هوش مصنوعی: سلطان دین از خجالت، چهره زرد آفتاب را در زمین پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: خسرو بدون هیچ وقفه‌ای روز را از تخت خود به دریاچه‌ای تاریک پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: خورشید، که نماد نور و هدایت دین پیامبر احمد است، در حالی که پنهان شده، به مانند آیین اهریمن، شب را به روشنی می‌آورد.

هوش مصنوعی: تاریک شب مانند زاغی است که بر تخم سفید رنگ زیبایی نشسته است.

هوش مصنوعی: دیوانه‌ای از پرده بیرون آمده است، که تمام بدنش برهنه و او زیبا و جذاب مانند یک زن حبشی است.

هوش مصنوعی: زال به صورت نیلی رنگ لباس پوشید و روزگار با غم، موهای او را باز کرد، مانند عروسی از زنگبار.

هوش مصنوعی: آن پادشاه بزرگ، همه ی دوستان و یارانش را جمع کرد، چه کوچک و چه بزرگ.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از برادر و پسران او و همچنین از فرزندان و دوستان همه آنها درس بگیرید و بهره‌مند شوید.

هوش مصنوعی: گفت با آنها که ای آزادگان، شما همگی از ذات و طبیعت ما به وجود آمده‌اید.

هوش مصنوعی: ای کسانی که از خاک پاک و بافضیلت علیین هستید، همگی شما در زمین نورانی و پر از مهر و محبت هستید.

هوش مصنوعی: من از پیمان خود با شما دست برداشتم و شما را با خودم تنها گذاشتم.

هوش مصنوعی: این شب تاریک است و دشت وسیعی که مسیرهای زیادی به سوی اطراف دنیا وجود دارد.

هوش مصنوعی: دشمنان در خواب غفلت به سر می‌برند و در این حال، جاهای روشن و روشنایی‌های زندگی را نادیده می‌گیرند.

هوش مصنوعی: هر یک از گوشه‌ها به آرامی خارج می‌شوند و از طوفانی که در عمان جاری است، بی‌خبر و بی‌اعتنا می‌مانند.

هوش مصنوعی: این افراد فقط با من سر و کار دارند و بس. چونکه من وجود دارم، هیچ کس دیگر را جستجو نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: برای من این آسیاب به چرخش درآمده و به خاطر من این سیل در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: سریع از این طغیان وحشتناک دور شوید، قبل از اینکه تمام زمین در آن غرق شود و زیر آب برود.

هوش مصنوعی: باید هرچه سریع‌تر از این وضعیت سردرگم و نگران خارج شوی و به دور از این خطرناک بودن، خود را نجات دهی.

هوش مصنوعی: زمانی که رزمندگان وفادار این خبر را از فرمانده با صفای خود شنیدند، شگفت‌زده شدند.

هوش مصنوعی: همه یک بار به شوق و هیجان در عمق احساسات پرشور و عشق ظاهر شدند و این عشق مانند دریایی در حال خروش و جوشیدن است.

هوش مصنوعی: همه گفتند، ای خلیفه خداوند، ای زیبایی حق که از چهره‌ات نمایان است.

هوش مصنوعی: ای تو، صورت نورانی زیبایی، که در چشمانت نماد عظمت و شکوه پیدا است.

هوش مصنوعی: ای پناهگاه مردم، ای بزرگترین وام‌دار عرب، ای کسی که در کربلا اسیر شده‌ای و رازهای هر دشواری را می‌شناسی.

هوش مصنوعی: ما همگی بدن داریم و روح ما متعلق به توست، ما فقط کلماتیم و معنی آن کلمات تو هستی.

هوش مصنوعی: بدن بی‌روح چه معنایی دارد؟ مثل یک مردار که باید زود به زود از خانه بیرون رانده شود.

هوش مصنوعی: وقتی روح و جان انسان در خطر باشد، افرادی حاضرند جان خود را برای نجات آن فدای جسم خوشایند خود کنند.

هوش مصنوعی: اگر جسم انسان برای جان فدای شود، به راحتی و با آرامش به سمت آسمان درمی‌رود.

هوش مصنوعی: نور او از نور ماه بیشتر است، اما نمی‌دانم ماه چگونه این‌گونه می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از نور جدا شود، جان مانند گلی در دل خاک تیره پنهان می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر از جانم گفتم، تو را ببخش، چون مانند عنکبوتی، دوباره تو را در دام می‌اندازم.

هوش مصنوعی: عنقا به معنای پرنده افسانه‌ای است که در داستان‌ها و اسطوره‌ها وجود دارد. در اینجا اشاره به این دارد که این پرنده‌ای که به سمت بالا می‌رود، به طرز نامحسوس و با مهارت، در حال شکار است و دامی را از خود به جا می‌گذارد که دیگران را به خود جذب می‌کند. به عبارت دیگر، این تصویر به نوعی اشاره به قدرت و زیبایی پرواز و توانایی جلب توجه دیگران دارد.

