هوش مصنوعی: من هم مانند قهرمانان بزرگ هستم، همان‌طور که در اینجا من دارای ویژگی‌های ممتاز و دلیرانه‌ام و در عرب هم ولی و پیشوای قوم خود هستم.

هوش مصنوعی: زمانی که خالق جان را خلق کرد، آن را به همراه زیبایی، شادابی و روشنایی آفرید.

هوش مصنوعی: با تمام خودکفایی و بی‌نیازی، در شادمانی به دور از غم و رنج زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: کنگر در ایوان غیبی که دارد، به شکلی نمادین به زمان و مکان طعنه می‌زند و بر آن ها کنایه می‌زند.

هوش مصنوعی: او در اوج حال و احساس غرق شده بود و از شادی و سرور، شش جهت را پر کرده بود؛ به طوری که فرشتگان به حال او غبطه می‌خوردند و می‌خندیدند.

هوش مصنوعی: روزی خداوند به من چنین گفت: ای روح پاک و مقدس، تو کیستی؟

هوش مصنوعی: روح به دو صد ناز و لطافت گفت: تو بگو من کیستم، ای صاحب جلال!

هوش مصنوعی: می‌خواهم به تو نشان دهم که کیستی، تا خودت ارزش و ماهیت خود را بشناسی.

هوش مصنوعی: او با بدنش به جمع درد و مشکلات این عالم پیوست.

هوش مصنوعی: به خودت زمان بده و در خودت تعمق کن، بعد از آن می‌توانی به دنیای بیرون بازگردی.

هوش مصنوعی: او به اینجا آمد و با خود هزاران درد و غم را به همراه آورد که یکی پس از دیگری به او هجوم آورده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که کودک بود، نه پا داشت نه دست، نه می‌توانست راه برود و نه توان نشستن داشت.

هوش مصنوعی: در قنداقه‌ای محبوس و با بند و زنجیر، در میان فضولات خود غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: در ایام روز و شب، بارها و بارها گریه کردی تا اینکه توانستی اندکی از شیرین‌کام زندگی را بچشی.

هوش مصنوعی: زمانی که فرد به بزرگسالی و استقلال می‌رسد، دیگر نمی‌تواند از چنگال سختی‌های زندگی رهایی یابد.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم بگویم در این دنیا چه تجربه‌ای داشته‌ام، خود تو بهتر می‌دانی که چه دشواری‌هایی را پشت سر گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: روزی زمانی اتفاق افتاد که یوسف و گرگ در یک لباس مشترک بودند و از لحاظ ظاهر و وجود با هم یکی شده بودند.

هوش مصنوعی: چه بلایی بر سر او آمد از این همدستی، که برای هیچ بیچاره‌ای همان سرنوشت نباشد.

هوش مصنوعی: شخص به طور کامل در آلودگی و کثافت غوطه‌ور است و از سر تا پا در نجاست و زباله قرار دارد.

هوش مصنوعی: اطراف او را ترس و نگرانی فرا گرفته است و صدها نیاز او در حال چرخش و گشت و گذار به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: ناتوانی و حقارت مانند دامن گسترده‌ای، ارتش بیماری‌ها را دور خود جمع کرده است.

هوش مصنوعی: در بغل خود کیسه‌ای پر از چیزهای ناخوشایند حمل نکن که باعث آلودگی و ناخوشی می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی سرو با دلربایی خود، گردن را می‌خارد و در مواقعی دیگر، با زیبایی خود، صورت را می‌شوید.

هوش مصنوعی: گاهی در مسیر زندگی، انسان‌ها به مسائل و چالش‌های کوچک و بی‌اهمیت نیز برخورد می‌کنند. مانند یک شخص که ممکن است با حشرات ریز یا مشکلات جزئی دست و پنجه نرم کند. این نشان می‌دهد که در کنار مسائل جدی، افراد باید همواره با مشکلات جزئی نیز مواجه شوند.

هوش مصنوعی: مقصود آن است که انسان در این دنیا به شناخت خود می‌رسد و پس از آن، علم و دانش به عنوان راهی برای پیشرفت و تعالی او نقش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: روح پاک و آزمایش شده، از پلیدی‌ها و دردهای جسمی رها شده است.

هوش مصنوعی: خدا به او فرمود که از آزمایش من دور نیستی، ای روح، با وضوح و به روشنی نشان بده.

هوش مصنوعی: با وجود هزاران ضعف، ترس و ناامیدی، روح خاکی و بی‌ارزش از خجالت سرش را پایین انداخته و سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: تو پروردگار زمین و خالق آسمانی، صاحب عظمت و بزرگی هستی.

هوش مصنوعی: تو تنها و لایزال هستی و پادشاهی که هیچ نظیری ندارد.

هوش مصنوعی: تو ای پروردگار بزرگ من، من تنها یک بنده فقیر و ذلیل تو هستم.

هوش مصنوعی: من بنده‌ای ناتوان و شرمسار هستم که در سختی و ذلت به سر می‌برم و از خاک و فروتنی خویش خجالت‌زده‌ام.

هوش مصنوعی: مسکین زیر سایه ظلم، درد و سختی‌های زیادی را تجربه کرد و رنج و عذاب زیادی را دید.

هوش مصنوعی: اگر لطف خداوند شامل حال او نمی‌شد، تا ابد در زندان و چاه گرفتار بود.

هوش مصنوعی: او با نادانی و جهل خود قدم به جلو گذاشت و از کوه و آسمان عبور کرد.