هوش مصنوعی: بگو پدرم تا به من سرمایه بدهد، نگاه کند که من چگونه در حال افزایش دارایی‌ام هستم.

هوش مصنوعی: وقتی مرد راست گو این را از پسر شنید، تصمیم گرفت تا به نزد آن دوست برود.

هوش مصنوعی: او درباره حال و روز پسر صحبت کرد و اطلاعات و رازی از این دست را با او در میان گذاشت.

هوش مصنوعی: گفتم با او من نمی‌توانم ببینم، زیرا عقل و درک من به پرده‌ی حریم و ناموس ما آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: او به دوست راستین خود گفت: من نمی‌توانم کسی را به این شکل ببینم.

هوش مصنوعی: از پیشانی او حکمت و دانش نمایان است و هر چیزی که باشد، بر اساس اصول پدرانش است.

هوش مصنوعی: از این رو، آن پادشاه نبی فرمود: بدانید که فرزند، راز و رمز عمیقی دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ویژگی‌های پدر در فرزند به وضوح قابل مشاهده است، درست مانند آبی که در چشمه جریان دارد و به راحتی می‌توان آن را دید.

هوش مصنوعی: چهره‌ی کسی که اهل روم است مانند نور ماه زیباست، اما چهره‌ی کسی که از زنگی‌هاست، مثل قیر سیاه و تیره است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در جایگاه والایی قرار دارد، او را پدر خود بدان و به او بگو که خوشبختی را با خود ببرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که سجین در مورد او باشد، پدرش نیز دچار مشکل و عذاب است. بیچاره، چه دردسری دارد!

هوش مصنوعی: اگر چنین باشد، ای مجتبی، پس جبر وجود دارد و آن یعنی کفر و اشتباه.

هوش مصنوعی: اگر پدر در کارهای خوب و بد مستقل باشد، پس او می‌تواند تأثیرات جبر را هم به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اما اگر بگویم که پدر من در این کار دخالت دارد، هرگز فکر نکنم که ادعا یا قول من نادرست باشد.

هوش مصنوعی: هرچه از پدر گفته می‌شود، نشانه‌هایی در ساختمان و در نسل‌های زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بنابراین پدر نیز باید در کارهای خوب و بد فرزندش شریک باشد.

هوش مصنوعی: در این سفر همراهی دارم که وجودش در کنار من را بهتر و شفاف‌تر از تو می‌شناسم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که او بهانه‌ای برای دوری از من دارد، وگرنه این پسر زیبا واقعاً ارزشمند است.

هوش مصنوعی: شاید این تلاش و زحمتی که می‌کشی، باعث شود این فرد ناپسند زیبا و دلپذیر به نظر بیاید.

هوش مصنوعی: باد صبا با وزش خود غنچه را به خنده درمی‌آورد و این نشان از نیکی و خوبی کسانی دارد که در کنار ما هستند.

هوش مصنوعی: هرگاه تو خواسته‌ای داشته باشی، من نیز آماده‌ام تا بهترین کمک را به تو بکنم و به گونه‌ای عمل کنم که ارزش و مقامم از سایرین بیشتر باشد.

هوش مصنوعی: پس پسر را صدا زد و به او پولی معادل سی هزار درهم داد تا از اعتبار او استفاده کند.

هوش مصنوعی: او نصیحت‌ها را به طرز بلندی به او انتقال داد و گوش او را با حکمت‌های ارزشمند پر کرد.

هوش مصنوعی: آن پسر به سمت مرز روم حرکت کرد و به سوی شهر ارزان روم رفت.

هوش مصنوعی: در زمان وداع با دوستان وطن، از هر کدام پرسید چه چیزی از من انتظار دارد یا چه خواسته‌ای از من دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی هر چه بگوید، من هم به او وعده می‌دهم که همان را برای تو تهیه خواهم کرد.

هوش مصنوعی: یک معلم حمامی به نزد خواجه آمد، او را بوسید و به درون لباسش برد.

هوش مصنوعی: خواجه می‌گوید که در این سفر چه چیزی از او می‌خواهی، او را به‌گونه‌ای می‌برم که بدون هیچ آسیبی و زیانی باشد.