هوش مصنوعی: من همچون عنکبوتی هستم که در تارهای خود گرفتار شده‌ام، و تو آن سیمرغی هستی که انتخاب شده‌ای و در اوج بالا پرواز می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو روح منی و تو هم محبوب من هستی، بلکه تو جان من و اصل جان من هستی.

هوش مصنوعی: اگر تا ابد هم بگویم که جان جان هستی، واقعاً تو بالاتر از تمامی این سخنان هستی.

هوش مصنوعی: بدن و روح ما برای تو فدای هر چیزی که باشد، به جز یکی که آن هم نازش می‌دانیم.

هوش مصنوعی: اگر دنیا همیشه باقی بود، من نیز همواره زنده می‌بودم تا روز قیامت.

هوش مصنوعی: فدا شدن در راه تو لذتی بیشتر دارد تا داشتن زندگی ابدی و همیشگی.

هوش مصنوعی: او در پاسخ گفت: اگر هزار بار بکشی و سپس دوباره زنده شوی، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، ای پادشاه، فقط یک بار کشته شدن و داشتن بهشت است.

هوش مصنوعی: او گفت: آیا محبوب از جان عزیزتر است یا اینکه این بدن فرسوده، زیباتر است؟

هوش مصنوعی: اگر تو را داشتم، تمام وجودم را پیش پای اسب تو، ای پادشاه، نثار می‌کردم.

هوش مصنوعی: چهارمین گفت که من از تو جدا می‌شوم و در راه‌ها می‌نشینم.

هوش مصنوعی: من در انتظار عبور کاروان هستم تا از دیگران خبری از تو بگیرم.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که بر سر من گرد و غبار می‌وزید، گوش من از شنیدن ناتوان بود و سینه‌ام از درد و اندوه شکافته بود.

هوش مصنوعی: هر یک از آن‌ها در این سبک، سخن گفتند و باعث شدند که عرش و کرسی به رقص درآید.

هوش مصنوعی: وقتی این موضوع را شنید، آن پادشاه همواره به سمت آسمان نگاه کرد و به آن جماعت گفت: "ای مردم، نظر کنید!"

هوش مصنوعی: نگاه کنید به آنچه در میان دو سبیل قرار دارد و ببینید آنچه را که نه چشم می‌تواند ببیند و نه دل درک کند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم از میان چیزهایی که هرگز نمی‌توانند به خوبی توصیف شوند، دیگران چه احساسی دارند یا چه برداشتی می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که دیگران را از خود بی‌خود و شگفت‌زده کرده، همان کسی است که باید بیاید و خود را از آن‌ها بگیرد.

هوش مصنوعی: آن‌ها بار سنگین جسم و جان را از دوش برداشتند و با اراده و تلاش خود، به سوی آسمان و بلندای امکانات پیش رفتند.

هوش مصنوعی: بدن مادی انسان به صفا و نور تبدیل شد، همان‌طور که ماهی از برکه (هامون) به دریا می‌رود و محبوبش را ملاقات می‌کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ها بال‌های خود را گشودند و از خود رها کردند، و هر عنصر را به طور برابر مخلوط کردند.

هوش مصنوعی: دام‌داران، که به معنای افرادی هستند که در حال جمع‌آوری و کنترل دام‌ها هستند، به سوی مکان‌هایی پناه می‌آورند که برای آنها مناسب است. این حرکت و تغییر مکان آنها قبل از اینکه کارهایشان به پایان برسد، به طور ناگهانی آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: یکی با شادی و پایکوبی به طرف مقابل می‌آید و دیگری با حرکات شادی‌آور و سرزنده از جای خود جهش می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به اوج رسیدی و به موفقیت‌های بزرگی دست یافتی، دیگرانی هم هستند که در کنار تو یا پشت سر تو تلاش می‌کنند و به نتایج مختلف می‌رسند.

هوش مصنوعی: چشمان آن‌ها همه در انتظار صبح هستند تا ببینند کی آفتاب از شرق طلوع می‌کند.

هوش مصنوعی: همه‌ی آنها منتظر صدای خروس هستند تا ببینند کی صدا و نوا می‌آید.

هوش مصنوعی: سلاح‌ها بر دوش دارند و در سینه‌ها احساس جوش و خروش و تپش می‌کنند. دل‌هایشان پر از هیجان و شور است.

هوش مصنوعی: با شروع صبح و روشن شدن روز، حوادث ناخوشایند و اندوهگین آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: لیلی در شب، بند پیراهنش را گسیخت و زیورهایش به زمین ریخت.

هوش مصنوعی: موهای مشکی و کلاهی که بر سر دارد به زمین افتاده و دامنش نیز چاک خورده است.