کنند.

هوش مصنوعی: خورشیدش دچار کسوف است و ستاره‌اش در حال زوال، گاهی در سقوط و گاهی در گرفتاری.

هوش مصنوعی: اگر آسمان پر از ستاره و روشن باشد، هر کدام از آن ستاره‌ها می‌تواند تهدیدی جدی به حساب آید.

هوش مصنوعی: ماه در دوران خسوف خود دچار رنج و مشکل است و در زمان محاق، ستاره‌هایش به بلای سوختن دچار می‌شوند.

هوش مصنوعی: روزهایی که برای اوست، به دنبال شب‌های تاریک می‌آید و شادی‌اش تحت‌الشعاع غم‌های بسیار قرار دارد.

هوش مصنوعی: دوستانش همه در دورویی و نفاق به سر می‌برند و زنان نیز با شوهرانشان در جدال و اختلاف هستند.

هوش مصنوعی: در آن باغی که گل‌ها پژمرده‌اند، لاله‌ها دل‌شکسته‌اند و غنچه‌ها در انتظارند، بنفشه‌ها هم در حال سوگواری هستند.

هوش مصنوعی: عطرهای او باعث ایجاد رنج و ناراحتی می‌شود و شیرینی‌هایش هم دردسر و سردرد به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: شمعی که به شدت می‌سوزد و می‌گرید، تا صبح روشن است و پروانه‌ای که به خاطر آن می‌سوزد، بال و پر خود را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: روزها وقت سختی و مشکلات است و شب‌ها زمان ترس و نگرانی است.

هوش مصنوعی: در آنجا مشکلات و سختی‌ها مانند قهرمانی هستند که با مرگ و بیماری‌ها سر و کار دارند و همواره به عنوان نگهبان در خدمت هستند.

هوش مصنوعی: کینه، ظلم و ستم در آنجا به وضوح نشانه‌ای از آشوب، سرقت و غارت است.

هوش مصنوعی: باغ و فضای سبزش پر از زاغ و پرندگان سیاه است و در میان آن‌ها، دیوان و موجودات شیطانی نیز حضور دارند.

هوش مصنوعی: کوه‌های آنجا خانه‌گاه گرگ و پلنگ است، درختزارها پر از شیر و دریا پر از نهنگ می‌باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که مردم یک منطقه به نوعی دارای ویژگی‌های منفی هستند؛ از جمله عیاری، دزدی، ستمگری، دو رویی، یا اینکه تنها به فکر منافع خودشان هستند. به نوعی، این توصیف نشان‌دهنده ناپسندی‌های اجتماعی و اخلاقی در آن جامعه است.

هوش مصنوعی: اشک به مانند خون تبر می‌شود؛ در این حال، تمام دردها و رنج‌ها به شکل خون جاری می‌شوند و کسانی که دلی شکسته دارند، به حالت زاری و اندوه بیشتری در می‌آیند.

هوش مصنوعی: چشم‌های باز و بیدار نظاره‌گر به شکار است، در حالی که لاشه‌ها در اختیار کرکس‌ها قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: مردان شجاع در آنجا در میان قحطی‌زده‌ها سرگرم شادی و سر و صدا هستند.

هوش مصنوعی: ساکنانی که در اینجا زندگی می‌کنند، هیچ‌گاه آرامش ندارند و هیچ گام خاصی به خواسته‌ها و آرزوهایشان نمی‌زنند.

هوش مصنوعی: مدتی نیست که از ناراحتی و غم خالی باشد، گاهی در نگرانی و گاهی در اضطراب به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: گاهی از کارهای خودم ناامید می‌شوم و احساس ناراحتی می‌کنم، و گاهی هم به خاطر بی‌وفایی و ظلمی که از یارم دیده‌ام غمگین می‌شوم.

هوش مصنوعی: من چرا این کار را کردم در حالی که آنچه گفتم نمی‌توانست به این شکل باشد، ای کاش آنطور که خواستم بود و ای کاش اینطور نمی‌شد.

هوش مصنوعی: زندگی را با آرزوها و حسرت‌ها سپری نکن، زیرا این حسرت‌ها می‌تواند روزها و شب‌های تو را تحت تأثیر قرار دهد. بهتر است که در حال زندگی کنی و اجازه ندهی که گذشته یا آرزوهای آینده مانع از لذت بردن از لحظه اکنون شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که می‌بینی، درگیر غم و اندوهی است. او در طول روز در نگرانی به سر می‌برد و شب‌ها هم در حال سوگواری و غمگینی است.

هوش مصنوعی: یکی در آرزوی داشتن یک کشور و حکومت است، در حالی که دیگری در حال از دست دادن و رها کردن آن است.