هوش مصنوعی: دوستان، عقل و نفس مانند دو پرنده هستند که در این باغ زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای کاش که در وجودشان، این بدن خاکی چنان باشد که سفرشان در آسمان‌های بلند و ابدی باشد.

هوش مصنوعی: آن‌ها از ابتدا با هم یکی بودند و پروازشان در آغاز همسو و هماهنگ بود.

هوش مصنوعی: افرادی از باغ به سمت توشکان آمدند و از وجود روحانیان بهره‌مند شدند.

هوش مصنوعی: پرندگان از گلستان بی‌پایان پرواز کردند و در اینجا، جایی برای زندگی و سکونت انتخاب کردند.

هوش مصنوعی: در اینجا، یاران و دوستان با هم جمع شده‌اند و هر یک از سمتی به حرکت و پرواز در آمده‌اند.

هوش مصنوعی: در این دشت و بالای تپه‌ها، شکارچیان زیادی هستند که دام‌های خود را پخش کرده و منتظر نشانه‌ای هستند.

هوش مصنوعی: صدای پرندگان در چمن به قدری زیباست که به نظر می‌رسد آتشی برای دل‌هایشان روشن کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پرندگان از صدای خوش من پرواز می‌کنند، اما جالب اینجاست که در عین حال خوابشان می‌برد و به دل زندگی و روح نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: ای مرغ تازه‌کار، به من گوش کن، من بلبل خوشخوان و شاداب هستم.

هوش مصنوعی: این صدا و نوای خوش که می‌شنوید، صدای زیبای پرنده خوش‌خوان نیست؛ بلکه صدایی است غم‌انگیز و ناهنجار که ناشی از زاغ است.

هوش مصنوعی: نفس بیچاره، به خاطر وسوسه‌های حرص و طمع، به سمت لقمه‌ای غذا سرش را دراز می‌کند.

هوش مصنوعی: او به خاطر صدای دلنشین و جذاب آن، با شوق و بی‌قراری و بدون هیچ‌گونه آرامشی به سمتش می‌رود.

هوش مصنوعی: عقل به تو می‌گوید ای جان سرشار، تو در جایی فراتر از مکان‌ها قرار داری.

هوش مصنوعی: از فریب و تظاهر زیبایی‌های این چمن دلخوش نشو و به خاطر صدای ساختگی‌اش به اینجا نیا.

هوش مصنوعی: نفس به ما می‌گوید که به دیگران بدگمان نباشیم، زیرا برخی از گمان‌ها خطا و نادرست هستند و به گناه منجر می‌شوند.

هوش مصنوعی: عقل می‌گوید که مطمئن هستی، این یک احساس نیست که به خاطر علاقه‌ات به چیزی نظرت را گم کند. بنابراین بیهوده خشمگین نشو.

هوش مصنوعی: نفس به من می‌گوید که به حقیقت ایمان بیاور، اما چه کسی می‌تواند مانند من را فریب دهد ای ولی؟

هوش مصنوعی: عقل می‌گوید که ناگهان، دلیران در این مسیر فریفته شدند و دچار شگفتی شدند.

هوش مصنوعی: نفس می‌گوید که اگر به سادگی فریب بخوری، ناامیدی را راحت بپذیر، ولی بدان که این رفتار از نااهلان است.

هوش مصنوعی: زندگی عمر کوتاه و گذراست، اما توبه‌ای که پذیرفته شود، می‌تواند فرصتی جدید برای بازگشت و اصلاح را فراهم کند.

هوش مصنوعی: من با احساسات شدید و اشتیاق عمیق به سوی توبه قدم می‌زنم و با تمام وجودم سعی می‌کنم تا اشتباهاتم را جبران کنم و با ناتوانی و نیازمندی به درگاه پروردگار روی آورم.

هوش مصنوعی: من به درگاه تو عبادت و روزه‌های زیادی انجام می‌دهم و از درِ محبتت درخواست کمک و بخشش می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر توبه نکردم و از این دنیا رفتم، حتی از رحمت خدا ناامید نیستم.

هوش مصنوعی: ناامیدی گناهی بزرگ است، ای عمو! به یاد داشته باش که هرگز ناامید نشوید و از رحمت خدا قطع امید نکنید.

هوش مصنوعی: ببین این نفس که به طرز کافرانه‌ای عمل می‌کند چگونه عقل و خود را فریب می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر تو خدا را با صفات نیکو می‌شناسی، بدان که این صفات در زندگی دنیوی هم حاکم است.

