هوش مصنوعی: دستگاه هفتم از زیبایی‌اش به گونه‌ای می‌گذرد که شهرها و دشت‌ها روشن و روشنی‌بخش می‌شوند.

هوش مصنوعی: او در مسیر خود به خانه‌ای بسیار زیبا و با استحکام برخورد کرد که دور آن دیواری محکم کشیده شده بود.

هوش مصنوعی: به تماشا نشستم که چرخ گردون در آن عالم پرهیاهو و جشن و شادی، همراه با موسیقی و نغمه و آواز به رقص درآمد.

هوش مصنوعی: صدای چنگ و نای و شوری که در جریان است، در اینجا هیاهویی به پا کرده و همه جا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: رقصیدن لولیان به شادی و خوشی، و صدای مطربان که در حال نواختن و خواندن هستند، بازتابی از لذت و سرور در میان ناله‌های بربط و نغمه‌های عود است.

هوش مصنوعی: در یک سو صدای دف می‌پیچد و در سوی دیگر صدای نی به گوش می‌رسد، و همزمان شور و هیجان ناشی از شراب و خوشی در حال جوش و خروش است.

هوش مصنوعی: نوشندگان شراب در دور ساغرها به شادی جمع شده‌اند و حلقه به حلقه در هر سو به خوشی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: شاهدان با ناز و کرشمه خود، زلف‌هایشان را به دست کسانی می‌سپرند که دل‌باخته و عاشق هستند.

هوش مصنوعی: کارگزاران و کارکنان از داخل و خارج به وفور وجود دارند و تعدادشان از حد معمول نیز بیشتر است.

هوش مصنوعی: نگهبانان در هر گوشه حضور دارند و دیده‌ها بیدار و جان‌ها هوشیارند.

هوش مصنوعی: حاجب به آن شاه گفت: این خانه‌ی امن و امان تحت نظر کیست؟

هوش مصنوعی: آیا گردن او به خاطر بندگی در زیر طوق است یا اینکه او آزاد است و هیچ‌کس را به خود وابسته نمی‌کند؟

هوش مصنوعی: حاجب به امام گفت: "چرا اینقدر بی‌توجهی می‌کنی؟ بهتر است چشم‌هایت را باز کنی و ببینی."

هوش مصنوعی: سخن از این است که کسی که در مقام و منزلت بالایی قرار دارد، چگونه می‌توان او را بنده کسی دانست. این شخص به گونه‌ای است که باید در برابر او احترام گذاشت و نسبت به او تواضع کرد، نه اینکه او را تحت عنوان بنده به کار برد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصی که توانگری و فلاح دارد، در واقع ممکن است نیازمندان و فقرا را نیز از نعمت‌های خود بهره‌مند کند. به عبارت دیگر، افراد در حال نیاز و گناهکاران نیز بخشی از کسانی هستند که از احسان و بخشش او بهره‌مند می‌شوند و در سفره‌اش جیره‌ای دارند.

هوش مصنوعی: این خانه متعلق به بشر حافی است و هیچ کلامی نمی‌تواند به درستی شخصیت و عظمت او را توصیف کند.

هوش مصنوعی: محل تجمع او مانند ستاره درخشان است و تعداد زیادی از مردم همچون بندگان او در آنجا حضور دارند.

هوش مصنوعی: شهر و کوچه‌ها پر از بندگان اوست و همچنین دارای خواجه، ولی او کسی است که به همه آزادگی می‌دهد.

هوش مصنوعی: آن فرمانروای بزرگ فرمود که تو درست می‌گویی، بنده‌ای وجود ندارد. آیا چنین چیزهایی نشانه‌های بندگی نیست؟

هوش مصنوعی: انسان باید به احترام و اطاعت از ارباب خود، خود را به نوعی در اختیار او قرار دهد و به او خدمت کند، مانند حلقه‌ای که در گوش و کمندی که در گردن اوست.

هوش مصنوعی: بندگان باید در برابر سرنوشت و تقدیر خود با خضوع و تسلیم باشند، گوش ها باید فرمانبردار باشند و سرها باید بر زمین در حالت سجود قرار گیرد.

هوش مصنوعی: بله، او از دست خواجه رها شده و از آن شخص ناخرسند و دلگیر است.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن یک بنده یا زیر دستان از ارباب خود فرار کرده و کنترل خود را بر زندگی‌اش از دست داده است. او به نوعی از قید و بندها رها شده، اما در عین حال سرگردان و بی‌هدف مانده است. این وضعیت می‌تواند نمادی از آزادی و بی‌سرنوشتی باشد.

