هوش مصنوعی: این زوال و فنا برای هر کسی نیست، جایگاه پادشاهی و سلطنت متعلق به افراد خاصی است و نمی‌توان آن را به افراد بی‌ارزش و کم‌احترام داد.

هوش مصنوعی: این دنیا جای بیگانگان است و وقتی به حقیقت نزدیک شوی، به آنچه که می‌خواهی خواهی رسید.

هوش مصنوعی: بندگان واقعی خدا نیز نوعی فنا دارند، اما این فنا باعث می‌شود که بر سرشان تاج عزت و افتخار قرار گیرد.

هوش مصنوعی: این فنا در واقع زندگی را به ما نشان می‌دهد که در نزد دوستان به دیدن یک ذره از حقیقت و وجود خود هستیم.

هوش مصنوعی: فرد در تلاش است تا ویژگی‌های حقیقی خود و عملکردش را به روشنی مشاهده کند، اما نمی‌تواند آنچه درون خود دارد و به آن دقت کند را ببیند.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از تجربه‌ای عمیق و روحانی است. گویا شخصی در جمع افرادی را می‌بیند ولی خودش را در درونشان گم کرده است. این وضعیت نشان دهنده نوعی از خودفراموشی یا غرق شدن در جذابیت‌های محیط و دیگران است. به عبارتی، وقتی که فرد در کنار دیگران است، همه چیز را می‌بیند ولی خود را گم کرده و نمی‌توان به هویت خود پی ببرد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای از خود آزاد شد که دیگر نه منی باقی ماند و نه ما، به‌طوری که به هیچ‌چیز وابسته نیست.

هوش مصنوعی: مانند نوری کم‌سویی از مهتاب که در برابر دریای روشن آفتاب قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر ماه نوری دارد، به خاطر خورشید است؛ بدون خورشید، ماه تاریک و ناقص می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر با خورشید روبرو شوی، جز سیاهی و تیرگی چه چیزی باقی می‌ماند؟ پس ای ماه، بگو ببینم!

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید نباشد، هر چه دیگر باشد جز سیاهی بی‌ارزش نیست.

هوش مصنوعی: تمام کائنات به طور کامل در جنبه‌های عملی، ویژگی‌ها و ذات خود این‌گونه هستند.

هوش مصنوعی: رازی که در دل دارم هیچ چیز غیر از وجود و امکانش نیست، پسر.

هوش مصنوعی: تمامی نیکی‌ها و زیبایی‌ها که در عالم وجود دارد، از نور و درخشش چهره‌ی توست و این نشان‌دهنده‌ی صفات و اعمال خداوند است.

هوش مصنوعی: این یک نمونه است، ای برادر؛ این فقط یک نمونه است. ای کاش زبانم بند می‌آمد و نمی‌توانستم چیزی بگویم.

هوش مصنوعی: در اینجا، رابطه میان خورشید و ماه نادرست است. خورشید دارای محدودیتی است و نهایتی دارد، در حالی که ماه بی‌پایان و نامتناهی است.

هوش مصنوعی: ای خداوند بزرگ و بخشنده، از من بگذرم و مرا رها کن تا به سراغ تشبیه و مَثَل بروم و درباره‌اش سخن بگویم.

هوش مصنوعی: اگر وجودی داشته باشد، از حقیقت الهی نشأت گرفته و نشان‌گر آن وجود بی‌نهایت است.

هوش مصنوعی: نی به معنای این است که وجودش غیرقابل انکار است. آیا می‌توان از تاریکی شب فاصله گرفت و آن را کنار زد؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید زمین روشن و نورانی است، چرا که این خاک تیره و تاریک است.

هوش مصنوعی: اگرچه نور و روشنی از آفتاب به او می‌رسد، اما در واقع آفتاب از او تأثیر می‌پذیرد و دچار تغییر و تحول می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید نمایشی زیبا از خود به نمایش گذاشته و پرتوهای تابش آن بر بیابان خالی و بی‌پایان افتاده است.

هوش مصنوعی: صبح زندگی و وجود در آن سرزمین آغاز شده است و این نمایش‌ها و جلوه‌ها در آنجا بروز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان غیر از خدا می‌بینی، همه‌اش بی‌اهمیت و ناپایدار است.

هوش مصنوعی: همه کسانی که از زمان‌های قدیم وجود داشتند، در عمق تاریکی عدم غرق بودند.

هوش مصنوعی: همه در خواب و غفلت هستند و تو در حالتی هستی که وجودت زیر پوشش مستی نهفته است.

هوش مصنوعی: همه چیز در خواب گم‌شده‌ای که در تاریکی پنهان است، در فضای آن جای دارد.

هوش مصنوعی: در وقت صبح، دوران جدید و خوشبختی آغاز می‌شود و این مکان نیز که زمانی دور از نظر بود، حالا از افق نمایان شده است.

هوش مصنوعی: در دل آن دریای تاریکی، شعله‌ای از نور خورشید ظاهر شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از خواب غفلت بیدار شده و به آگاهی رسیده باشد، دیگر تحت تأثیر نشئگیِ دنیا نیست.

هوش مصنوعی: نور او باعث شد که هزاران دختر جوان درخشان و زیبا به شکلی پررنگ و جلوه‌دار ظاهر شوند.

هوش مصنوعی: پرتو نوری بر عالم پنهان و آشکار تابید و در نتیجه، رازهای عالم غیب و شهود نمایان شد.

هوش مصنوعی: این نمایش‌ها و زیبایی‌ها ناشی از نور و درخشش اوست و عطرها نیز از گلزار خوشبوی او به مشام می‌رسند.

هوش مصنوعی: با ظهور و نمایان شدن کارها، ویژگی‌ها و ماهیت‌ها روشن گشت. پس از نور عمل، نور وصف وجود نیز آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: وجود آن‌ها از جانب خودشان نیست و وجود واقعی‌اشان به خدا بستگی دارد. هستی‌شان از نور مهر و عظمت الهی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: ای برادر، از آن کتاب بی‌نقص بخوان که روشنی‌بخش است و تو را به سوی حقیقت هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: از روی شاه دین بشنو که من به دوستی با هر چیزی، نور چهره‌اش را در میان جمع می‌بینم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود دارد و هر آنچه درباره‌اش فکر میکنی، جز او بی‌معنی است. پس ای عمو، خودت را جز از او ندان.