هوش مصنوعی: ابراهیم با آگاهی و دانایی تصمیم گرفت جان مردم را در آتش بسوزاند و آنها را امتحان کند.

هوش مصنوعی: آن‌ها را به سمت آب زندگی هدایت می‌کند و از بندگی رهایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که تسلیم خواسته‌های نفس و شیطان، انسان را به بردگی می‌کشاند و او را به مانند نمرود – که نماد ظلم و استکبار است – در مسیر فریب و کم‌خودی قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: به سمت باغ خوشبختی‌هایشان می‌کشاند و از تاریکی‌ها به روشنایی هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: این افراد از خاک و سرشتی هستند که شبیه به ویژگی‌های منفی و بدی‌های مار و دود است، و سرشتشان به فرعون و نمرود تشابه دارد.

هوش مصنوعی: طبیعت آن‌ها از بهار به دور است و گوششان به راز نور پی نبرده است.

هوش مصنوعی: از خلیل، نوری درخشان و زیبا می‌تابید که مانند عطر خوش عنبر در فضا پخش می‌شد.

هوش مصنوعی: این بیت به مقایسه وضعیت یک خفاش و یک پرنده در روز روشن می‌پردازد. خفاش به خاطر تاریکی شب زندگی می‌کند و در نور روز نمی‌تواند کاری انجام دهد، در حالی که پرنده در روز روشن نشاط و آزادی دارد. این تفاوت نشان‌دهنده دو حالت مختلف از زندگی است: یکی در تاریکی و خفا و دیگری در نور و روشنی.

هوش مصنوعی: او به دنبال آن‌ها دوید، مانند خورشیدی که پس از شب به دنبال صبح می‌گردد.

هوش مصنوعی: در پی شب، خورشید درخشان و مهتاب به شب می‌گوید: "لحظه‌ای توقف کن و آرام باش."

هوش مصنوعی: من خود را به تو می‌رسانم و آن سیاهی را که از توست دور می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم چهره‌ات را پر از درخشندگی کنم و از سر تا پای تو را روشن و نورانی بسازم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم پرده را از روی چهره‌ی تو کنار بزنم و صد گل زیبا از باغ تو بیاورم و به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: شب فرار می‌کند و به پشت سرش نگاه نمی‌کند، در زمین تنها خودش را به طور پنهانی می‌بیند.

هوش مصنوعی: مانند نمرودیان، که در روزگار بدی به سر می‌بردند، از خلیل (حضرت ابراهیم) که نورانی و درخشان بود، به دور شده‌اند.

هوش مصنوعی: روزی فرا رسید که آن گروه از دعوت او به شدت ناتوان و ناامید شدند.

هوش مصنوعی: جمعی از افراد در جمعی دیگر گرد هم آمده و در برابر نمرود (حاکم ستمکار) ایستادگی کرده‌اند.

هوش مصنوعی: تو مانند کوهی از تاریکی و دریایی از کفر هستی، سراسر وجودت مملو از کفر است.

هوش مصنوعی: این شخص دشمن ملت و ایمان ماست و دلیل دردهای جسمی و رنج‌های روحی ما می‌باشد.

هوش مصنوعی: خدایان از آسمان بر تو می‌کوبند و نیکان نیز درباره تو صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: این شخص دشمن سرسخت و مخالف ماست که همانند سایه‌ای بر روی نور خورشید و ماه ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: دوستان به خاطر نداشتن شناخت از دشمنان، به راحتی در بازی نرد باختند.

هوش مصنوعی: دشمن اصلی تو، نفس خودت است که تحت تأثیر افکار منفی و منازعات کافرانه قرار دارد. این نفس، هوای بدی را برای تو به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: دشمن واقعی تو خودت هستی، ای کسی که چهره‌ات تاریک است. بدون دلیل به دیگران اتهام دشمنی نزن.

هوش مصنوعی: کسی که بخواهد شمع وجود تو را روشن کند، باید با سختی‌ها و مشکلاتت روبه‌رو شود و آن‌ها را به زیبایی و روشنی تبدیل کند.

هوش مصنوعی: دوست را مانند پدر مهربانی تصور کن و در این صورت، او را دشمن ندان.

هوش مصنوعی: زمین پر از خاردار است و در آنجا چشمه‌ای از نان کهن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خاری که در باران رشد کرده، زهر و بلا را به دوش می‌کشد و در کنار آن، مار و اژدها زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: یک نفر با بیل و کلنگ به سراغ خار و خاشاک رفت و همه آن‌ها را از ریشه کند.

هوش مصنوعی: خارها را به زمین می‌کارد و اژدها را می‌کشد، کشت‌ها را در آنجا به جلو و عقب می‌پاشد.

