هوش مصنوعی: گفت که من بختی دارم که نه به خاطر خودم، بلکه به خاطر خداوند جهانی است.

هوش مصنوعی: هرگاه دستم را بر خاک بگذارم، اینچنین دست من می‌تواند گوهرهایی از زمین بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: دستش را دراز کرد و مشت خاکی برداشت تا به تمثیل اشاره کند، نه به خاطر شگفتی.

هوش مصنوعی: انگشتر شاه به شکل واضحی نمایان شد، مانند خورشیدی که از میان آسمان بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: شاه از جا پرید و انگشترش را برداشت و گفت: من خریدار خرمای تو هستم.

هوش مصنوعی: پس بابت یک دینار، او پنج دینار دیگر به خاطر لطف و محبتی که دارد، به او می‌دهد.

هوش مصنوعی: تاجرزاده به دوستش گفت که سرنوشت من نیز مانند او از وفاداری برخوردار است.

هوش مصنوعی: از دانش و مهارت خود نپرس؛ من همواره با احتیاط و ترس، طلا را به خانه می‌آورم.