هوش مصنوعی: شخصی در گذشته وام یا بدهی‌ای به کسی داشت که حالا زمانش سپری شده و آن فرد به دلیل مرگ دیگر نمی‌تواند آن را پرداخت کند.

هوش مصنوعی: روزی فردی آمد که در جستجوی چیزی بود و در دستش سندی داشت که نشان‌دهنده‌ی حقانیت او بود.

هوش مصنوعی: گفتم که برمی‌گردم و مدرک من خانه‌ی قاضی است، فردا زمانی مشخص برای ملاقات ماست.

هوش مصنوعی: او این را گفت و به سمت مسجد رفت، در آنجا امامی را دید که با جمعیت در حال نماز خواندن بود.

هوش مصنوعی: بر سر او عمامه‌ای بزرگ و سنگین مانند گرز است و بر تنش نیز لباسی مانند سیم خالص دارد.

هوش مصنوعی: دستمالی که صد دانه تسبیح دارد در جلویش و ریشه عمامه‌اش زیر گلویش قرار دارد.

هوش مصنوعی: او وارد شد و در صف اول نماز با امام ایستاد و احرام به دست گرفت.

هوش مصنوعی: هنگامی که آن گروه از نماز رهایی یافتند، به سمت محراب رفتند و با تمام دل و نیازهای خود حضور پیدا کردند.

هوش مصنوعی: نخست بر دست مولانا احترام گذاشت و سپس با گفتن این که تو پیشوای دین هستی، به او ادای احترام کرد.

هوش مصنوعی: امشب خواهش می‌کنم که از آمدنت مرا بی‌نیاز کنی و کلبه‌ام را با حضورت زینت بخشیدی.

هوش مصنوعی: در خانه‌ام بره‌ای دارم و شیرینی و خوشی و خوراکی‌های متنوع مثل برنج، نان و میوه نیز فراهم است.

هوش مصنوعی: شبی را با دوستان صمیمی و آزاداندیش سپری کردم، در حالی که مؤذنی در کنارم بود و فرزندم نیز همراه ما بود.

هوش مصنوعی: گفت: ای عزیز و خوش‌صورت، وعده‌اش بر مؤمنان حتمی است که وفا کند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و از نزد امام رفت، اما بعد از چند قدم دوباره به سمت او بازگشت.

هوش مصنوعی: من رازی دارم ای کسی که به رازها آگاهی، اگر اجازه بدهی، با نیاز آن را برایت بگویم.

هوش مصنوعی: فردا به سوی سرنوشت می‌روم تا برای دریافت سیصد دینار، با گروهی به راه بیفتم.

هوش مصنوعی: او گفت تا حالا آن گنج (زر) به دست من نرسیده و اگر هم برسد، کار بسیار زشتی خواهد بود.

هوش مصنوعی: گفت که نه، او از من طلبکار است و در دستان او کنترل من قرار دارد.

هوش مصنوعی: او از من یک سند معتبر دارد و از من می‌خواهد که مقدار مشخصی طلا و نقره را به او بدهم.

هوش مصنوعی: می‌گوید که او از تو دو بار پول خواهد گرفت و این نشان‌دهنده‌ی بی‌شرمی و ظلم و بازی‌گوشی اوست.

هوش مصنوعی: گفت: بله، ای امام راستگو! اگر می‌توانی، در حل مشکل من تلاش کن.

هوش مصنوعی: گفت با کی بروم و با چه کسی؟ نگو که فردا به دارالقضا می‌روم، نگرانی نداشته باش.

هوش مصنوعی: هم مؤذن گواه این است که نماز فرا رسیده و هم پسر، تو را به آرامش دعوت می‌کند. خود را برای حضور آماده کن.

هوش مصنوعی: روز دیگر، آن رقیب به دادگاه رفت و بدون هیچ نگرانی یا ترسی، دعوا و شکایت کرد.

هوش مصنوعی: در این گفتگو یکی می‌گوید که وام دادم و دیگری پاسخ می‌دهد که اگر قاضی بخواهد باید شاهدی بر این ادعای تو وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: ناگهان مولوی وارد شد، با ذکر و دعایی که روی لبانش بود و در دستش تسبیحی داشت.

هوش مصنوعی: با ورود او، قاضی خوشحال و شاداب شد و هم مؤذن و هم پسر او در پی او بودند.

هوش مصنوعی: به محل بلندی در عالم سرنوشت رفت و بر آرامش و راضی بودن از آنچه تقدیر برایش رقم زده است، تاکید کرد.

هوش مصنوعی: پس با ذکر احادیثی که به طور معنادار روایت شده، بسیار اهل مجلس را به هدایت و راهنمایی مشغول کرد.

هوش مصنوعی: قاضی معتمد، به شما می‌گویم که یکی از شاهدان من همین جا است و من به او مدیونم.

هوش مصنوعی: در این بیت، قاضی وقتی از شخصی درباره‌ی آن نوشیدنی داغ و دوست‌داشتنی سوال می‌کند، پاسخ می‌شنود که مولانا کجا رفت. اینجا نشان‌دهنده‌ی حالتی است که موضوع اصلی از یاد رفته و به چیز دیگری پرداخته شده است.