هوش مصنوعی: پس زمین به صورت فعال و پرجنب‌وجوش عمل کرده و چشمه‌ای پاک و زلال به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: با چشمان بسته و بدون فکر، در هر صدایی که می‌شنوی، به دنبال کسی هستی و به او وابسته می‌شوی.

هوش مصنوعی: کجا و چطور برادران مسلمان در رفتار خود مروت و انصاف را رعایت می‌کنند، در حالی که این زمین با مشکلات و تنگناهایش در هم می‌تنند؟

هوش مصنوعی: دشمن به جان من حمله‌ور شده و دارایی‌ام را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای مسلمانان، هزاران فریاد و داد و فریاد می‌زنید، اما نباید اجازه دهید هیچ بیچاره‌ای با چنین وضعیتی روبه‌رو شود.

هوش مصنوعی: این شخص نه تنها یک دوست مهربان است، بلکه در هر لحظه و در هر کاری، به تو کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: افعی ما را از کنارت راند و آب شیرین را به جوی تو آورد.

هوش مصنوعی: یک بیابان بی‌حيات می‌تواند به خاطر تو تبدیل به باغی زیبا شود، و حتی یک شمع بی‌نور ممکن است به خاطر تو روشن شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه گل سمن (مقام و زیبایی) سر برآورد و شکوفا شود، باید خارها را از سر راهش بردارند. همچنین، قبل از اینکه چمنی شاداب و خرم شود، باید ابرها بر آن ببارند و به آن زندگی ببخشند.

هوش مصنوعی: برای اینکه چیزی به دست آید، لازم است که مراحل اولیه و سختی را پشت سر گذاشت. تا زمانی که زمین شیار خورده و کشت نشود، محصولی برداشت نخواهد شد. همچنین تا زمانی که صدف شکسته نشود، گوهری به دست نخواهد آمد. بنابراین باید تلاش کرد و سختی‌ها را تحمل کرد تا به نتیجه رسید.

هوش مصنوعی: یار به خوبی زمین را شخم می‌زند و آن را از سنگ و خار очищا می‌کند.

هوش مصنوعی: پس در دل آنها دانه‌ای پنهان می‌کارند تا خوشه‌های بی‌پایانی را برداشت کنند.

هوش مصنوعی: در آن مکان، دانه به شکل خوشه‌ای شاداب درمی‌آید و این خوشه، نان و قوتی برای آدمی فراهم می‌کند که جانش را nourishes می‌کند.

هوش مصنوعی: کشاورز دشمن کشت و زار خود نیست، بلکه این برف و سرماست که باعث می‌شود تا بهار دوباره جوانه‌ها را زنده کند.

هوش مصنوعی: خداوند با بندگان خوب و خوشبخت خود، مهربانی و کمک‌های بی‌پایانی دارد.

هوش مصنوعی: این احساس عمیق و پرشور، مانند خشم و افسردگی است که با خود آبی تلخ و زینت‌هایی از دنیای ناچیز به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اگر باختری از افراد زمان در مواقع نامناسب بذر سخن بکارند، همچون طوفانی خواهند بود که به همراه خود نسیم‌هایی ناگهانی می‌آورند.

هوش مصنوعی: دل من که همچون مزرعه‌ای سرسبز بود، به خاطر ناامیدی و غم، به شوره‌زاری خشک و خراب تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: در آنجا که خار و گزند وجود دارد، غول‌ها و موجودات خطرناک نیز حضور دارند.

هوش مصنوعی: زیر هر خاری، تعداد زیادی افعی پنهان است و در دل و سینه، غم‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها خسته و خشک شده‌اند و زمین‌ها پر از آب شده‌اند، او در جایی که شوره‌زار است، حضور دارد.

هوش مصنوعی: ساحت جان نزد دهقان مانند ارزش زمینی است که برای برزگر اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که زمین مناسب و مستعد کاشت گل را مشاهده کرد، سرزمین و خاکش را شایسته و مناسب برای زراعت و پرورش گیاهان دید.

هوش مصنوعی: گاو و ابزارهای کشاورزی مانند بیل، خیش و داس برای شیار زدن و شکاف بردن در زمین استفاده می‌شوند.

هوش مصنوعی: این دردها و مشکلات بدون گفت و گو به جان انسان می‌چسبند، مانند شیارهایی که بر روی پوست گاو ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: زمین را به دقت می‌شکافد و از ریشه، خارهای بد را می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جایی سکونت پیدا کرده، از شدت درد و مشکل جان را در هم می‌پیچد و به هم می‌زند.

هوش مصنوعی: وقتی که گزندگان و موجودات خطرناک از آنجا دور شدند، باغ پر از گل و شکوفه شد.

هوش مصنوعی: چشم‌های دانایی باز می‌شود و روح با شنیدن و دیدن به آگاهی بیشتری می‌رسد.