هوش مصنوعی: در زمینه امور حق، هر چیزی که به مصلحت باشد، برای انسان نفعی در بر دارد.

هوش مصنوعی: سعادت و خوشبختی جاویدان در تأمین مصالح ملت و کشور نهفته است و این امر فقط با نزدیکی به صاحب مقام و قدرت حقیقی، که خداوند است، حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: دشمن قدیمی‌ای که همیشه در کار است و به ایمان و عقل و روح من آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: وقتی نتیجه‌ای تلخ و ناعادلانه از یک تصمیم گرفته می‌شود، نباید انتظار داشته باشیم که خوشبختی و سعادت در آن شرایط به دست آید.

هوش مصنوعی: وقتی کسی مانند مادر مرده شکایت نکند، این امر مشخصاً موجب بروز دشمنی و حسادت از سوی دیگران خواهد شد.

هوش مصنوعی: خداوند بر نیکی و بدی انسان ها توجهی ندارد و رحمتش به خاطر حسادت افراد بددل قطع نمی‌شود.

هوش مصنوعی: آن حسود بیچاره و نادان همیشه به خاطر حسرت‌هایی که دارد، ناراحتی و کینه‌اش را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: موهبتی که از جانب حق به جریان می‌افتد، بر همه انسان‌ها چه نیکان و چه بدان جاری است و هر فردی با توجه به شرایط خود، از این فیض برخوردار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر شخص مانند تیر مستقیمی است که نیرویی پنهان در او وجود دارد. اما حسودان بیچاره، این نیرو را در جسم و جان خود احساس نمی‌کنند و به آن دسترسی ندارند.

هوش مصنوعی: حسادت می‌تواند به اندازه‌ای آسیب‌زننده باشد که روح و جسم انسان را به شدت رنج دهد و نابود کند.

هوش مصنوعی: در خواب خوشی از غم و حسد بی‌خبر است، در حالی که حسود در تمام طول شب در درد و رنج به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: این بیت به شادی و خوشحالی اشاره دارد که به واسطه‌ی نعمت‌های الهی به وجود آمده است. این شادی از نگاه و تأثیرات پروردگار ناشی می‌شود و به نوعی نتیجه‌ی رحمت و فیض اوست.

هوش مصنوعی: شکرگزاری باعث می‌شود که انسان زبانش نرم و شیرین باشد، اما دلی که می‌سوزد، همچنان فریاد و ناله دارد.

هوش مصنوعی: به دلیل حسادت شیطان، دل آدم جریحه‌دار شد و بر زمین افتاد و بر روی خاک دردمندی‌اش را نشان داد.

هوش مصنوعی: دوستان، وقت آن فرا رسیده که به این خانواده نفوذ کنیم و در آن تأثیر بگذاریم.

هوش مصنوعی: ما در پی آن هستیم که بنیان و اساس نبوت را خدشه‌دار کنیم و با قدرتی که داریم، به ریشه‌های خلقت آسیب برسانیم.

هوش مصنوعی: اکنون بگو و به دنبال راه‌حلی باش که در آن فریب و نیرنگ و حقه‌ بازی آغاز شود.

هوش مصنوعی: زن به عنوان راهی برای حل مشکلات معرفی شده است و به نوعی قدرت و تأثیر او بر شیطان و بدی‌ها تشبیه شده است، به طوری که او به مانند کمندی محکم است که می‌تواند اهریمن را مهار کند.

هوش مصنوعی: در آغاز از زن به پیروزی دست یافتم، تا اینکه توانستم آدم را از بهشت بیرون کنم.

هوش مصنوعی: صیاد در اینجا به معنای شکارچی است و "اهرم" اشاره به موجودی منفور و شوم دارد. این جمله به ما می‌گوید که اگر کسی در دام خطرناک و منفی قرار بگیرد، به طور طبیعی برای هر قدمی که برمی‌دارد، از همان نیروی منفی و شوم آسیب می‌بیند. به عبارت دیگر، در مواجهه با چالش‌های سخت و منفی، هر حرکت و اقدامی که انجام دهد تحت تأثیر آن نیروی منفی قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: از طمع شیطان، چه پیری با قامتی چون کمان به سمت خانه هاجر روانه شد.

هوش مصنوعی: کسی با عصایی در دست به درب خانه می‌زند و در حالی که در دستش دام شکار را دارد، جهانی از جذابیت و قدرت را به همراه خود آورده است.

هوش مصنوعی: پیرو به من گفت که من پیر و دانایی هستم و با تجربه، جان من از بدنم جدا و بیگانه است.

هوش مصنوعی: من برای دوستم خیرخواهی می‌کنم و امیدوارم از عاقبت کارها باخبر باشد؛ همچون کسی که پند می‌دهد و در عین حال هوشیار است.

هوش مصنوعی: آن زن بیچاره که دچار عشق و امتحان است، به سمت من ندا می‌دهد.

هوش مصنوعی: من تا راز پنهان را برای او آشکار کنم، و او را از فریب‌های آسمانی آگاه سازم.

هوش مصنوعی: هاجر با تردید و لرز به در رسید و گفت: ای پیرمرد، خبر چیست؟

هوش مصنوعی: بگو چه نقشه‌ای در کار است و اگر راه حلی داری، با من در میان بگذار.

هوش مصنوعی: او از دل خود آهی بلند کشید و با صدای بلند شروع به گریه کرد، مانند بارانی که در بهار می‌بارد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم این خبر را به تو برسانم، در حالی که می‌دانم این موضوع در درونت هیجان و شور و شوق به وجود می‌آورد؟

هوش مصنوعی: اگر چیزی را در دل نگه‌دارم، به درد می‌آید و روحم را می‌سوزاند. اما اگر آن را بگویم، شعله‌ی آتش بر زبانم خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: وقتی نمی‌توانم این آتش درون را پنهان کنم، چطور می‌توانم این راز را بیان کنم؟

هوش مصنوعی: ای کاش که اسماعیل، آن جوان بلندبالا، زنده بود. حسرت زیادی بر نبودن او و جوانی‌اش به دل دارم.