هوش مصنوعی: کسی به دیگری می‌گوید که یک جفت بوق حمام بیاور. دیگری از او می‌پرسد که قیمت آن در اینجا چه‌قدر است.

هوش مصنوعی: او گفت اگر جوان عزیزم، ده درم به من برسانی، من یک جفت خری می‌خرم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و آقایش به او خداحافظی کرد و به سوی خوشبختی رفت.

هوش مصنوعی: برای سفر به دشتستان، بار خود را در آن سرزمین باز کردم.

هوش مصنوعی: او در هر گوشه می‌چرخید و چشم می‌گشود تا ببیند از کجا می‌تواند بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: روزی اتفاقی پیش آمد که او به کنار دریا رفت و در آنجا توقف کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که به دور و بر نگاه می‌کنم، انبوهی از چیزها را می‌بینم که مانند تلی از خاک بر روی هم انباشته شده‌اند، گویی که باری سنگین بر دوش کوهی سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: سؤال کرد که این چیزها چیست، غلام جواب داد که بله، این صدا به خاطر بوق گرمابه است.

هوش مصنوعی: موج‌های دریا در کناره جمع می‌شوند و در این جا کنار هم انبار می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی این حرف‌ها را از آن مرد شنید، یاد مرد حمامی و بوق افتاد.

هوش مصنوعی: او آمد و از انباردار پرسید: عزیزم، بوق جفتی‌ات چند است؟

هوش مصنوعی: او گفت که هر ده تا از آن چیزها را یک درم می‌فروشد، اما خودش کمتر از آن مقدار را می‌خرد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی آن فرد باهوش و دانشگاهی این صحبت را شنید، به عمق فکر خودش رفت و به تعمق و تأمل در آن اندیشید.

هوش مصنوعی: در محاسبه‌ی سود و زیان، او به طور کامل غرق شده است و سودش به اندازه‌ای زیاد شده که از سر تا پا دچار تغییر و تحول شده است.

هوش مصنوعی: هر شب مشغول بررسى و حساب کردن دفتر سرمایه است و این ماجرا به مانند کتابی بزرگ و مهم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: شخصی می‌گوید که ده جفت را به قیمت یک درهم می‌خرد و سپس به قیمت ده درهم یکی از آن‌ها را می‌فروشد.

هوش مصنوعی: این شخص در زندگی‌اش به اوج موفقیت و خوش‌شانسی رسیده است و بر همین اساس، باید به او تبریک گفت.

هوش مصنوعی: من برای خودم دهمی گرفتم که از صد بدست آمده است، و از هر یک نود برایم باقی ماند.

هوش مصنوعی: تو این را گفتی و با انرژی از جایت حرکت کردی و در حالتی شاداب به دور خود رقص کردی.

هوش مصنوعی: شما دوباره نشسته‌اید و در حال تفکر و محاسبه هستید. به خاطر شادابی آن شب، خواب از چشمانتان رفته است.

هوش مصنوعی: صبح که شد، از خانه خارج شد و بر خود آیات قرآن را خواند.

هوش مصنوعی: آنگاه که از نگاه‌های حسود در امان باشیم، هیچکس نمی‌تواند به ما زیانی برساند و در این شرایط، موفقیت‌های بزرگ به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: هرگز نگذار کسی از این موضوع اطلاع پیدا کند، پیش از آنکه او تصمیم به رفتن به باغ بوقلمون بگیرد.

هوش مصنوعی: او گفت که با او سی هزار [پیشامد] است و هر یک از آن‌ها ده برابر است، که در نتیجه به سیصد هزار می‌رسد و بیشتر از این‌ها نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی باید تلاش کند تا به آنچه که می‌خواهد برسد؛ برای رسیدن به اهداف بزرگ، باید از سختی‌ها و موانع عبور کرد و به جایگاه مناسب دست یافت.

هوش مصنوعی: یک شتر برای کرایه گرفتن بوق حمام از شتران، صد درهم پرداخت کرد و بارش را روی دوش گذاشت.

هوش مصنوعی: پس از نوشتن نامه‌ای، به سوی پدرش رفت و او را از این تجارت آگاه کرد.