هوش مصنوعی: آب به شکل قوی و شتابان از کوه‌ها و خیابان‌ها جاری می‌شود و در دو طرف خود، به چپ و راست، قدرت و شتاب خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر بنده‌ای وجود داشت، چرا خودرأی شده‌ای؟ اگر نیستی آزاد هستی و در این حالت هم، کافر شده‌ای.

هوش مصنوعی: افرادی که به ظاهر کافر یا غیرمومن هستند، ممکن است به خاطر تمایلات نفسانی خود بندگی شیطان را بپذیرند. در حالی که فردی که به الله ایمان دارد، از قید و بندهای شیطان آزاد است و در حقیقت بنده خداست.

هوش مصنوعی: هر کسی که در درگاه خداوند آزاد و رها شود، در واقع به بندگی او درمی‌آید، چه آنکه پاک باشد و چه ناپاک.

هوش مصنوعی: کافری که در جنگ اسیر شده، همچنان به عنوان بنده باقی ماند چون به حق و حقیقت، صاحب اختیار و مولی را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: زمانی که شخصی از خود و نیازهایش دست بردارد و به ظاهر خود را بندگی نماید، در حقیقت به ظاهرش دچار اسارت و وزنه‌ای از محدودیت‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: آدمی که در دلش شرک و کفر دارد، به مانند کسی است که در زندان و محدودیت است، اما این زندان درونی و پنهانی است.

هوش مصنوعی: ظاهر او مانند آزادگان است، اما در باطن در درون خود به تعداد زیادی زندان پنهان دارد.

هوش مصنوعی: انسان می‌تواند در ظاهری آزاد به نظر برسد، اما در واقع در بسیاری از جنبه‌ها وابسته و اسیر است. در حقیقت، کسی که فقط ظاهری زندگی می‌کند، در واقع به نوعی مرده است، زیرا از عمق زندگی بی‌بهره است.

هوش مصنوعی: هرچند که جسم من از بند آزاد شده، اما روح من همچنان شاد و آزاد است.

هوش مصنوعی: هرچند که جسم تو ممکن است در تسلط و مالکیت کسی باشد، اما روح و جان تو آزاد است و این آزادی برای انسان‌های آزاده است که با یکدیگر رفاقت دارند.

هوش مصنوعی: بخشی از وجود انسان که به صورت ظاهری و فیزیکی است اهمیت بیشتری دارد نسبت به جنبه‌های غیرقابل مشاهده و درونی. همچنین، درد و رنجی که در ظاهر به چشم می‌خورد از مشکلات و چالش‌های داخلی و پنهان مهم‌تر و قابل‌توجه‌تر است.

هوش مصنوعی: بندگان در بندگی گرفتار هستند و بدنشان محدود به این قید است، اما روح و جان آن‌ها وابسته به این حبس نیست.

هوش مصنوعی: این افراد که در چنگال دنیا و مشکلات آن گرفتار هستند، در ظاهر نامی آزاد دارند، اما روح و جانشان در بند است.

هوش مصنوعی: انسان‌ها در کنار هم زیر سلطه و قدرت صاحبان اختیار هستند، و این وضعیتی است که در بسیاری از مکان‌ها مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: بنده از مردن آزاد است، اما بزرگان مانند زندانیانی هستند که عمری ابدی در حبس به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: بندگان تحت فشار و سختی هستند، اما برای خواجگان محبت و علاقه در دل وجود دارد.

هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها در زندگی، به آزادی سخن می‌گوید و جز تلاش و جهاد بزرگ، چاره دیگری ندارد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال بندگان که در بندگی هستند، اما آه از آزادی که برای آزادگان پیش آمده است.

هوش مصنوعی: ای خدا، بار دیگر مرا از قید بندگی آزاد کن و به من آزادی بده، چون نمی‌خواهم در بند و زنجیر باشم.

هوش مصنوعی: حاجب به داخل آن خانه رفت و بخشی از ماجرا را به خواجه گفت.

هوش مصنوعی: آتش در دل خواجه شعله‌ور شده و او را به شدت می‌سوزاند و این حالت بر او فشار می‌آورد، درست مثل اینکه تیشه‌ای بر ریشه و پایه‌اش فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی تیر به شست رها می‌شود، به سینه‌ای که آماده‌ی پذیرش است، آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: تولیدات آن کشاورز به خوبی انجام شده، و وقتی خوشه‌ای از آن در خاک سر می‌زند، بر روی زمین ظاهر می‌شود.