هوش مصنوعی: گفت: وقتی که او به تو می‌گوید، ای درخت کهن، زبانت آتشین و کلامت بدجنس است.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از ابراهیم است که به جایی می‌‌رود و در حال خود زاری و گله‌گزاری است. سوال این است که آیا می‌دانی او به کجا می‌رود و چه احساسی دارد در این مسیر که پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: او گفت: بله، به سمت مهمانی‌اش مرا برد و به سوی کاخ سلطنتی‌اش هدایت کرد.

هوش مصنوعی: یک جوانه را به سمت گلستان بردند، و خورشیدی به سمت آسمان هدایت شد.

هوش مصنوعی: این جملات به توصیف تضاد بین موقعیت یک مهمان و شکوه و grandeur یک سلطان اشاره دارد. آن شخص از فاصله و تفاوت میان زندگی ساده یا روزمره خودش و زندگی مجلل و باشکوه سلطان صحبت می‌کند و به دنبال نشانه‌هایی از مراسم و تجملات در نزدیکی خود است. در واقع، او به عدم وجود بزم، سفره و تالار اشاره می‌کند و از این واسطه به مقایسه دو جهان متفاوت پرداخته است.

هوش مصنوعی: او را به سوی زندان نابودی می‌برد تا که در مِنا (مکانی در عربستان) به کشتن برسد.

هوش مصنوعی: او را گرفتند و خونش را ریختند و چه حسرتی است بر آن چهره زیبا و گلگون او.

هوش مصنوعی: او را بردند تا اینکه سرش را جدا کنند و بدنش را در خاک و خون بیفکنند.

هوش مصنوعی: من هیچکس را ندیده‌ام که دلش به این اندازه سخت باشد و از تو که بدبختی راهش را به طور معکوس می‌پیماید، بیشتر بیچاره باشد.

هوش مصنوعی: هاجر به او گفت: ای پیر و ناتوان، ای که زبان تو تماشاچی است و پای تو ناتوان.

هوش مصنوعی: این چه بی‌اساسی است، زبانت چاک شود و دهانت پر از آشغال و زباله باشد.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند فرزندش را بکشد و از این کار به خود افتخار کند. همچنان که خورشید نمی‌تواند ماه را زیر سایه‌اش پنهان کند.

هوش مصنوعی: بچه خاص و ویژه‌ای مثل اسماعیل من و پدرش هم کسی است که بت‌ها را می‌شکند و از سنت‌های کهنه می‌گذرد.

هوش مصنوعی: خصوصاً اینکه او هیچ گناه و خطایی ندارد، آیا کشتن بی‌گناه جایز است؟

هوش مصنوعی: او می‌گوید که هر آنچه را که خداوند دستور داده، برای من پذیرفته شده است.

هوش مصنوعی: از من خواسته‌اند که فرزندم را فدای حق کنم، و من آماده‌ام تا به این خواسته پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: وقتی خدا بخواهد که من او را بگیرم، من او را می‌گیرم و از این کار خوشحالم.

هوش مصنوعی: هجر به من بگو، فرمان او چگونه است؟ من حاضر هستم صد بار مانند اسماعیل برای او قربانی شوم.

هوش مصنوعی: من از او هستم، فرزند او هستم، همسر او هستم، جسم و جان من از اوست و حتی سر و فکر من هم از اوست.

هوش مصنوعی: ای کاش تو همراهم بودی و داشته‌های زیادی مانند اسماعیل، با زیبایی و شجاعت زیاد.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را در راه او sacrificed کردم و موی او را با خاک و خون آغشته کردم.

هوش مصنوعی: ای همسایگان عزیز، بیایید دور هم جمع شویم، زیرا من روز عید قربان را به شکل رایگان و بدون هزینه پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای دوستان، برای من این عید به این شکل بسیار خوشایند و مبارک شده است، همچنانی که هیچ‌کس در این جهان عیدی مانند این را تجربه نکرده است.

هوش مصنوعی: دل غمگین من اکنون شاد شده است؛ زیرا فصل عید فرارسیده و این موجب خوشحالی من است.

هوش مصنوعی: برو ای چوب کهنه و بی‌فایده، ای تنبل و بی‌عمل، کاش می‌توانستی از طرف خدا به من دستور و راهنمایی بدهی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خنجر تیز من را دیدی و سر فرزندم در دستان من بود.

هوش مصنوعی: موهای او را به دور دست خود پیچیدم و آن گردن نرم و زیبا را بریدن گرفتم.

هوش مصنوعی: بدن او را که در خون فرورفته دیدم، سپس شمشیر خود را بوسیدم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم که پسرم زندگی خوبی داشته باشد و این نوع زندگی است که به پایداری و استمرار نیاز دارد.

هوش مصنوعی: آب حیات در لبه این خنجر نه، این لبه خنجر همان جوی کوثر نیست.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که در مسیر زندگی ابدی، چیزی که به نظر می‌رسد کشتن باشد، در واقع همان زندگی حقیقی است و نشان‌دهندهٔ ادامهٔ حیات و تحول است.

هوش مصنوعی: او این را گفت و در را به‌روی خانه بست و سپس اهرمن را نیز شکست و رفت.

هوش مصنوعی: وقتی آن شخص ناپاک از هاجر ناامید شد، به خاطر غفلتش به سوی ابراهیم شتافت.