هوش مصنوعی: اینست که او بر افروخته است و درهمی را به قیمت بسیار بالا می‌فروشد، در حالی که برای نگاه بدی که به شتر دارد، به راحتی از کنار آن عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: زودتر نامه‌ات را بفرست تا من هم بتوانم دوباره بوق بزنم و پیامت را به دیگران برسانم.

هوش مصنوعی: اگر خبر بپیچد، می‌ترسم که تاجران به دنبال او بیفتند و به سمت بوق و کان او هدایت شوند.

هوش مصنوعی: یک مرد باهوش و با نفوذ در دیلم نشسته و در خانه‌اش، صدای دلنشینی به گوشش می‌رسد که خبر از خوشحالی و آرامش می‌دهد.

هوش مصنوعی: پیامی از یک قاصد رسید که از دور در راه می‌آمد. در دستش نامه‌ای بود و لباس‌هایش سیاه بود.

هوش مصنوعی: از ابتدا تا انتهای وجود او، ویژگی‌ها و خوبی‌هایش را به طور کامل و بی‌وقفه شرح می‌دهم.

هوش مصنوعی: خواجه از خانه بیرون آمد و چه ببیند؟ رنگ و رویش تغییر کرده و هوش از سرش پریده است.

هوش مصنوعی: در قزوین، شتران به وفور در کوچه‌ها، بازار و میدان حضور دارند و به نظر می‌رسد که فضای شهر به شدت شلوغ و پر از شتر است.

هوش مصنوعی: در کوچه‌ها صداهای مختلفی به گوش می‌رسد، مانند شلیک بوق و ناله‌ها، و فضای کوچه پر از همهمه و سر و صدا است.

هوش مصنوعی: مسافران و باربران در جستجوی آقا هستند و آقاهایی که نیازمندند دنبال هر کسی می‌گردند که بتواند به آنها کمک کند یا شرایط خوبی را فراهم کند.

هوش مصنوعی: یکی به دنبال خوراک و علوفه است، دیگری به دنبال خواب و آرامش، و این درگیری‌ها و تلاش‌ها هر کدام به نوعی وجود دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به بار سنگینی دارد که بر دوش شترها وجود دارد و در عین حال به جستجوی حصاری برای محافظت از آن بار می‌پردازد. به عبارت دیگر، به تلاشی برای پیدا کردن مکانی امن و مناسب اشاره دارد، جایی که می‌توان بار را از زیر فشار رها کرد و آرامش یافت. این مفهوم می‌تواند به تلاش برای غلبه بر مشکلات و چالش‌های زندگی نیز تعبیر شود.

هوش مصنوعی: آقای ما باید زود به خانه برگردد، پس باید پول را سریعاً آماده کنیم تا اجاره را پرداخت کند.

هوش مصنوعی: سیصد نفر ساربان وجود دارند که گرسنه‌اند و نه غذایی دارند و نه شبی را به سر کنند.

هوش مصنوعی: ای خواجه، بگو راه میخانه کجاست؟ دیگر کسی در آن جا نیست و همه چیز خالی و بی‌ثمَر شده است.

هوش مصنوعی: خواجه به حالتی حیرت‌زده و گیج مانده است، مانند الاغی که در گودالی گرفتار شده و نمی‌داند چگونه از آن بیرون بیاید، در حالی که بر دوش او بار سنگینی از مشکلات و مسئولیت‌ها است.

هوش مصنوعی: کسی را فرستاد و خواست که آن شخص صادق و درستکار بیاید. هنگامی که او رسید، گفت: ای دوست مهربان.

هوش مصنوعی: بیا و ببین چقدر آن فرزند رشد کرده است و چگونه به دامان من وابسته شده است.

هوش مصنوعی: مادر یکی از افراد نادان به او نمی‌گوید که کی صدای بوق را در دیلمان می‌فروشد.

هوش مصنوعی: اگر در جهان، به مدت شصت سال، صدای بوقی همه جا شنیده شود، این به یک عادت تبدیل خواهد شد.

هوش مصنوعی: او این را گفت و شترها را به دشت برد، در بیابان صداهایی مانند بوق به گوش رسید و سپس به عقب برگشت.

