هوش مصنوعی: این دعا می‌تواند نجاتی باشد از مشکلاتی که رضاش به وجود آورده است. ای دعا، بر ما و سرنوشت ما سایه‌گستر باش.

هوش مصنوعی: هر کس که در مسیر شناخت و محبت به خداوند قرار دارد، تلاش برای رسیدن به مقام و جایگاه را فراموش کند، زیرا این تلاش برای او بی‌فایده و ممنوع خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل کسی که در رضایت خدا خوشحال شده باشد، از غم‌های این دنیا و آن دنیا رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: هر کاری که او بخواهد، به طور مطلوب انجام می‌شود و همه چیز در خدمت رضایت اوست، حتی خورشید و ماه نیز.

هوش مصنوعی: اسب‌ها نیز بر وفق خواسته او در حرکتند و هفت آسمان بر طبق اراده‌اش در گردش‌اند.

هوش مصنوعی: بادها به خواسته او حرکت می‌کنند و ابرها در هر سمتی که او بخواهد می‌روند.

هوش مصنوعی: هر کسی به خاطر آرزوها و خواسته‌هایش می‌میرد و زندگی‌ها نیز همگی در مسیر رسیدن به آن خواسته‌ها سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: چون او می‌داند که این دنیا تحت کنترل و سلطه‌ی اوست و همه چیز در دست اوست.

هوش مصنوعی: باران با اراده و تصمیم آسمان نمی‌افتد و هرچند که به نظر می‌رسد نازک و بی‌اهمیت است، ولی نسبت به خواست بزرگ و اراده‌ای که آن را به وجود آورده بی‌اعتناست.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند بدون اراده و خواست او حتی یک نفس هم بکشد.

هوش مصنوعی: فقط به اراده و حکم او کسی نمی‌میرد و هیچ‌کس بدون خواسته او لقمه‌ای نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: اگرچه برخی افراد نیاز و احتیاج به او دارند و برخی دیگر خود را بی‌نیاز از او می‌دانند، در هر حال این حقیقت را درک کن که این وابستگی هیچ‌گاه قابل انکار نیست، چه بینا باشی و چه کور.

هوش مصنوعی: هر کسی در زندگی عزیزانی دارد، اما باید بدانیم که همه چیزهایی که به آنها می‌دهیم یا از آنها دریافت می‌کنیم، در نهایت ممکن است ارزش چندانی نداشته باشند.

هوش مصنوعی: همه اجزای وجود از او تشکیل شده‌اند؛ حتی سر و دست و پا، همه چیز به او وابسته است و از او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عزت و ثروت و نعمت از اوست، و همچنین ذلت و رنج و سختی نیز از او به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: تمام آلام و مشکلات از اوست و همچنین تمام چاره‌ها و درمان‌ها هم به او بازمی‌گردد. او منبع زندگی و زیبایی‌هاست، و حتی ناگواری‌ها و تلخی‌ها نیز از او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه بگویم، زیرا هر چه بگویم در حیطه شمارش نمی‌گنجد. همه چیز، هر آنچه که وجود دارد، از کارکرد خالق ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که بنده در خوشنودی و خشنودی خداوند غرق می‌شود، هیچ چیزی را برای خود نمی‌طلبد.

هوش مصنوعی: انسان در حال مستی و غرق در لذت‌های دنیوی، خود را نمی‌بیند و تنها به دنبال حقیقتی می‌گردد که فراتر از خود و دیگران است، مانند جست‌وجویی برای یافتن بزرگترین و والاترین وجود.

هوش مصنوعی: چون او می‌داند که جهان چگونه است، همه چیز در خدمت او قرار دارد و جهان به طور کامل تحت فرمان اوست.

هوش مصنوعی: عالم به خواست او برپا شده و هر چیزی که وجود دارد، برای او لذت‌بخش است و موجب حیات او می‌شود.

هوش مصنوعی: فقر و پستی او مانند شکر و شیرینی است که در واقع زخم و بیماری او را می‌پوشاند، همان‌طور که لباس‌های گران‌قیمت و زیبا (مانند سندس و دیبا) ظاهری زیبا دارند اما نمی‌توانند دردهای درونی را پنهان کنند.

هوش مصنوعی: زندگی و مرگ او هیچ تفاوتی نداشت و او به درد بی‌درمان خود بی‌توجه بود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هر دو وضعیت، زخمی که بر سر شخص است و تاجی که بر سر دارد، به نوعی با هم یکی هستند. همچنین، در گلوی او هم لقمه‌ای و هم نشتر (تیغ) وجود دارد که نشان‌دهنده تضاد یا دو گانگی و وضعیت دشواری است که او در آن قرار دارد. در واقع، این فرد در شرایطی پیچیده و دردناک به سر می‌برد که هم احساس شوق و هم رنج را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر همه فرزندان او بمیرند، او خواهد خندید و خواهد گفت که قربان او شوم.

هوش مصنوعی: اگر همه‌ی ملک و دارایی‌اش از بین برود، او همچنان به باد می‌گوید که آنها هم قربانی شاه باد هستند.

هوش مصنوعی: انسان نه به دنبال بهشت است و نه به نعمت‌ها، او نه از آتش دوزخ ترسی دارد و نه بیمی از آن.

هوش مصنوعی: آرامش او در رضایت خداوند است، چه در آتش دوزخ باشد و چه در بهشت همیشه.

هوش مصنوعی: پس چرا کسی دعا می‌کند و از خداوند درخواست می‌کند، اگر می‌داند که سرنوشت و قضای او از پیش تعیین شده است؟

هوش مصنوعی: مگر اینکه کسی مثل او دعا کند، خواسته‌ها و درخواست‌های او از ناتوانی و نیاز به دعاهایش نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که او از سر ناچاری و مشکل دعا می‌کند، چگونه می‌تواند این نقص و زاری را جستجو کند؟

هوش مصنوعی: دعا کردن با ناله و زاری در طول روز و شب، نشانه‌ای از ناتوانی و نیاز انسان به کمک و رحمت الهی است. این حالات بر اثر مشکلات و دغدغه‌های زندگی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر دعا و ناتوانی به درگاه خداوند می‌برد، پس چه نیازی به خواسته‌اش دارد؟

هوش مصنوعی: موضوع این است که انجام دادن فرمان او، همانند طبیعت و ذات اوست.

هوش مصنوعی: اگر کسی دعا کند و آن دعا از قلبش بیان نشود و فقط به طور ظاهری و شبیه به گدایی باشد، مسلماً مستجاب نخواهد شد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به خداوند نسبت داده شود، در حقیقت چیزی جز درخواست و نیازمندی به او نیست. هیچ چیزی نمی‌تواند خود را مستقل از او نشان دهد.

هوش مصنوعی: در دعا می‌گوید که ای دوست گرانقدر، من هیچ چیز جز می را نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: من هیچ خواسته‌ای جز این ندارم که تو را بپرستم و فقط به درگاهت بیفتم. من همواره خَدمتگزار و نیازمند تو هستم.

هوش مصنوعی: از من کسی طلب گدایی کرد، ولی من فقط برای دریافت نان و حلوا گدایی نمی‌کنم.