هوش مصنوعی: چرا آن را به او نسبت ندادی، در حالی که خودت او را در دلت تصور کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: ای رئیس ده، امسال دانه مرا نریز، چرا که او رحیم است و حتی بدون دانه نیز می‌بخشد.

هوش مصنوعی: سفری به اندازه‌ای ارزشمند است که بتواند به کسی که بخشنده و با سخاوت است، بدون نیاز به منابع فراوان، سود برساند.

هوش مصنوعی: این پیام نشان دهنده این است که رحمت الهی و لطف خداوند برای هدایت و اصلاح انسان‌ها به دنیا آمده است و هدف آن تنها کمک به دین و اعتقادات درست است.

هوش مصنوعی: در نماز و روزه و حج و جهاد، همیشه به یاد داشته باشید که ناامیدی نداشته باشید و از رحمت خداوند ناامید نشوید.

هوش مصنوعی: کارهای دنیا به گونه‌ای است که انسان چیزی جز تلاشی که خود انجام می‌دهد، نصیبش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که در آخرت بخشنده و مهربان است، در این دنیا نسبت به دیگران بخیل و بدسرشت است.

هوش مصنوعی: کسی که در مسائل دینی راه‌های زیادی برای حل مشکلات دارد، چرا برای دنیای تو بیگانه و ناآشناست؟

هوش مصنوعی: ای کسی که زیر سلطه شیطان زشت هستی، روزی خواهی توانست پرده‌ی پوشش خود را پاره کنی.

هوش مصنوعی: دست تو در دست شیطان است و نمی‌دانی تا چه زمانی می‌خواهی با خدا و مردم در این حالت باقی بمانی.

هوش مصنوعی: دست خودت را از این شخص بی‌ثمر بکش و زندگی‌ات را تا به چشمه‌ی کوثر برسد، تغییر بده.

هوش مصنوعی: ای خدا، از این نفس تیره و بد بدم می‌آید و نگرانم که تا کجا قرار است مرا به زحمت بیندازد.

هوش مصنوعی: نفسم به شدت گرفته شده است و دعا می‌کنم که ای خدا، شاید من هم در این زمین که آغشته به خاک و خون است از پا در آمده باشم.

هوش مصنوعی: هر زمانی که به تأخیر می‌اندازم و کاری را به روزهای آینده موکول می‌کنم، در واقع خودم را در برابر حقیقت و واقعیت کور می‌کنم.

هوش مصنوعی: گوش من پر از صداست و من هر جا که بخواهد می‌روم، مثل اینکه کسی مرا به زور هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که بگویم اینجا چاه است، در نهایت چاه می‌گوید که باید از راه بلند شوی.

هوش مصنوعی: هر چه بگویم، گویی در بیابان است و او می‌گوید که نرو، زیرا این کار راحت است.

هوش مصنوعی: من مدام در آتش عشق سوزانده می‌شوم، تا کی باید بسوزم و این شعله در وجودم روشن بماند؟

هوش مصنوعی: آخر من آتش گرفتم، ای کسی که می‌توانی فریادرسم باشی، به من رحمت کن و به فریادم برس.

هوش مصنوعی: ای کاش مادرم در دنیا بی‌فرزند بود تا هرگز نام من بر زبان‌ها نمی‌افتاد.

هوش مصنوعی: من به هیچ‌کس حسد نمی‌ورزم، جز به آن کسی که از مادرم متولد شده و فقط او را از خود می‌دانم.

هوش مصنوعی: به تو ای نیکنام رحمت خداوندی باشد. کاش که این پسر را نمی زایی.

هوش مصنوعی: ای کاش که مرا به دنیا نمی‌آوردی یا اینکه به حال خود رهایم می‌کردی.

هوش مصنوعی: آیا مرا در کوهستان رها کردی تا از من گرگی به وجود بیاید و نابودت کند؟

هوش مصنوعی: ای پیامبر خدا، ای سرور و مولای نعمت‌ها، ای یاری‌دهنده مخلوقات، ای پناهگاه امت‌ها.

هوش مصنوعی: ای محمد، ای شفیع گناهکاران، ای امانت‌دار خداوند جهانیان.

هوش مصنوعی: تو نور و رحمت هستی که بر عالم تابیده‌ای و همواره لطف و نعمت تو بر مخلوقات جاری است.