هوش مصنوعی: برادر، با ما صادق و واقعی است، زیرا این حقیقت، جوهر زندگی ماست.

هوش مصنوعی: تمام کارهای نیک ما در این دنیا مانند صدای بوق حمام است که در دیلمان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: آموخته های ما همچون صدای بیهوده و ناپسند هستند، ای وارث پس از عمر ما، آنچه که از دست رفت ارزش واقعی ندارد.

هوش مصنوعی: ما متأسفانه عمر خود را بیهوده صرف کردیم و نتوانستیم ارزش آن را که چه اندازه گرانبها است، درک کنیم.

هوش مصنوعی: ما همه چیز را به کسی دادیم و او هم جواب ما را گرفت. در اینجا صحبت از این است که نوازندگی نی در صبح، به هیچ کار نمی‌آید.

هوش مصنوعی: بوقی که به صدا در می‌آید، نشانه‌گر علم‌هایی است که هیچ نتیجه و فایده‌ای ندارند، مانند دریاهایی که درب ندارند و ابرهایی که باران نمی‌ریزند.

هوش مصنوعی: برخی افراد با تصور و حدس‌های خود، به دنبال توضیحات علمی و منطقی می‌گردند و از این نتایج در بیان و تحلیل مسائل استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به این مضمون به زبان ساده صحبت کنیم، می‌توان گفت: برخی از افکار و تصورات، مانند زخمی از یک غول هستند که باعث ایجاد ترس و تردید می‌شوند. تلاش برای اثبات یا رد این افکار، مانند مبارزه با این زخم‌هاست که نیاز به استدلال و تفکر صحیح دارد.

هوش مصنوعی: ما به طور ظاهری به عبادت و پیروی از آداب مذهبی مشغولیم، اما در حقیقت این‌ها تنها ابزارهایی هستند که ما را از حقیقت دور می‌کنند.

هوش مصنوعی: این بوق که به آن اشاره شده، نماد عادتی است که ما هر روز به آن مشغول هستیم، مثل نماز و روزه که به شکل روزمره برایمان تکرار می‌شود. به نوعی، این فعالیت‌ها بهRoutine تبدیل شده و شاید معنای عمیق‌تری را از دست داده‌اند.

هوش مصنوعی: زمان کمی در اختیار داریم، ای فرزند! هوشیار باش و در لحظات حساس آماده باش.

هوش مصنوعی: این دندان‌های جزئیات را بشوی و تمام این صفحات را از هم جدا کن.

هوش مصنوعی: به دستتان تسبیح و سجاده را در آب بشویید و آن‌ها را از آلودگی نفاق و فریب پاک کنید.

هوش مصنوعی: اگر نماز و روزه به این شکل است، پسرم، شرم کن و این کارها را برای خداوند نکن.

هوش مصنوعی: علم واقعی تنها در آگاهی و فهم اهل بیت وجود دارد و بقیه علوم به نوعی نامفهوم و بی‌محتوا هستند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از آن‌ها به تو می‌رسد را یاد بگیر، و هر چیز دیگری را فراموش کن.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز جهل و گمان وجود ندارد؛ اگر از آنچه نادرست است چیزی شنیدی، درباره‌اش صحبت نکن.

هوش مصنوعی: ای پسر، از علم جزئی و محدود دوری کن، چرا که یک لحظه حیرت و شگفتی بهتر از دریای وسیع علم است.

هوش مصنوعی: هر دانش و علمی که باشد، انسان را در حیرت و شگفتی فرو می‌برد. هرچقدر که فرد دانشمندتر باشد، بیشتر دچار حیرت خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به عبادت و اطاعت پردازی، ابتدا باید اخلاص را جستجو کنی. باید هم ظاهر و هم باطن خود را پاک کنی.

هوش مصنوعی: برادر، باید با درد کنار بیایی، اگر نه بهتر است بی‌خود و بی‌هدف نشینی و وقت را هدر ندهی.

