هوش مصنوعی: می‌گوید که در مسائل مهم و پیچیده، بین دو حالت متفاوت قرار داریم و نباید فقط به کلام من گوش دهی؛ بلکه باید به نشانه‌ها و خبرهایی که به تو می‌رسد توجه کنی.

هوش مصنوعی: آنچه درون خانه است، به صاحبش شباهت دارد؛ چه زیبا باشد و چه زشت.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در خانه یک فرد بافرهنگ وجود دارد، همانند خود آن فرد بافرهنگ است.

هوش مصنوعی: وجود انسان مانند آن است که ای عزیز، نه فقط وجود خالص است و نه صرف عدم. به عبارت دیگر، انسان حالت میانه‌ای دارد که نه کاملاً موجود و نه کاملاً ناپدید است.

هوش مصنوعی: وجود و عدم در هم آمیخته‌اند و در این دو حالت، طرح و نقشی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در زندگی موضوعی وجود دارد که بین وجود و عدم قرار دارد. من نمی‌دانم آن موضوع چیست، اما وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر این جهان و هرچه در آن است وجود دارد، پس چرا آن را فنا و نابود شدن می‌نامیم؟ و اگر هیچ نیست، پس این همه هیاهو و سر و صدا از کجا سر برآورده است؟

هوش مصنوعی: علم واقعی همان علمی است که خداوند و صاحب جلال دارد، نه هر دانشی که به نام علم شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: نادانی هم نادانی نیست، ای عزیز. آنچه که او پیش از آموختن دارد، همان چیزی است که نمی‌توان نادانی‌اش نامید.

هوش مصنوعی: موضوعی وجود دارد که نه به دانش و نه به نادانی مربوط می‌شود. هر چیزی که بخواهی بگویی، کار راحتی است.

هوش مصنوعی: بدان که قدرت و اختیاری که بر دهان متکبران و ظالمین داری، مانند فشردن پنبه است.

هوش مصنوعی: اختیار او بستگی به دانسته‌هایت دارد، یعنی ویژگی‌های موجود در عالم را شامل می‌شود.

هوش مصنوعی: توصیف حالت و ویژگی‌های تو چگونه است؟ در واقع، توصیف کردن چیزی که در تضاد با خود باشد، حقیقت ندارد و نمی‌تواند واقعیت را بیان کند.

هوش مصنوعی: قدرت، علم، زندگی و اختیار را می‌توان به عنوان نشانه‌هایی از وجود او به حساب آورد.

هوش مصنوعی: تمامی امور تنها در دو دسته قرار می‌گیرند و ارتباطشان با توصیف موجوداتی است که هم می‌توانند بسیار دور از ذهن و خارق‌العاده باشند (مانند عنقا) و هم می‌توانند بسیار عادی و بی‌اهمیت (مانند مگس).

هوش مصنوعی: ای برادر، آیا می‌دانی که قدرت واقعی چیست؟ اینکه اختیار و کنترل در دست تو باشد.