1-مصرع دوم بیت 43 به شکل «تا جدایی افکند تا در میان» نا مفهوم است؛ شکل درست آن به استناد نسخه خطی مجلس به شمارۀ ثبت 5379 «تا جدایی افکنْدتان در میان» می‌باشد.

2-تکرار «پیوندی به او» در مصرع دوم بیت 43 غیر منطقی و نابجا بوده و قافیه را به هم می‌زند. شکل درست این مصرع–به استناد نسخۀ خطی مجلس–عبارت است از «بگسلی از جمله دل بندی به او».

3-مصرع نخست بیت 44 به شکل «آن غیور است آن غیور پرده دار» انسجام ندارد. شکل درست آن به استناد نسخۀ خطی مجلس، عبارت است از «هان غیور است آن نگار پرده‌دار».