هوش مصنوعی: مرد فقیر با احترام نزد او ایستاد و مولوی با مهربانی و آرامش نشست.

هوش مصنوعی: شهادت را نمی‌توان پنهان کرد، اما نمی‌توانم بدون تفکر و اندیشه صحبت کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم که چه ارزشی دارد، اما ای بزرگواران، جزئی از واقعه را برایتان توصیف می‌کنم.

هوش مصنوعی: در روز جمعه در مسجد، او کارش را ابتدا در حضور من به درستی انجام داد.

هوش مصنوعی: صبح شنبه، ساعت هفت و یک دقیقه و عصر، ساعت هشت و چهار دقیقه است.

هوش مصنوعی: صبح یکشنبه چهل، تمام وقت قبلی را بخواهید، چه از دو باشد یا سه، والسلام.

هوش مصنوعی: من فکر نمی‌کنم دیگر زندگی کنم، چون اگر چیزی نداشته باشم، خبری از من نیست و نمی‌توانم ادامه دهم.

هوش مصنوعی: آن کسی که به شدت غمگین و ناتوان است، به امام می‌گوید که حساب کارهایش تمام شده و هیچ نزدیک به امیدی برای او باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر قرار است که مرگ بخشی از زندگی باشد، پس اهمیت زندگی چیست اگر مرگ وجود نداشت؟

هوش مصنوعی: کاش قبل از این که بمیری، مرده بودی تا از مرگت زنده می‌شدی و به دستورات دین عمل می‌کردی.

هوش مصنوعی: اگر تو وجود نداشتی، دین دوباره زنده نمی‌شد، چون تو به مانند مولوی هستی که وجودش برای دین ضروری است.

هوش مصنوعی: این شعر به انتقاد از افرادی می‌پردازد که به ظواهر مذهبی و سنتی پایبند هستند، اما در عمق عمل به اصول اخلاقی و انسانی ناتوانند. در واقع، از رفتارهای آنها صدای فریاد این است که دین و ملت توسط اینگونه افراد به خطر افتاده و به باد رفته است.

هوش مصنوعی: هر چه که با قلم دین‌داران نوشته شود، کسی نمی‌تواند با شمشیر کافران و بی‌دینی خود آن را زیر سؤال ببرد.

هوش مصنوعی: کاش قلمشان بشکند و زبانشان از صحبت کردن بسته شود.

هوش مصنوعی: ای کاش از ابتدا درس نمی‌خواندی و اگر هم می‌خواندی، درست و صحیح می‌خواندی.

هوش مصنوعی: یا باید حکم را فراموش کنید و به خود و دیگران رحم کنید، یا اینکه در همان چهارچوب سختگیرانه عمل کنید.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هر کسی مسؤولیت و نقشی دارد. بعضی افراد بر اساس آنچه که خداوند مقرر کرده، داوری و حاکمیت می‌کنند، در حالی که برخی دیگر عهده‌دار حفاظت و نگهداری از اصول و بنیادهای دین هستند.

هوش مصنوعی: در برابر فرمان خداوند تسلیم باش و مانند خاندان ابراهیم نیکو و پاکفطرت باش.

هوش مصنوعی: زمانی که فرمان الهی صادر شود، با شجاعت و قاطعیت عمل کن و از وابستگی به زن و فرزند خود فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: جز خدا هیچ کس دیگری در این دنیا قابل اعتماد نیست، حتی اگر آن شخص همسر یا فرزند و عزیزترین فرد زندگی‌تان باشد.

هوش مصنوعی: کسی که به ما نزدیک‌تر از رگ گردن است، هیچ‌کسی نمی‌تواند از این نزدیکی چیزی بشنود.

هوش مصنوعی: همسفر تو از اول تا آخر در کنارت است و همیشه در صبح و شام همراه توست.

هوش مصنوعی: تو در مراحل و مراحل اولیه و نهایی زندگی‌ام با من بودی.

هوش مصنوعی: آنکه با تو آشنا و نزیکی دارد، همان کسی است که در کنار توست و رازهایت را می‌داند و در مسیر زندگی‌ات همراه تو است.

هوش مصنوعی: تمام آنچه که داری، از او است؛ مانند آب دریا که در جویبار مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچه را که او می‌خواهد، تو هم بخواه و آنچه را که به نظر ما می‌رسد بهتر است، به جریان بینداز.

هوش مصنوعی: تمام دارایی‌ها، بدن، روح، فرزندان و نسل خود را برای آن شاه بزرگ قربانی کن.

هوش مصنوعی: مثل ابراهیم که جان خود را در آتش قربانی کرد، او نیز مال و ثروت خود را بخشید و در عوض جانش را در شعله‌های آتش نهاد.

هوش مصنوعی: اکنون زمان آن فرا رسیده که فرزند او ارتباط عاطفی و پیوند عمیق خود را با او برقرار کند.