هوش مصنوعی: اگر کسی به راستی بخواهد، دلی برای درد و رنج ندارد؛ زیرا زن در مسیر دین این مرد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف و اشتیاق واقعی، انسان باید شور و شوق داشته باشد و با جدیت کار کند. در غیر این صورت، او تنها در یک مکان محدود و بی‌فایده خواهد ماند و از استعدادهایش به درستی بهره‌برداری نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به شوق و علاقه چیزی در دل نداشته باشد، نمی‌تواند به درستی زندگی کند، و این نشان می‌دهد که او از وجود احساسات و عواطف خالی است.

هوش مصنوعی: ای کاش صدای دل‌درد من زودتر به گوش برسد، که تا کی باید در کنار زنان بمانم و خبری از مردان نیست.

هوش مصنوعی: من تنها مانده‌ام، ای خدا، آیا کسی هست که رازهایم را بفهمد و با من همراه باشد؟

هوش مصنوعی: ای خدا، آیا کسی هست که با او لحظاتی تنها بنشینم و صحبت کنم؟

هوش مصنوعی: من در کنار تو، در دشت و دل بی‌خبر از دنیا، داستان‌ها و افسانه‌های زندگی را به اشتراک خواهم گذاشت.

هوش مصنوعی: ما در میدان جنگ به یک رزمنده قوی و توانمند نیاز داریم تا بتوانیم با هم نیروهایمان را جمع کنیم و در یک لحظه، دشمن را شکست دهیم.

هوش مصنوعی: با هم چنگ در چنگ هم بزنیم و لرزه‌ای به زمین بیندازیم که رستم هم به لرزه درآید.

هوش مصنوعی: ای خدا، از میان این آدم‌ها یک گوشه‌ای به من بده تا بتوانم دور از آن‌ها باشم و آرامش پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من عزم جدی دارم که مردم را در اوج فعالیت و کوشش قرار دهم و به همین منظور بر دلق و لباس خودم تأکید دارم.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال عزت و احترام هستی، باید گوشه‌نشینی و تنهایی را انتخاب کنی. عزت و گوشه‌نشینی در کنار یکدیگر قرار دارند و به هم مرتبط‌اند.

هوش مصنوعی: اگرچه او از جمع دور است و جدا زندگی می‌کند، اما خودش را نجات داده است و در این میان، درویشی از او چیزی به دست نیاورده است.

هوش مصنوعی: اما در گفت‌وگو، چرا هر لحظه از تو صد نفر نابینا ببرمیداری، اگر خود آگاهی و بصیرت داشته باشی؟

اگر یک نابینا را از چاه بیرون بیاوری، بهتر از آن است که خودت را تا بالای آسمان بالا بکشی.

اگر نیاز بیچاره‌ای را برآورده کنی، بهتر از آن است که چهل بار سی‌پاره بخوانی. (سی‌پاره اشاره دارد به هریک از سی جزء قرآن)

هوش مصنوعی: اگر یک مسلمان را راضی کنی، این کار ارزش بیشتری دارد تا اینکه سال‌ها راهی را به سوی حرم طی کنی.

هوش مصنوعی: اعمال و فرمانبرداری‌های ما با هزار مشکل و آسیب مواجه است، چرا که اساس و پایه‌ی آن نزدیکی و نزدیکی به خداوند است.

هوش مصنوعی: انسان باید از هر نوع دورویی و ظاهر سازی دور باشد و تمام وجودش را با پاکی و صفا پر کند.

هوش مصنوعی: هر بخشی از عالم به قوانین و احکام خاصی وابسته است و در آن هزاران چالش و مشکل و همچنین دام‌های فراوانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اما برای مؤمنان، تلاش و کوشش در زندگی باعث می‌شود که دل‌هایشان را از غم‌ها پاک کنند و از خود مراقبت نمایند.

هوش مصنوعی: هر نوع شادی که وجود دارد، مربوط به خود آن دولت است و به هیچ‌گونه وابستگی به پاکی یا نزدیکی به دیگران ندارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در راه نزدیکی به خداوند و انجام عمل نیکی تلاش کند، پاداش او بی‌حساب و فراوان خواهد بود.

هوش مصنوعی: راه حل کردن مشکلات بیچاره‌ها، نشان از برقراری و تداوم قدرت و اقتدار است.