هوش مصنوعی: ما همگی خدمتگزار تو هستیم، ای سرور تمام موجودات. چنانچه هر یک از ما مانند قطره‌ای هستیم که به دریا و وجود تو وابسته است.

هوش مصنوعی: ای زمین و آسمان، من خاک پای تو هستم و در حضورت، روح قدس به من خدمت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای ولی‌نعمت من، تو رحمت مرا بر جانم نازک‌تر از هر چیزی می‌دانی، پس بر من رحم کن.

هوش مصنوعی: در کتاب مقدس، نام تو احمد است و من نیز تنها غلام تو هستم.

هوش مصنوعی: از آنجا که من نامی مشابه تو دارم، مرا خوار نکن. لطفاً حق هم‌نامی را رعایت کن و مرا نادیده نگیر.

هوش مصنوعی: من به تو افتخار می‌کنم، ای پادشاه شهر. از این که مرا ناامید و رسوا کنی، دور باش.

هوش مصنوعی: ای امام زمان و فرمانروای عصر، ای روح جهان و ای جان عالم.

هوش مصنوعی: تو پرتو روشنی برای خورشید و ماه هستی و دنیای تو مملو از زیبایی و خلق و خوهای مختلف است.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند لنگری است که زمین و آسمان را ثابت نگه می‌دارد؛ تو به قدری باارزش هستی که ملک ابدی در زیر سایه تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای پیامبر، تو آخرین پیشوای راستین هستی و ای ولی، تو حافظ و نگهبان انسان‌ها هستی.

هوش مصنوعی: ای سرور زمان و حقی که بر حق مشهور است، صاحب این دوران، امام منتظر.

هوش مصنوعی: هرچند که تمام دنیا پر از نور وجود توست، اما چشم‌های بدبین نمی‌توانند آن را ببینند و از بینایی محرومند.

هوش مصنوعی: من به خاطر احترام به جدت، تنها به خاطر یک نگاه از تو، در قید و بند نفس خودم هستم.

هوش مصنوعی: ای دوست و مولای من، مرا یاری کن تا شاید از این وضعیت دشوار نجات پیدا کنم.

هوش مصنوعی: ای زیبایی که با وجود مشکلات بسیار در زندگی هستی، ای کسی که در دریای گناهان و اشتباهات غرق شده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی به تو نگاه می‌کنم، حس ناامیدی را خیلی عمیق احساس می‌کنم و گویی اشک‌های دل‌زده‌ات به زمین خواهد ریخت.

هوش مصنوعی: هرچند احساس ناامیدی و یأس طبیعی به نظر می‌رسد، اما ناامیدی در برابر رحمت و لطف خداوند اشتباه است.

هوش مصنوعی: خیلی از افرادی که از تو بترسند، ممکن است به خاطر این باشد که زمانه و شرایط، آن‌ها را به این نتیجه رسانده است که تو شخص مهمی هستی، حتی اگر خودشان کمتر از تو را دیده باشند.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، در زندگی‌ات از نقص‌ها و ناکامی‌ها شکایت نکن و به غم و اندوه خود برس رسیدگی کن.

هوش مصنوعی: دستت را به دامن پیامبر بزن و کارهای خود را به ساقی بهشت بسپار.

هوش مصنوعی: او بدون اینکه شناخته شود، در هر دو جهان، حامی و یار تمام مردم است و لطف و محبتش شامل حال همه می‌شود.

هوش مصنوعی: بله، او مراقب و حافظ ماست. ما تنها جسم هستیم و او روح و جان ما محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که بدن از روح بی‌خبر است، اما روح برای هر بخشی از بدن توجه و رشته‌ای دارد.

هوش مصنوعی: ما همه در یک جسم واحد هستیم و آن منبع اصلی، جان ماست که ما را به هم متصل می‌کند.

هوش مصنوعی: از ابتدای زندگی تا پایان آن، همیشه در کنار ماست. از هر قدمی که برمی‌داریم تا هر فکر و احساسی که داریم، کاملاً از ما باخبر است.

هوش مصنوعی: وجود او هم در ظاهر نمایان است و هم در باطن. تمام کارهای او نشانه‌هایی در سراسر جهان دارند.

هوش مصنوعی: نور او بر همه، چه خوب و چه بد، می‌تابد و هر کسی به اندازه‌ی خود از این نور بهره‌مند شده است.