هوش مصنوعی: شبیه آن دیو خطرناک و کشنده است که از مرز خود گذشته و به تجاوز و آزار دیگران پرداخته است.

هوش مصنوعی: انسان وقتی از مرزهای خود عبور کند و به غرور یا خودخواهی دچار شود، دیگر نمی‌تواند به درستی به وظایف و تعهداتش عمل کند.

هوش مصنوعی: به خاطر غیرت و شرافتش، همه وجودش در آتش حسرت و لعنت می‌سوزد.

هوش مصنوعی: از دنیای ملائک طرد شد و در زمین به ذلت و حقارت افتاد.

هوش مصنوعی: سال‌های زیادی در آسمان گذشته است، و در واقع قامت او با ماه و خورشید در تضاد است.

هوش مصنوعی: تو به توانی که داری، به آسمان پرچم توحید را برافراشته‌ای و با فرشتگان، از قدرت و عظمت خود سخن گفته‌ای.

هوش مصنوعی: چون او سجده‌ی آدم را نپذیرفت، ستاره‌ی خوشبختی‌اش به تدریج در حال افول و سقوط است.

هوش مصنوعی: از مقام بلند و احترام به جایگاه پایین و ذلت رسید و به وضعیتی بسیار نابسامان افتاد.

هوش مصنوعی: عزتش و مقامش همه از بین رفت و علم و دانشش کاملاً فراموش شد.

هوش مصنوعی: بله، گناهان همچون تاریکی و دود، دل انسان را تیره و آلوده می‌کنند.

هوش مصنوعی: در پشت هر شب تار، شب دیگری نهفته است و هر نوع بافی و پرده‌دوزی از غفلت به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: علم، زمانی به دل پادشاه (ملک) راه می‌یابد و در او جا می‌گیرد که دل او از سیاهی و ناامیدی پاک شود. در واقع، برای پذیرش علم و دانش، نیاز است که انسان از کدورت‌ها و نیکی‌ها دوری کند.

هوش مصنوعی: دل تو مانند یک آینه درخشان است و از خداوندی که عالم را پرورش می‌دهد، نشئت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دل همچون آینه‌ای است که تصاویر دنیای نامرئی در آن بازتاب می‌یابد، بدون هیچ تردیدی.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که آینه کثیف و زنگ زده باشد، در آن نمی‌تواند تصویری زیبا و واضح نمایان شود.

هوش مصنوعی: دل خود را از آثار و کدورت‌ها پاک کن و به عمق وجودت نگاه کن تا زیبایی‌ها و واقعیت‌های خالص را ببینی، نه تصاویری که مانع درک درست می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل خود را از آلودگی‌ها پاک کن تا بتوانی به اسرار و حقیقت‌های پنهان جهان نگاه کنی.

هوش مصنوعی: برادر، از دل خود کینه و غم را دور کن و سپس دنیا را پر از نور و روشنی بساز.

هوش مصنوعی: دل اگرچه از مواد اولیه یعنی آب و گل ساخته شده، اما قسمت چپ آن به مسیری خاص و منزلگاهی ویژه راه دارد.

هوش مصنوعی: چون راست‌دستی برتر و زیباتر از چپ‌دستی بود، در سرزمین راست‌دست‌ها سکونت گزید.

هوش مصنوعی: سینه همچون راهی است که به طور پنهانی به سرزمین نور و شهری فراتر از مکان می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای به عمق احساسات من توجه کرده باشی، آنچه را که من بیان کردم به خوبی درک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: آنچه که می‌بینی، همه از نور و روشنایی است که در سمت راست، گسترده شده و وجود دارد.