1-بیت شماره 22 پس از انطباق با نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 5379، به شکل «آن یکی می‌آمد از پا آن ز پر/آن یکی از سینه آن دیگر ز سر» درمی‌آید که در آن هخوانی و طنین شگفت انگیزی به چشم می‌خورد: در مصرع نخست، واژه‌های «پا» و «پر» در واج «پ» مشترک هستند و در مصرع دوم، واژه‌های «سینه» و «سر» در واج «س».

2-مصرع دوم بیت 35 به شکل «می‌رسد از جود و از قفیای او»، نه قافیه دارد و نه معنی روشن. متاسفانه تنها نکته‌ای هم که از نسخه خطی برمی‌آید، وجود قافیۀ «ار» است.

اکنون می‌توان گفت که شکل درست مصرع دوم بیت 35 چنین است: «می‌رسد از جودِ اَرفَعبار او».

«ارفعبار» = «اَرفَع» + «بار» = «بسیار زیاد، در حد اعلی»

*این حاشیه پس از ویرایش، حذف نخواهد شد تا به عنوان سندی برای پیگیری پژوهشگران باقی بماند.